Η κατάληψη της κυβέρνησης

Κάποιος χαιρέκακος θα μπορούσε να πει ότι η σημερινή κυβέρνηση, στο θέμα των ολοένα και πιο έντονων καταλήψεων διαμαρτυρίας για τις φυλακές, όπως έστρωσε θα κοιμηθεί. Αλλά αυτό, πέρα από ανερμάτιστη παραλλαγή της ακόμα πιο ανερμάτιστης θεωρίας των δύο άκρων, είναι πολύ μακριά από την αλήθεια.

Σύμφωνοι, μπορεί πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να κολάκευαν με τη γεμάτη κατανόηση στάση τους ουκ ολίγους βίαιους παραλογισμούς σε πανεπιστήμια και κοινωνία, αλλά αυτό από τη μια ήταν πάντα μια… παρόχθια στάση και από την άλλη ανήκει στον καιρό της αντιπολίτευσης.

Σύμφωνοι, επίσης, ότι πολλοί, βλέποντας μια κυβέρνηση της ριζοσπαστικής αριστεράς, μεγεθύνουν τις προσδοκίες τους και κάνουν ό,τι είναι αναγκαίο και ικανό για έναν επαναστάτη: άγρια και αμείλικτη κριτική για να τηρηθούν τα υπεσχημένα.

Και σύμφωνοι ξανά, πως ακόμη δεν έχει εφευρεθεί εκείνη η κυβέρνηση που άμα τη αναλήψει της εξουσίας δε θα διολισθήσει (γλυκά και ανεπαισθήτως) σε μια περισσότερο συστημική οπτική, φρασεολογία, πρακτική.

Όλα αυτά και όλες αυτές οι καταλήψεις σε γραφεία, σταθμούς και τώρα και στη Βουλή (soon in a theatre near you), θα μπορούσαν να είναι και μια πρώτης τάξης καύσιμη ύλη για να τονιστεί ή να αποσαφηνιστεί η πορεία μιας κυβέρνησης που έχει τόσα πολλά στο κεφάλι της. Με μια προϋπόθεση: ότι ξέρει ποιο είναι και μπορεί να περιγράψει το ελληνικό τοπίο μετά από ας πούμε δέκα χρόνια και –κυρίως- ξέρει ποια είναι ακριβώς τα βήματα (που να γίνονται, όχι να… περιγράφονται) για να φτάσει ως εκεί.

Επειδή δεν είμαστε σίγουροι πως αυτό συμβαίνει με την παρούσα κυβέρνηση, ας έχει υπόψη της ότι η πιο επικίνδυνη κατάληψη είναι αυτή με την οποία δεν ξέρεις αν είναι προϊόν δίκαιης αγανάκτησης ή έκφανση πολιτικού τσαμπουκά. Κι ας σημειώσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φύγει εδώ και δύο μήνες από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Απλώς μερικοί δεν ξέρουν ακόμη αν έχουν πάει σ’ αυτά της κυβέρνησης…

Τάσος Ρέτζιος – Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr