Πυρά από Guardian: Ο Τσίπρας κινδυνεύει να γίνει υποχείριο του Πούτιν

Υποχείριο του Πούτιν κινδυνεύει να γίνει ο Έλληνας πρωθυπουργός, με αφορμή το επικείμενο ταξίδι του στην Μόσχα στις 9 Απριλίου, όπως υποστηρίζει δημοσιογράφος της Guardian

«Δεν υπάρχει κάποιο λάθος όσον αφορά σε ένα ταξίδι στη Μόσχα τη σήμερον ημέρα για κάποιον Ευρωπαίο πολιτικό. Το πρόβλημα είναι τι πρόκειται να πει ή να κάνει όταν θα είναι εκεί. Ο κίνδυνος δεν είναι να καταλήξει στη φυλακή, εξάλλου η Ρωσία δεν είναι η Βόρεια Κορέα. Ούτε πως δεν πρόκειται να μιλήσει κανείς με τον Πούτιν ή το καθεστώς του. Η Ρωσία είναι ένας παίκτης που δεν μπορεί να αγνοηθεί σε πολλούς διεθνείς τομείς, από την Μέση Ανατολή μέχρι την διάδοση των πυρηνικών όπλων αλλά και την κλιματική αλλαγή. Επιτέθηκε στην Ουκρανία και «ποδοπάτησε» πάνω από τους μισούς κανόνες που αφορούν στην Ευρωπαϊκή ασφάλεια, αλλά κανείς δεν σκέφτηκε την διακοπή των διπλωματικών σχέσεων» γράφει η δημοσιογράφος της Guardian.

Ο κίνδυνος από ένα ταξίδι στη Μόσχα είναι πως μπορεί κάποιος να θεωρηθεί ως «ο χρήσιμος ηλίθιος»: η έκφραση, που συχνά αποδίδεται στον Λένιν, ισχύει για τα άτομα που καθίστανται εργαλεία όταν παίρνουν θέση που εξυπηρετούν την προπαγάνδα της Μόσχας αποσκοπώντας στα δικά της συμφέροντα και προθέσεις.

Η δημοσιογράφος του Guardian, Natalie Nougayrede, στη συνέχεια εξηγεί πως βρίσκει πολλούς λόγους που ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, αποφάσισε να ταξιδέψει στη Μόσχα. «Η Ελλάδα είναι βαθιά απομονωμένη στην Ευρώπη καθώς παλεύει να αξιοποιήσει τα αναγκαία κεφάλαια από τους δανειστές της. Αντιμέτωπη με το σενάριο αδυναμίας πληρωμής της δόσης του δανείου, η Ελλάδα είναι σε δεινή κατάσταση, ενώ το ενδεχόμενο ενός Grexit έρχεται και πάλι στην επιφάνεια. Στις 9 Απριλίου η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει 450 εκατομμύρια ευρώ στο ΔΝΤ. Ο Τσίπρας θέλει να δείξει στους Ευρωπαίους συναδέρφους του ότι μπορεί να στραφεί στην Ανατολή, παίζοντας με την Ρωσία. Η κυβέρνησή του έχει δηλώσει πως δεν προτίθεται να διεκδικήσει ρωσικό χρήμα ως εναλλακτική λύση στην ευρωπαϊκή διάσωση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως μια προσφορά δεν αποκλείεται. Ο υπουργός Ενέργειας της Ελλάδας έχει ήδη ζητήσει από την Ρωσία την χορήγηση χαμηλότερης τιμής φυσικού αερίου, με την ελπίδα της ελάφρυνσης του προϋπολογισμού. Οι εικόνες από την τηλεόραση που θα δείχνουν ένα θερμό καλωσόρισμα του Τσίπρα στη Μόσχα, θα φτάσουν στην Ελλάδα, όπου ο Τσίπρας πρέπει να εδραιώσει μια φαινομενικά εύθραυστη πολιτική θέση.

Η Ελλάδα και η Ρωσία έχουν παλιούς ιστορικούς δεσμούς. Στις αρχές του 19ου αιώνα ο τσάρος Αλέξανδρος Α’ βοήθησε την Ελλάδα να κερδίσει την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Η ορθόδοξη χριστιανοσύνη δίνει την αίσθηση πως οι δύο χώρες ανήκουν στην ίδια κουλτούρα. Ο θρησκευτικός δεσμός μπορεί να μην είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τον Τσίπρα, το κόμμα του οποίου έχει τις ρίζες του στην πλήρη αθεΐα. Σίγουρα όμως απευθύνεται στον κόμμα συνασπισμού, τους Ανεξάρτητους Ελληνες που συμβαδίζουν με την ιδεολογία του Πούτιν σχετικά με τον εθνικισμό και τον κοινωνικό συντηρητισμό.

Όμως αυτό που συνδέει περισσότερο τον Τσίπρα με τον Πούτιν μπορεί να είναι το αντιγερμανικό συναίσθημα, και κυρίως ενάντια στην Άνγκελα Μέρκελ. Η γερμανίδα καγκελάριος σκιαγραφείται ως η πηγή όλων των οικονομικών δεινών στην Ελλάδα. Στη Μόσχα, ο Πούτιν έχει ενοχληθεί από την μεταστροφή της Μέρκελ το 2014, όταν έβαλε την Γερμανία σε μια πιο αυστηρή πορεία ενάντια στην Ρωσία. Τόσο οι Έλληνες όσο και οι Ρώσοι αξιωματούχοι απολαμβάνουν να κατηγορούν τις εξωτερικές πιέσεις για όλες τις εγχώριες δυσκολίες τους.

Επομένως, είναι η Ελλάδα έτοιμη να ξεπουληθεί στην Ρωσία; Πιθανότατα όχι. Ακόμη κι αν το ήθελε η Αθήνα, η Μόσχα δεν έχει τα αγαθά. Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την σχετική αδιαφορία που αντιμετωπίζεται αυτό το ταξίδι από τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η Μέρκελ αποσιωπά καθώς το θεωρεί δευτερεύουσας σημασίας.

Η Ρωσία βρίσκεται σε ύφεση. Υποφέρει από έναν συνδυασμό χαμηλών τιμών πετρελαίου και δυτικών οικονομικών κυρώσεων. Αυτό κάνει ένα ρωσικό σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας εξαιρετικά απίθανο. Η Ελλάδα θα χρειαστεί ακόμη ένα σχέδιο διάσωσης μέχρι το καλοκαίρι, όπως λένε πολλοί ειδικοί. Το τρέχον πρόγραμμα ανέρχεται σε 240 δισ. ευρώ. Τα αποθέματα της Ρωσίας εξακολουθούν να είναι υψηλά (330δισ. ευρώ) μολονότι έχουν συρρικνωθεί κατά το 1/3 το τελευταίο έτος. Όσοι παρακολουθούν τον αντίκτυπο των κυρώσεων εκτιμούν ότι σε δύο χρόνια ο Πούτιν θα εξαντλήσει τους απαραίτητους πόρους για να καλύψει τις υποχρεώσεις της σε μισθούς και συντάξεις. Η εγχώρια πολιτική σταθερότητα είναι σίγουρα πιο σημαντική από την οργάνωση μιας αερογέφυρας χρημάτων για την Ελλάδα.

Επομένως, ο Πούτιν έχει περισσότερα να κερδίσει από την επίσκεψη του Τσίπρα από ότι ο Έλληνας ηγέτης. Θα είναι ακόμη μία επίδειξη των ευρωπαϊκών διαιρέσεων και μια καλή ευκαιρία για να επιδείξει το Κρεμλίνο τα δίκτυά της εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η χρηματοδότηση του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας από την Ρωσία ήταν ένα συγκρίσιμο κόλπο δημοσίων σχέσεων για τον Πούτιν πέρυσι. Ο Τσίπρας θα θεωρηθεί πως ενώνει τις τάξεις εκείνων που είναι έτοιμοι να χειροκροτήσουν τον Πούτιν. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει ήδη δείξει πως είναι ένας «χρήσιμος» εταίρος για τον Πούτιν λέγοντας πως οι Ευρωπαϊκές κυρώσεις ενάντια στην Ρωσία είναι «μονόδρομος».

Το να αγκαλιάσει τον Πούτιν ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να δείξει πως είναι «περήφανο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης» όπως αναφέρει η λίστα των ελληνικών μεταρρυθμίσεων που παραδόθηκε στους δανειστές την Τετάρτη. Ούτε είναι πιθανό να πείσει κανέναν στην Ευρώπη να δείξει μεγαλύτερη αλληλεγγύη προς την Ελλάδα, κάτι που ο Τσίπρας επανειλημμένα και δικαιολογημένα ζητά.

Το ταξίδι στη Μόσχα είναι, ίσως, περισσότερο ένα σημάδι της ελληνικής αδυναμίας και απελπισίας, παρά μια κίνηση πραγματισμού. Δείχνει έλλειψη διορατικότητας. Μπορεί η Ελλάδα να παρουσιάζει τον εαυτό της ως ένα χαλαρό κανόνι, αλλά θα ήθελε να φύγει από το ΝΑΤΟ και να μπει στη σφαίρα επιρροής του Πούτιν σαν να ήταν μια άλλη Λευκορωσία; Ο Τσίπρας είναι ο πρώτος Ευρωπαίος πολιτικός που μεταβαίνει στη Μόσχα μετά τη δολοφονία του Μπαρίς Νεμτσόφ. Επομένως αν μιλήσει για τη ρωσική αντιπολίτευση και τους ανθρώπους που συνθλίβονται από το καθεστώς της Μόσχας, θα μπορεί να είναι μια ωραία έκπληξη και να κερδίσει μια κάποια συμπάθεια από τους Ευρωπαίους ηγέτες.