Δεν φταίνε οι δανειολήπτες για την κρίση στην Ελλάδα, αλλά (και) οι τραπεζίτες

Οσο ακούμε για τη «μεγάλη» κατα τα άλλα μάχη που δίδεται εντός του Κοινοβουλίου για την εξεταστική για το Μνημόνιο, διαπιστώνουμε ότι οι οικονομικοί επιτελείς της κυβέρνησης υιοθετούν το σύνθημα των τραπεζιτών ότι για την κατάσταση στη χώρα και στην κοινωνία δεν φταίνε οι ίδιοι, ούτε η οικονομική ολιγαρχία των θαλασσοδανειζόμενων ψευτοεπιχειρηματιών και διεφθαρμένων πολιτικών, αλλά οι «κακοί» δανειολήπτες που δεν αποπληρώνουν κανονικά τις υπερτοκογλυφικές δόσεις του δανείου που έλαβαν από τις τράπεζες.  

Από εξεταστικές επιτροπές με μηδενικά αποτελέσματα κι από λέξεις χωρίς πράξεις χορτάσαμε και δυστυχώς η κυβέρνηση ακολουθεί την πεπατημένη, καθώς ελέω προηγούμενων συμφωνιών με τρόικα, όχι μόνο δεν αλλάζει τη λειτουργία του κράτους αλλά υποκύπτει στις απειλές των τραπεζιτών, αφήνοντας κατα μέρους κάθε υπόσχεση για προστασία της ελληνικής κοινωνίας από την υπερχρέωση, την υπερφορολόγηση και τη διαφθορά. 

Οι τραπεζίτες δια των ΜΜΕ που ελέγχουν ανακοινώνουν ότι έχουν έξοδα εντός των επόμενων μηνών και επομένως θα χρειαστούν έως 10,7 δισ. ευρώ νέα κεφάλαια την ώρα που η κατάσταση της κοινωνίας επιδεινώνεται αντί να βελτιώνεται. Οι τραπεζίτες σκορπάνε διάφορες πληροφορίες από δω κι από κει με στόχο και με την καταλυτική συνδρομή των κερδοσκόπων που κρύβονται πίσω από την τρόικα να αναγκάσουν την κυβέρνηση να συναινέσει στις αξιώσεις τους. 

Η κυβέρνηση αποδεικνύει με την αδράνειά της στην αποκατάσταση των οικονομικών αδικιών σε βάρος της κοινωνίας ότι έχει δεμένα τα χέρια λόγω των προηγούμενων μνημονιακών συμφωνιών των προηγούμενων κυβερνήσεων με την τρόικα που έχει τον τελευταίο λόγο σε ότι αφορά στην οικονομία στην Ελλάδα. Η τρόικα θέλει υπερτοκογλυφικό τερατομορφικό τραπεζικό σύστημα εν είδει «εισπρακτικής μηχανής» για να απομυζεί την περιουσία των μεσαίων και χαμηλότερων οικονομικά νοικοκυριών στη χώρα ώστε να παραμένουν ισχυρές και ανταγωνιστικές οι οικονομίες της Γερμανίας και άλλων κρατών-μελών της ευρωζώνης που έχουν κέρδη από την κρίση στη χώρα μας. 

Ουσιαστικά, τον τελευταίο λόγο τον έχει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννης Στουρνάρας και όχι ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, σε ότι αφορά στα οικονομικά που συνδέονται με τα συμφέροντα των τραπεζών. Ετσι, αντί να αποδοθούν ευθύνες για την οικονομική αδικία σε όσους αποδεδειγμένα διέπραξαν οικονομικά εγκλήματα σε βάρος του λαού, οι δράστες όχι μόνο παραμένουν ανενόχλητοι αλλά συνεχίζουν να επιβάλλουν με την ευλογία της τρόικας το κατεστημένο τους και η κυβέρνηση απλά χορεύει στον ρυθμό τους. 

Για του λόγου το αληθές, αντί να δοθεί προτεραιότητα στην ανόρθωση της κοινωνίας σε βάρος της ελίτ, η ελίτ δια των τραπεζιτών ζητεί κι άλλα λεφτά από το λαό και η κυβέρνηση δια των οικονομικών επιτελών της που συνδέονται με την τραπεζοκρατία φροντίζουν να τους κάνουν το χατίρι. 

Κατα συνέπεια, οι δανειολήπτες που δεν αποπληρώνουν πλέον δόσεις προς τις τράπεζες και όχι οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, ούτε τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών που χαίρουν ασυλίας για τον τρόπο που διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα που έρευσε στα ταμεία τους στη διάρκεια των προηγούμενων ετών ευθύνονται για την κατάσταση στη χώρα, αν αναλογιστούμε ότι οι επιτελείς των αρμοδίων υπουργείων για την οικονομία συνομιλούνε μόνο με τους τραπεζίτες και για τα μάτια του κόσμου με κάποιες καταναλωτικές οργανώσεις που απορροφούν κοινοτικά και εθνικά κονδύλια για να μην προστατεύουν τους καταναλωτές για τα ανεξόφλητα δάνεια προς τις τράπεζες.

Το φόρτωμα στην πλάτη του Ελληνα φορολογούμενου των ανεξόφλητων δανείων ώστε να εισρεύσει νέο ζεστό χρήμα δια της φορολογικής οδού στα ταμεία των τραπεζών και να φτωχοποιηθεί κι άλλο η ελληνική κοινωνία αποτελεί τη λύση, συμφωνούν οι επιτελείς του υπουργείου Οικονομικών και οι τραπεζίτες μέσω του κρατικού διαμεσολαβητικού φορέα που θα καθιστά πράξη κατά του κράτους ένα μικρό χρέος προς την τράπεζα. 

Ούτε εθνικοποίηση, ούτε κρατικοποίηση, ούτε τιμωρία, ούτε καν ξήλωμα των delivery boys των κερδοσκόπων στις διοικήσεις των τραπεζών δεν εξετάζουν στην κυβέρνηση παρά μόνο ψάχνουν να βρούνε τρόπους πώς θα γίνει το χατίρι των τραπεζιτών να αρπάξουν κι άλλα λεφτά από την φτωχοποιημένη κοινωνία για να τα αποδώσουν στους κερδοσκόπους ή οι ίδιοι να τα καταχραστούν ή να τα στοιβάξουν στους λογαριασμούς που διαθέτουν σε off shore εταιρίες ή σε εταιρίες ειδικού σκοπού. 

Ακολουθεί η αρπαγή της περιουσίας όχι μόνο των κατα τα άλλα κακών δανειοληπτών αλλά των συγγενών τους δήθεν στο πλαίσιο κυνηγιού των μπαταχτσήδων αλλά στην πραγματικότητα σε μια κίνηση που αποτελεί στόχο της ίδιας της Bundesbank της γερμανικής ομοσπονδιακής τράπεζας που ούτε λίγο ούτε πολύ έχει τη μερίδα του λέοντος από το colpo grosso των κερδοσκόπων σε βάρος του ελληνικού λαού. 

Η υπόσχεση του πρωθυπουργού ότι θα ανοίξει τον φάκελο με τα σκάνδαλα των τραπεζιτών, όπως η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η διάσπαση της Αγροτικής Τράπεζας και η απαλλαγή των τραπεζιτών από ποινικές ευθύνες όσο μένει στα λόγια και όχι στην πράξη και όσο περιορίζεται μόνο σε ένα τμήμα από το παγόβουνο των τραπεζικών σκανδάλων δεν έχει καμία αξία για τον ελληνικό λαό. 

Ειδικά, από τη στιγμή που η κυβέρνηση άλλα λέει δημοσίως και άλλα πράττει παρασκηνιακά ελέω τρόικας. 

Μέχρι τότε, το κερδοσκοπικό πάρτι σε βάρος του ελληνικού λαού συνεχίζεται και κατα τα άλλα φταίνε οι «κακοί» δανειολήπτες διότι δεν έχουν άλλα χρήματα για να πληρώνουν δάνεια που ποτέ δεν μειώνονται διότι είναι υπερτοκογλυφικά παράνομα και καταχρηστικά και χρίζουν άμεσα λογιστικού ελέγχου, όπως άλλωστε και το δημόσιο χρέος, για να διαγραφεί κάθε παράνομος όρος. 

Ο νόμος 3869/2010 παραμένει η μόνη ασπίδα του δανειολήπτη έναντι των τραπεζών κι όσο υπάρχει οι δανειολήπτες μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Οσο για τους τραπεζίτες, για τους οποίους ο πρωθυπουργός λέει ότι δεν πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι, ελπίζουμε ότι δεν είναι πάλι κρυφτούλι της πολιτικής ηγεσίας της χώρας πίσω από τις λέξεις. 

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr