Για αυτό καίγεται η κυβέρνηση για τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια

Το ξεγύμνωμα της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, αποτελεί η παραδοχή  Στουρνάρα ότι από τα κόκκινα δάνεια, τα 10 δισ. ευρώ είναι καταναλωτικά, τα 25 στεγαστικά και η συντριπτική πλειοψηφία εξ’ αυτών, τα 42 δισ. ευρώ είναι επιχειρηματικά.

Τη στιγμή που αποβλέπει στην αξιοποίηση των διαθεσίμων του ΤΧΣ για την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών 2015-2016, έχει απέναντί της ένα τραπεζικό σύστημα, που παρά τις ενέσεις ρευστότητας και τις εγγυήσεις του Δημοσίου, είναι ασταθές και κινδυνεύει με κατάρρευση ανά πάσα στιγμή.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το Olympia.gr, τα στεγαστικά δάνεια αποτελούν τον μικρότερο κίνδυνο για τις τράπεζες. Το σύνολο σχεδόν εξ αυτών είναι ενυπόθηκα συνδεδεμένα με το ακίνητο που αφορούν. Βέβαια οι αξίες των ακινήτων στην αγορά έχουν πέσει, όμως η “αντικειμενική αξία” τους, με βάση την οποία, σε περίπτωση κατάσχεσης εγγράφονται στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών είναι υψηλή (τεράστια στρέβλωση και αυτή). Η διαφορά της αγοραίας από την “αντικειμενική” αξία συνεπάγεται ότι η αξιοποίηση των ακινήτων μέσω πλειστηριασμών είναι σαφώς ασύμφορη για τις τράπεζες. Βέβαια και εδώ υπάρχουν τεχνικά προβλήματα όπως οι φόροι που συνοδεύουν τα ακίνητα, που συνεπάγονται αιμορραγία των τραπεζών, αλλά η κυβέρνηση δεν το έχει σε τίποτα να νομοθετήσει με τέτοιο τρόπο ώστε τα ακίνητα να ανήκουν στις τράπεζες αλλά τους φόρους να τους πληρώνουν οι πολίτες (βλέπε επιδότηση ενοικίου). 

Τα καταναλωτικά δάνεια είναι ένα μικρό ποσοστό της τάξης του 13% και τα περισσότερα από αυτά, λόγω της φύσης αυτών των δανείων δεν είναι απλώς κόκκινα αλλά μαύρα, κατάμαυρα για την ακρίβεια. Βέβαια και αυτά, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ενυπόθηκα με ακίνητες αξίες και το πρόβλημα είναι παρόμοιο με το πρόβλημα των στεγαστικών αλλά εδώ δυσκολεύει το θέμα της νομοθετικής ρύθμισης.

Η μεγάλη πληγή των τραπεζών είναι το 55% των κόκκινων δανείων που είναι επιχειρηματικά. Τη στιγμή, κυβερνώντες, τραπεζίτες και οικονομικοί ολιγάρχες σε απόλυτη σύμπλευση εδώ και πάρα πολλά χρόνια υπονομεύουν την Πολιτεία ο καθένας για δικό του συμφέρον. Σε αυτό το περιβάλλον μεγάλο ποσοστό των επιχειρηματικών δανείων είναι θαλασσοδάνεια, στηριγμένα στην εύνοια και σε αίολες εγγυήσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: την εποχή της παντοδυναμίας του, το ALTER, κατάφερε να πάρει δάνεια με εγγύηση άυλα περιουσιακά στοιχεία όπως το τρέιλερ για τη σειρά «τα Στρουμφάκια» αποτιμημένο στα 1,1 εκατομμύριο ευρώ ή τα 4 τρέιλερ της επίσης παιδικής σειράς «τα Ζουζούνια» που αποτιμήθηκαν στα 2 εκατομμύρια. Στα συρτάρια των τραπεζών υπάρχουν επιχειρηματικά δάνεια σε επιχειρήσεις βαμπίρ, που θα έπρεπε εδώ και πολύ καιρό οι τράπεζες να τα έχουν εγγράψει στις ζημίες τους, επιμένουν όμως να τα χαρακτηρίζουν “κόκκινα” και να συντηρούν τα ΑΦΜ των επιχειρήσεων προς δόξα του “υγιούς” τραπεζικού συστήματος και του “success story” της Κυβέρνησης.

Τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια είναι οικογενειακή υπόθεση της συγκυβέρνησης και αυτών που τη στηρίζουν. Παρόλα αυτά το «μαστίγωμα» των τραπεζών το υπομένουν οι νοικοκύρηδες Έλληνες που, λόγω ανεργίας, ύφεσης και κρίσης αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους απέναντι στις τράπεζες. Φυσικά με τις ευλογίες της συγκυβέρνησης, που δια στόματος Νίκου Δένδια έχει ξεκαθαρίσει ότι το ενδιαφέρον του είναι τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια ενώ για την διευθέτηση των κόκκινων στεγαστικών δανείων έχει προχωρήσει στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας.

Danioliptes.gr