Καθηγητής έχασε τη ζωή του από ανακοπή μέσα στο 14ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης
Στις 3 Φεβρουαρίου 2015, στη Θεσσαλονίκη, ο 47χρονος αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής, Γιώργος Αντωνιάδης, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, από ανακοπή καρδιάς, μέσα στο 14ο Λύκειο Θεσσαλονίκης.
“Σήμερα σταμάτησε η καρδιά ενός καθηγητή του σχολείου μας. Ας είναι καλά, όπου κι αν βρίσκεται”. Τα νέα που διαδίδονται, με μηνύματα όπως αυτό, προκαλούν σοκ σε μαθητές, γονείς και τους συναδέλφους του άτυχου εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, ο οποίος εργαζόταν παράλληλα σε τρία σχολεία.
“Το άγχος και η ένταση της δύσκολης καθημερινότητας- οικονομικά και όχι μόνο- στάθηκε μοιραίο για τον καθηγητή. Η καρδιά του τον πρόδωσε, λίγη ώρα αφότου είχε ολοκληρώσει το μάθημα στο 14ο Λύκειο κι ενώ είχε προηγηθεί ένα δύσκολο πρωινό για εκείνον, καθώς είχε χαλάσει το αυτοκίνητό του και είχε καθυστερήσει στις υποχρεώσεις του” δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Β’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης Θόδωρος Αζούδης.
“Ένας μάρτης, για μία ζωή”
“Αισθάνομαι απαίσια, γιατί ξεκινήσαμε μία προσπάθεια πέρσι, με εκπαίδευση ΚΑΡΠΑ και αναζήτηση πόρων για προμήθεια απινιδωτή. Η σκέψη πως θα μπορούσε να σωθεί ο άνθρωπος, εάν δραστηριοποιούμασταν περισσότερο, με ενοχλεί. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Θλίβομαι”. Το μήνυμα κάτω από την είδηση θανάτου του 47χρονου εκπαιδευτικού υπέγραφε ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 14ου ΓΕΛ Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Θεοδωράκογλου.
“Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, εάν θα είχε σωθεί η ζωή του, εάν υπήρχε απινιδωτής στο σχολείο. Μπορεί και να είχε σωθεί όμως” δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Θεοδωράκογλου, παραπέμποντας στα επιστημονικά δεδομένα, από τα οποία προκύπτει, ότι αν η φροντίδα προς ασθενή με καρδιακή ανακοπή παρασχεθεί από εκπαιδευμένο εθελοντή με τη βοήθεια εξωτερικού αυτόματου απινιδωτή, μέσα στα πρώτα 8 λεπτά από την ανακοπή, τότε είναι δυνατόν να σωθεί η ζωή 15 ασθενών για κάθε 100, που χάνουν τις αισθήσεις τους λόγω καρδιακής ανακοπής.
Σήμερα, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 14ου ΓΕΛ Θεσσαλονίκης ξεκίνησε μία νέα προσπάθεια συλλογής χρημάτων μέσω λαχειοφόρου αγοράς, με σκοπό την προμήθεια απινιδωτή και την εγκατάστασή του στο σχολείο. Το κόστος αγοράς ενός απινιδωτή ανέρχεται στο ποσό των 2.000 ευρώ.
“Το σχολείο φιλοξενεί καθημερινά περίπου 700 ζωές (μαθητές και εκπαιδευτικοί Γυμνασίου – Λυκείου) και οφείλουμε να φροντίσουμε, τόσο για την αγορά απινιδωτή, όσο και για τη δημιουργία οργανωμένης ομάδας ΚΑΡΠΑ (Καρδιοαναπνευστικής Αναζωογόνησης), μία πρωτοβουλία που ξεκίνησε πέρσι, με την εκπαίδευση καθηγητών, μαθητών και γονέων από ομάδα διασωστών του ΕΚΑΒ” επεσήμανε ο κ. Θεοδωράκογλου, προσθέτοντας ότι “σημαντικό κομμάτι της προσπάθειας είναι η ευαισθητοποίηση και συμμετοχή των μαθητών”.
Κάθε λαχνός έχει αξία τριών ευρώ, ενώ με την αγορά δύο λαχνών προσφέρεται ως δώρο ένα βραχιολάκι-μάρτης. Όλοι οι λαχνοί (1000 τεμάχια) στο τέλος θα συμμετάσχουν σε κλήρωση για ένα tablet.
“Είναι αξιέπαινοι οι γονείς γι’ αυτό που κάνουν. Μακάρι να μην έχουμε τραγικά περιστατικά, όπως αυτό που συνέβη προ ημερών και να είναι αχρείαστος ο απινιδωτής, όμως στατιστικά σε ένα σχολείο που καθημερινά φιλοξενεί 700 άτομα, υπάρχει η πιθανότητα για κάποιο τέτοιο συμβάν” δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής του 14ου ΓΕΛ Αθανάσιος Καλφαγιάννης, ο οποίος παρακολούθησε πέρυσι το εκπαιδευτικό σεμινάριο ΚΑΡΠΑ του ΕΚΑΒ.
Σεμινάρια ύστερα από πρωτοβουλίες Συλλόγων Γονέων
Τα κατά τόπους γραφεία εκπαίδευσης του ΕΚΑΒ πραγματοποιούν δωρεάν εκπαιδευτικά σεμινάρια (παροχής πρώτων βοηθειών και ΚΑΡΠΑ) σε σχολεία. Πέρυσι, σύμφωνα με τον υπεύθυνο του γραφείου εκπαίδευσης ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης, Απόστολο Χατζημιχαηλίδη περίπου 100 σεμινάρια πραγματοποιήθηκαν σε σχολεία και των τριών βαθμίδων, στη Θεσσαλονίκη, κυρίως ύστερα από πρωτοβουλίες Συλλόγων Γονέων.
Το σεμινάριο ΚΑΡΠΑ είναι διάρκειας 5 ωρών και στη διάρκειά του μαθητές και καθηγητές εκπαιδεύονται και στη χρήση του Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή. “Είναι ένα εξαιρετικά απλό μηχάνημα και δε μπορεί κανείς να βλάψει με αυτό, καθώς δεν δίνει ρεύμα, αν δεν αναγνωρίσει την παρουσία κοιλιακής μαρμαρυγής” εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Χατζημιχαηλίδης, προσθέτοντας ότι το μόνο που θα πρέπει να αποφύγει κανείς είναι να ακουμπήσει τον ασθενή τη στιγμή της απινίδωσης, καθώς και την επαφή του μηχανήματος σε λειτουργία με το νερό.
