Διεθνοποίηση και στρατηγικός εταίρος θα κρίνουν την επόμενη μέρα της ΔΕΘ

Μέσα από τη διεθνοποίηση περνάει η ανάκτηση της παλιάς αίγλης της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, στόχος που εκτιμάται ότι θα επιτευχθεί με τη συμμετοχή ξένου στρατηγικού επενδυτή στο μετοχικό κεφάλαιο της ΔΕΘ-Helexpo, του εθνικού εκθεσιακού φορέα.

Αν και την τελευταία τριετία ο επιχειρηματικός κόσμος αναγνωρίζει ότι η ΔΕΘ έχει βελτιωθεί, απομένει πολύς δρόμος ακόμη προκειμένου η έκθεση να είναι πραγματικά διεθνής, όπως ήταν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, και κατά βάση εμπορική – βιομηχανική – επιχειρηματική, όπως όλες οι μεγάλες διεθνείς εκθέσεις ανά τον κόσμο.

Η επικράτηση των υπηρεσιών έναντι της μεταποίησης, με το μεγαλύτερο μέρος του τριτογενούς τομέα να ανήκει μέχρι πρόσφατα στο κράτος, καθώς και η εκμετάλλευση της ΔΕΘ για την ανέλιξη προσώπων της τοπικής και κεντρικής πολιτικής και επιχειρηματικής σκηνής, αλλά και η αντίληψη που επικράτησε για τη διοργάνωση του Σεπτεμβρίου, ότι αποτελεί κυρίως πεδίο πολιτικών εξελίξεων, συνέβαλαν καθοριστικά στη μετάλλαξή της από επιχειρηματικό – οικονομικό γεγονός σε πολιτική, αν όχι κοσμική εκδήλωση.

Μετά την εσωστρέφεια των δύο τελευταίων δεκαετιών, η ΔΕΘ αποτελεί ξανά σημαντικό γεγονός για τον χώρο των Βαλκανίων, αλλά δεν έχει αποκτήσει ακόμη ευρύτερο ορίζοντα και δεν συγκινεί με τον ίδιο τρόπο ούτε καν τους Θεσσαλονικείς. «Θέλουμε να ξανακάνουμε μόδα την έκθεση και να επιστρέψει η πόλη στην έκθεση», τονίζει χαρακτηριστικά, μιλώντας στην «Κ», ο κ. Τάσος Τζήκας, πρόεδρος της ΔΕΘ-Helexpo Α.Ε.

Η αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή για τον εκθεσιακό φορέα ή η επιδίωξη συνεργασιών με ξένους «παίκτες» ανά κλαδική έκθεση –πρόκειται για τα δύο σενάρια που εξετάζει η διοίκηση της ΔΕΘ-Helexpo με την τελική πρότασή της να αναμένεται σε περίπου ενάμιση μήνα– θεωρείται ότι αποτελεί το πρώτο βασικό «όχημα» για την ενίσχυση της ΔΕΘ. «Η ανάπτυξη συνεργειών και στρατηγικών συμμαχιών με σημαντικούς διοργανωτές εκθέσεων ανά τον κόσμο θα πρέπει να είναι ο άξονας δραστηριοποίησης της ΔΕΘ για τα επόμενα χρόνια, ούτως ώστε να αντιμετωπιστεί ο περιφερειακός ανταγωνισμός, για παράδειγμα από την Κωνσταντινούπολη και τη Σόφια, και δυνητικά υποκατάστατα διεθνών εκθέσεων, όπως για παράδειγμα οι ηλεκτρονικές εκθέσεις μέσω του Διαδικτύου», επισημαίνει στην «Κ» ο κ. Αθανάσιος Σαββάκης, πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ).

Το έτερο «όχημα» και συνάμα πρόκληση, όπως τη χαρακτηρίζει ο κ. Τζήκας, είναι η βελτίωση των εκθεσιακών εγκαταστάσεων μέσω της ανάπλασης του υπάρχοντος χώρου, με τις εγκαταστάσεις να προτείνεται να καλύπτουν 94.000 τ.μ. και τη δημιουργία ενός μητροπολιτικού πάρκου στην υπόλοιπη έκταση των 86,5 στρεμμάτων που απομένει. Η σχετική μελέτη έχει ολοκληρωθεί από τον Απρίλιο του 2013, όμως τα έργα προϋποθέτουν σημαντικά κεφάλαια –το εκτιμώμενο κόστος σύμφωνα με τη μελέτη είναι 124.845.000 ευρώ– τα οποία, ειδικά στην παρούσα δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, απαιτούν τη συμμετοχή ιδιωτών.

Τα προηγούμενα χρόνια η πόλη διχάστηκε μεταξύ της ανάπλασης των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και της δημιουργίας νέου εκθεσιακού κέντρου εκτός του κέντρου της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στη Σίνδο. «Τα σύγχρονα εκθεσιακά κέντρα βρίσκονται χωροθετημένα εκτός των πόλεων φιλοξενίας τους, συνήθως κοντά σε αεροδρόμιο, αλλά, σε κάθε περίπτωση, με εξαιρετικά μεγάλη ευκολία πρόσβασης των επισκεπτών τους σε αυτά. Δυστυχώς η οικονομική κρίση περιόρισε δραματικά τη δυνατότητα εξεύρεσης κεφαλαίων για την υλοποίηση μιας τόσο μεγάλης επένδυσης, όπως ένα νέο εκθεσιακό κέντρο. Συνεπώς, δεν υπάρχει σήμερα άλλη ρεαλιστική λύση από τη συνολική ανάπλαση και εκσυγχρονισμό του εκθεσιακού κέντρου στους σημερινούς του χώρους», σημειώνει ο κ. Σαββάκης. Αλλοι, πάντως, επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης, με τους οποίους συνομίλησε η «Κ», υποστηρίζουν ότι στο εξωτερικό αποτελεί επιλογή και όχι ανάγκη η διοργάνωση των εκθέσεων εντός του αστικού ιστού, έτσι ώστε σύσσωμη η πόλη να βρίσκεται στον αστερισμό της έκθεσης.

Η ιστορία

Τα εγκαίνια της πρώτης ΔΕΘ πραγματοποιήθηκαν στις 3 Οκτωβρίου 1926, με τους επισκέπτες σε κάθε διοργάνωση κατά την προπολεμική περίοδο να κυμαίνονται από 150.000 έως 250.000, όπως αναφέρεται στην έκδοση «75 χρόνια ιστορίας ΔΕΘ: 1925-2000» των Ευ. Χεκίμογλου και Ευφ. Ρούπα. Πρώτο «σπίτι» της έκθεσης ήταν το πεδίο ασκήσεων του Γ΄ Σώματος Στρατού. Το 1937 μεταφέρθηκε σε νέες εγκαταστάσεις, στον χώρο που βρίσκεται και σήμερα, οι οποίες όμως υπέστησαν σημαντικές καταστροφές κατά την αποχώρηση του γερμανικού στρατού τον Οκτώβριο του 1944. Το 1962 κατασκευάζεται το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο το οποίο θα στεγάσει περίπτερα γνωστών βιομηχανιών που ελάμβαναν μέρος στη ΔΕΘ, ενώ το 1970 αποκτά τον Πύργο του ΟΤΕ. Το 1994 ολοκληρώνεται το συνεδριακό κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης».

Πηγή: Καθημερινή