Αποβιομηχάνιση: Καληνύχτα ανάπτυξη

Οι εγχώριες βιομηχανίες γίνονται ανταγωνιστικές παρά τον βραχνά της παρασιτικής γραφειοκρατικής λειτουργίας του Δημοσίου που έγινε ακόμη χειρότερη μετά από τα μνημονιακά μέτρα αντί να πάψει να αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη. Ομως, το Κράτος και οι τράπεζες κάνουν ότι μπορούν για να μη λειτουργήσει καμία βιομηχανία στην Ελλάδα. 

Εργοστάσια πολυεθνικών στην Ελλάδα θεωρούνται από τα πιο παραγωγικά στον κόσμο αλλά η μικροοικονομία εξαφανίζεται, καθώς η υπερχρέωση και η υπερεισφορολόγηση καταπνίγουν κάθε προσπάθεια υγιούς επιχειρηματικότητας και στο τέλος της ημέρας όποιος πετυχαίνει, πρέπει να λαδώσει. 

Η υπερεισφορολόγηση σε κάθε υγιή επιχείρηση είτε είναι εγχωρίων συμφερόντων είτε ξένων είναι ένα σοβαρό θέμα που περιορίζει καταφανώς την ανταγωνιστικότητα. Αν μάλιστα συνδυαστεί με την χαμηλή παραγωγικότητα, οι επιχειρήσεις παύουν πλέον να είναι κερδοφόρες. Αυτά ορίζει ο καπιταλισμός. 

Ο καπιταλισμός ορίζει επίσης ότι αν μια επιχείρηση λειτουργεί επιτυχημένα, τα οφέλη της δεν τα απολαμβάνει μόνο ο ιδιοκτήτης της αλλά και οι υπάλληλοί της με άρτιο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, μπόνους, δωρεάν εισιτήρια και διανυκτέρευση για διακοπές κ.α. Κάποτε αυτά συνέβαιναν και στη χώρα μας παρά τον Μινώταυρο της γραφειοκρατίας. Ο Μινώταυρος έγινε Τάλως επί Μνημονίου και οι βιομηχανικές μονάδες σβήσανε όταν το ευρώ φτώχυνε την Ελλάδα και την κατέστησε ουραγό στην ανάπτυξη ενώ πολλοί Ελληνες προτίμησαν να μετακινήσουν τις επιχειρήσεις τους στις γειτονικές χώρες για να συνεχίσουν να κερδοφορούν και μέχρι σήμερα πολύ λίγοι το έχουν μετανιώσει (όχι που έφυγαν από την Ελλάδα, αλλά που επενδύσαν π.χ. στη Βουλγαρία ή τη Σερβία).. 

Ολες οι εγχώριες κυβερνήσεις επιχείρησαν να πατάξουν κάθε υγιή προσπάθεια οικονομικής ανάπτυξης. Κι αυτό διότι απλά δεν ήθελε ο ευσυνείδητος επιχειρηματίας να πέσει στο χαμηλότατο επίπεδο να λαδώσει τους χειρότερους των χειροτέρων της ελληνικής φυλής. 

ΓΣΕΒΕΕ: Κλείνουν 8.000 επιχειρήσεις, χωρίς δουλειά 22.000 εργαζόμενοι έως τον Ιούνιο

Ουσιαστικά, οι κυβερνήσεις έλαβαν μέτρα τιμωρίας όποιου επιχειρεί. Τιμωρίας που δεν είναι απλά δυσκολίες στην επιχειρηματικότητα αλλά πλήρης και εγγυημένη από το ελληνικό υδροκέφαλο Δημόσιο οικονομική καταστροφή. Ο κατάπτυστος ΟΑΕΕ στη θέση του επίσης κατάπτυστου ΤΕΒΕ που χρέωσε και χρεώνει από το πουθενά γενιές και γενιές κατοίκων είναι απλά ένα μέρος του συνολικού προβλήματος. 

Σύμφωνα με τη ΓΣΕΒΕΕ έναν από τους πολλούς δημόσιους φορείς που υποτίθεται ότι λειτουργούν με πακτωλό χρημάτων για να υπερασπίζονται τόσο το επιχειρείν όσο και τα δικαιώματα των εργαζόμενων (αχ καημένη Ελλάς) κλείνουν 8.000 επιχειρήσεις και 22.000 εργαζόμενοι μένουν χωρίς δουλειά από τις αρχές του έτους μέχρι τον Ιούνιο. 

Η ΓΣΕΒΕΕ δεν κατηγορεί βέβαια το υδροκέφαλο Δημόσιο που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να βολέψει και τα δικά του παιδιά αλλά και πρώην απολυμένους στο Δημόσιο, στους οποίους υποσχέθηκε επαναπρόσληψη, λαμβάνοντας την ψήφο τους, και τώρα τα πισωγυρίζει. 

Θεωρεί ότι τα λουκέτα πέφτουν διότι ήταν λανθασμένες πολιτικές που εφαρμόστηκαν, κυρίως, τα χρόνια του μνημονίου, οι οποίες έβγαλαν από το επίκεντρο της πολιτικής τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.  

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Γιώργος Καββαθάς, με αποτέλεσμα, όπως είπε, να κλείσουν 230.000 επιχειρήσεις και να χαθούν περισσότερες από 800.000 θέσεις εργασίας από το 2008 έως το 2013.

Εμείς έχουμε να πούμε ότι πάλι καλά που υπάρχουν τόσοι πολλοί δημόσιοι οργανισμοί για να ενημερώνουν τον κόσμο μια φορά στους έξι μήνες για αυτά που ήδη γνωρίζει και βιώνει. Αν πάλι όλοι αυτοί οι οργανισμοί, οι ΜΚΟ και λοιπά δεν υπήρχαν και στη θέση τους υπήρχαν μικρές εισφορές, μικρές φορολογήσεις και ούτε ένα ευρώ σπαταλημένο στο Δημόσιο, σίγουρα η οικονομία της χώρας θα ήταν ανταγωνιστική, σίγουρα τα λουκέτα θα οφείλονταν σε κακοδιαχείριση των επιχειρήσεων από τους ιδιοκτήτες τους και σίγουρα η Ελλάδα θα είχε ανταγωνιστική οικονομία και δεν θα ήταν αποικία χρέους. 

Αλλά, δεν είναι μόνο η κατασπατάληση στο Δημόσιο που αυξήθηκε αντί να μειωθεί επί μνημονιακών κυβερνήσεων και με τις ευλογίες των πιστωτών που το μόνο που θέλουν είναι να ελέγχουν αυτό το κομμάτι γης και πολύγλωσσων γενικά ανθρώπων με εξειδικευμένες και ποιοτικά καλές επαγγελματικές γνώσεις.

Είναι και όσοι την αποδέχονται και τη στηρίζουν είτε εκούσια, όπως η παρασιτική ελίτ που η ύπαρξή της οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον Τάλω του Δημοσίου, είτε ακούσια όπως ο λαός που συντηρεί όλή αυτή την παρασιτική κατάσταση, στερώνοντας το φαΐ από τις επόμενες γενιές. 

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr