Άκυρη η «συμφωνία των Πρεσπών» βάσει της Συνθήκης του Βουκουρεστίου

Συγκεκριμένα, οι Iστορικοί αποφαίνονται ότι η συμφωνία δεν έχει ισχύ γιατί παραβιάζει σημαντικά σημεία της Συνθήκης Ειρήνης του Βουκουρεστίου (1913) και των συμφωνητικών αυτής. Για να υπογραφεί η συμφωνία των Πρεσπών θα έπρεπε πρώτα να έχει κηρυχθεί άκυρη η Σύμβαση του Βουκουρεστίου, κάτι που δεν έγινε.

Μάλιστα, σύμφωνα με την τεκμηρίωση των Iστορικών, με βάση όλα τα προβλεπόμενα των συμφωνητικών της Συνθήκης του Βουκουρεστίου: “Η ύπαρξη της χώρας με το όνομα «Μακεδονία», είναι παντελώς αυθαίρετη και παράνομη”.

Στην έκθεσή τους, οι Ιστορικοί παραθέτουν τα σημεία που παραβιάζει η συμφωνία των κ.κ. Τσίπρα – Ζάεφ.

Πρώτη Παραβίαση: Εφόσον Ελλάδα και Σερβία μέχρι στιγμής δεν έχουν καταγγείλει ή αποκηρύξει το Πρωτόκολλο των Αθηνών την ΕλληνοΣερβική Συνθήκη Φιλίας και Αμυντικής Συμφωνίας, που προέβλεπε ρητά κοινά σύνορα, όπως και το πρακτικό υπογραφής των συγκεκριμένων κοινών συνόρων, έχουμε την πρώτη παραβίαση της συνθήκης Ειρήνης του Βουκουρεστίου 1913. 

Σιωπηρώς έχει καταπατηθεί από τρίτους η Συνθήκη με τη δημιουργία του κράτους των Σκοπίων, διευκρινίζοντας ότι άλλο είναι η καταπάτηση, άλλο η ισχύς ή μειωμένη ισχύς και άλλο η αποκήρυξη ή καταγγελία μίας Συνθήκης από τα υπογράφοντα μέρη.

Δεύτερη Παραβίαση: Κανένα κράτος που θα παρεμβληθεί μεταξύ Ελλάδος και Σερβίας δεν μπορεί να θεωρήσει τα σύνορα του ως έγκυρα αν δεν τα προσυπογράψει – αναγνωρίσει επίσημη Διμερής ΕλληνοΣερβική Επιτροπή. Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει τα Σκόπια να εγκαταλείψουν τον όρο «Μακεδονία», διότι πριν υπογραφεί η Συνθήκη του Βουκουρεστίου 1913 στην Οθωμανική Αυτοκρατορία στον χώρο των σημερινών Βαλκανικών χωρών υπήρχαν τρία Βιλαέτια αυτά του: Κοσσόβου, του Μοναστηρίου και της Θεσσαλονίκης χωρίς να υπάρχει ο όρος Οθωμανικό Βιλαέτι Μακεδονίας ή γεωγραφική Μακεδονία. Ένα παράδειγμα: πόσο «Μακεδονική» είναι η Αλβανία η μισή έκταση της οποίας ανήκε στο Βιλαέτι Μοναστηρίου;

Τρίτη Παραβίαση: Βάσει των πέντε Πρωτοκόλλων και Συμφωνιών, Ελλάδα και Σερβία (άρθρα 4, 5 και του υπ. αριθμ. 9 Πρωτόκολλο της 25 Ιουλίου/ 7 Αυγούστου 1913 Συνδιασκέψεως Βουκουρεστίου), έχουν έννομο συμφέρον να καθορίσουν το όνομα και τα σύνορα του ενδιαμέσου κράτους, εάν αποφασίσουν τελικά για την ύπαρξή του, κάτι που έγινε παρεμβατικά από τη Σερβία και τώρα με την συνθήκη των Πρεσπών από την Ελλάδα ως Προσύμφωνο. Σερβία και Ελλάδα έχουν έννομο συμφέρον να απαιτήσουν όχι μόνο ουδέτερη μία βλαπτική προς αυτές ονομασία (όνομα που θα περιλαμβάνει Μακεδονία ή Σερβία), αλλά και τροποποίηση των συνόρων, τροποποίηση του Συντάγματος, Ελεύθερο Διάδρομο – Ζώνη Ελλάδος- Σερβίας, μέτρα για την Ελληνική και Σερβική μειονότητα σε αυτό το κράτος, εκπαιδευτικά και Εκκλησιαστικά Ζητήματα.

Τέταρτη Παραβίαση: Τα Σκόπια δεν έχουν ούτε νόμιμο όνομα ούτε νόμιμα σύνορα, εφόσον αυτά είναι αποτέλεσμα κεκτημένου του ελληνικού και σερβικού στρατού το 1913 (βάσει άρθρο 1, 2, 3 της Συνθήκης).

Πέμπτη Παραβίαση: Υπάρχει θέμα Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και καταστροφής του Ελληνικού Εθνικού Πολιτισμού στο κράτος των Σκοπίων που με την έκλειψη της Σερβίας και της απόσυρσης του σερβικού στρατού η Ελλάδα έχει  ανυποχώρητα δικαιώματα επί Αχρίδος, Μοναστηρίου, περιχώρων Κιτσέβου, Κρουσσόβου, Πριλάπου (Περλεπές), Καβάρτατσι, Στρώμνιτας, Γευγελής.

Η Βουλγαρία δεν είχε δεχθεί και τότε τα σύνορα που έχε δώσει ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος και επιτέθηκε κατά της Σερβίας και Ελλάδας, αμέσως μετά τη σύναψη της ΕλληνοΣερβικής Αμυντικής Συμφωνίας, ενεργοποιώντας την έτσι ακαριαία, στις 16 Ιουνίου 1913, με τελικό αποτέλεσμα να ηττηθεί στο Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο και να ωθήσει και την Ρουμανία στο τέλος εναντίον της. Έτσι υπογράφηκε στο Βουκουρέστι η Συνθήκη Ειρήνης (του Βουκουρεστίου) στις 28 Ιουλίου 1913, που καθόρισε τα σύνορα Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Σερβίας, άρα και τα ελληνοβουλγαρικά της εποχής (πολλοί επέκριναν τότε το αδικαιολόγητο άπλωμα τα ηττημένης Βουλγαρίας στη Θράκη, παρότι είχε απελευθερώσει πολλά από τα μέρη εκείνα ο Ελληνικό ς Στρατός), ενώ τα ΕλληνοΣερβικά Σύνορα είχαν καθορισθεί όπως είδαμε με το Πρωτόκολλο Αθηνών, την ΕλληνοΣερβική Συμφωνία και το τελικό Οριοθετικό Πρακτικό. 

Οι παρακάτω είναι επίσημοι χάρτες της «Έκθεσης της Διεθνούς Επιτροπής για την αναζήτηση των Αιτιών και της Συμπεριφοράς των Βαλκανικών πολέμων του 1914» (Report of the international Commission to Inquire into the Causes and Conduct of the Balkan Wars). Στη Διεθνή Επιτροπή μετείχαν Καθηγητές Πανεπιστημίου και εξέχοντα πρόσωπα από τη Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Ηνωμένες Πολιτείες, Γερμανία, Αυστρία και Ρωσία. Επομένως, οι χάρτες έχουν μεγάλη σημασία και δείχνουν επακριβώς τα σύνορα της ΕλληνοΣερβικής Συμφωνίας και της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, που σήμαινε και το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων. Ιδιαίτερη αξία έχει μάλιστα ο δεύτερος χάρτης της Διεθνούς Επιτροπής, που δείχνει τα τελικά σύνορα της Συνθήκης Βουκουρεστίου, συμπεριλαμβανομένων των κοινών ΕλληνοΣερβικών, τα οποία αποδέχθηκε σιωπηρά.

Μάλιστα επισημαίνεται με σαφήνεια το που είναι η περιοχή «Μακεδονία», αν και βορείως αυτής τμήματα όπως: Αχρίδα, Μοναστήρι, Περλεπές Κρούσοβο, Γευγελή, Σιδηρές Πύλες, Στρώμνιτσα, δεν είχε προλάβει να τα ελευθερώσει ο Ελληνικός στρατός στον Α΄ Βαλκανικό- καθώς είχε εμπλακεί στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, για να την σώσει από τους προελαύνοντες τότε «συμμάχους» Βουλγάρους αλλά είχε προλάβει ο Σερβικός Στρατός, παρότι δεν υπήρχαν εκεί Σέρβοι κάτοικοι.

Όμως η παραπάνω ΕλληνοΣερβρική Συμφωνία Φιλίας και Αμυντικής Συμμαχίας, προέβλεπε πως όποια εδάφη θα καταλάμβανε ο κάθε στρατός, αυτά και θα κρατούσε.

Από όλα τα παραπάνω και όλες τις μετέπειτα Συνθήκες Α΄ και Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και την εν λόγω Συνθήκη Βουκουρεστίου 1913, είναι σαφές ότι δεν προβλέπεται παρεμβολή κανενός απολύτως κράτους ανάμεσα σε Σερβία και Ελλάδα.

Το κράτος των Σκοπίων είναι αντίθετο και με το πρωτόκολλο Αθηνών της 5 Μαΐου 1913, την ΕλληνοΣερβική Συμφωνία της 1 Ιουνίου 1913, το Οριοθετικό Πρακτικό της 21 Ιουλίου 1913 και την συνθήκη του Βουκουρεστίου της 28 Ιουλίου 1913.

Η ύπαρξη της χώρας με το όνομα «Μακεδονία», είναι παντελώς αυθαίρετη και παράνομη.

Η δε ανύπαρκτη, τεχνητή, δήθεν εθνότητα «Μακεδόνων», δεν καταγραφόταν πουθενά σε όλες τις μέχρι τότε επίσημες απογραφές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίαςστα Βιλαέτια Θεσσαλονίκης, Μοναστηρίου και Κοσόβου.

Η διατήρηση ενός ψευδώνυμου κράτους, που δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για να αρπάξει το έδαφος της Ελλάδος, είναι έτσι και αλλιώς προβληματική και παντελώς αμφίβολη, λόγω της αποσταθεροποιητικής τάσης των Αλβανών του Τετόβου, της έντονης βουλγαρικής εθνικής, γλωσσικής και εκκλησιαστικής διείσδυσης. 

Επομένως, Ελλάδα, Σερβία και Βουλγαρία, μπορούσαν, μπορούν και δικαιούνται, ως μέλη της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, να διαβουλευθούν από κοινού και να αποφανθούν για την νομιμοποίηση δημιουργίας ενδιάμεσου ξεχωριστού τεχνητού κράτους των Σκοπίων υπό όρους και προϋποθέσεις ή για την εκατέρωθεν ειρηνική, μετά από Δημοψήφισμα απορρόφηση των αντίστοιχων Ελληνικών, Σερβικών, Βουλγαρικών κοινοτήτων που διαβιούν στο κράτος αυτό.
Η Βουλγαρία όμως ικανοποιήθηκε από την εκτροπή αυτή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου και έσπευσε να αναγνωρίσει «Μακεδονία», έχοντας στο νου της παλιές πρακτικές της (βλ. συνημμένη Συνθήκη Φιλίας Κράτους Σκοπίων – Βουλγαρίας) 

Η Ελλάδα δεν έθεσε ποτέ ως τώρα θέμα παραβίασης της Συνθήκης Βουκουρεστίου 1913, ώστε να εξασφαλιστεί σε όλες τις απαιτήσεις της (όνομα, σύμβολα, ταυτότητα, γλώσσα, προπαγάνδα, Ελληνική Εθνική Μειονότητα, Ελληνικός Πολιτισμό διαχρονικά).

Και καταλήγει η τεκμηρίωση των Ιστορικών στα εξής συμπεράσματα: 

1. Η Συμφωνία των Πρεσπών της 13 Ιουνίου 2018 παραβιάζει το Πρωτόκολλο Αθηνών, την ΕλληνοΣερβική Συμφωνία και το Οριοθετικό Πρακτικό Βενιζέλου –Πάσιτς του 1913.

2. Η Συμφωνία των Πρεσπών της 13 Ιουνίου 2018 παραβιάζει την Συνθήκη Βουκουρεστίου 1913.

3. Η Συμφωνία των Πρεσπών της 13 Ιουνίου 2018 με την πλαστή ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» παραβιάζει την ιστορική αλήθεια και αποτελεί διαρκή εδαφική απειλή για την Ελλάδα.

4. Το κράτος των Σκοπίων δεν έχει νόμιμα σύνορα με την Ελλάδα

5. Η Ελλάδα έχει ιστορικά, εδαφικά και μειονοτικά δικαιώματα επί του νοτίου κομματιού του σημερινού κράτους των Σκοπίων.

6. Η νομιμοποίηση, η αναγνώριση, η ονομασία και τα σύνορα του κράτους των Σκοπίων, πρέπει να καθορισθούν με Βαλκανικό Σύμφωνο, με την υπογραφή Σερβίας- Ελλάδας και την έγγραφη αποδοχή του από τα Σκόπια (ήδη η Βουλγαρία έχει υπογράψει Συνθήκη Φιλίας με το Κράτος των Σκοπίων).

Σημειώνεται ότι την τεκμηρίωση υπογράφουν οι:

-Γραμματεία Ιστορικής Τεκμηρίωσης Παμμακεδονικής Ένωσης Μακεδονικού Αγώνα Ελλάδος-Αυστραλίας: Επικεφαλής Ο Πρόεδρος κ. Μιχαήλ Χρυσανθόπουλος, Ιστορικός Σλαβολόγος

-Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών

-Νομική Υπηρεσία Παμμακεδονικής Ένωσης Μακεδονικού Αγώνα Ελλάδος-Αυστραλίας: Επικεφαλής Ο κ. Ιωάννης Νισύριος & Συνεργάτες

ΠΗΓΗ:
http://newpost.gr/