Κρύα σπίτια και συσσίτια στη δυτική Θεσσαλονίκη…

Πριν από ένα χρόνο, το πανελλήνιο είχε συγκλονιστεί από την ιστορία της 13χρονης Σάρας, μαθήτριας και παιδιού μεταναστών, που κατοικούσε στην Ξηροκρήνη και έσβησε από δηλητηρίαση όταν η μητέρα της προσπάθησε να ζεστάνει το κρύο και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα σπίτι τους με ένα αυτοσχέδιο μαγκάλι.

Οι περισσότεροι, λίγες ημέρες μετά, όταν τα φώτα της δημοσιότητας έφυγαν και ζώντας τη δική τους σκληρή πραγματικότητα της μνημονιακής Ελλάδας με τη φτώχεια που διευρύνεται, «ξέχασαν», τη μικρή Σάρα. Οι περισσότεροι, όχι όλοι… Έτσι, χθες το απόγευμα, μέλη της Επιτροπής Δυτικών Συνοικιών, μαζί με γείτονες της Σάρας, συγκεντρώθηκαν στο πάρκο που βρίσκεται στην Αγίων Πάντων με Κολωνιάρη για να τιμήσουν τη μνήμη του κοριτσιού και να τονίσουν ότι ο αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο και πιο δίκαιο συνεχίζεται.

«Ο θάνατος της Σάρας δεν είναι τίποτε άλλο από μια ακόμη δολοφονία, και η ίδια προστέθηκε στα χιλιάδες φανερά και ‘κρυφά’ θύματα των δολοφονικών πολιτικών των Μνημονίων που καταστρέφουν την κοινωνία εδώ και 4,5 χρόνια και έχουν οδηγήσει σε πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση» επισημαίνει η Επιτροπή και τονίζει πως, «ένα χρόνο μετά, η κατάσταση στη δυτική Θεσσαλονίκη είναι ακόμη πιο ζοφερή, οι ουρές στα συσσίτια για ένα πιάτο νεροζούμι (και μοναδικό ημερησίως! και αφού πρώτα “πάρεις τις ευλογίες” παπάδων και δημάρχων) είναι όλο και μεγαλύτερες, τα σπίτια που είναι βυθισμένα στο σκοτάδι (λόγω της εγκληματικής πολιτικής των διακοπών ρεύματος) είναι ακόμη περισσότερα, η θέρμανση λέξη άγνωστη για τους περισσότερους από εμάς, η ζωή σε παγωμένα και πνιγμένα στην υγρασία σπίτια μια φρικτή καθημερινότητα».