Η αλήθεια για τον νόμο-έκτρωμα που μας κρύβουν τα ΜΜΕ

Από 1 Ιουνίου ξεκίνησε, τυπικά τουλάχιστον, ο νέος πτωχευτικός νόμος – δεύτερη ευκαιρία και τα πληρωμένα ΜΜΕ παρουσιάζουν το γεγονός ως ευκαιρία ρύθμισης και προστασίας της περιουσίας του φυσικού προσώπου – δανειολήπτη ή της επιχείρησης. Ο κάθε εγκάθετος δημοσιογράφος παρουσιάζει το θέμα αποκρύπτοντας την πραγματική ουσία του νόμου, αναφέροντας επιγραμματικά ότι μπορούν πλέον φυσικά και νομικά πρόσωπα να ρυθμίσουν τις οφειλές τους σε 240 ή 420 δόσεις.

Με καλομονταρισμένο ρεπορτάζ προβάλουν την μισή αλήθεια για να μην πούμε ότι μάλλον παραπληροφούνε, για να μην στεναχωρήσουν την κυβέρνηση που τους καλοταΐζει. Τέρμα όμως τα μισόλογα και οι μισές αλήθειες. Ο συγκεκριμένος νόμος είναι ότι χειρότερο έχει κατατεθεί όλα αυτά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Αποτελεί νομοθετικό όπλο μαζικής καταστροφής για τους δανειολήπτες. Τα συστημικά τηλεοπτικά και ιντερνετικά μέσα όμως, αποκρύπτουν ότι δεν μπορούν όλοι ο οφειλέτες να καταθέσουν την προβλεπόμενη αίτηση. Δεν θα σου πούνε ότι ακόμα κι αν καταθέσει ο οφειλέτης την αίτηση, τα τραπεζικά ιδρύματα ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ αποδέχονται την ρύθμιση που θα προκύψει από τον αλγόριθμο της πλατφόρμας.

ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ θα αντιπροτείνουν κάποια ρύθμιση χωρίς κανέναν περιορισμό στους όρους της πρότασης. ΔΕΝ ΔΕΣΜΕΥΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ να αποδεχτούν την αίτηση του οφειλέτη είτε είναι φυσικό είτε είναι νομικό πρόσωπο. ΔΕΝ θα σου πούνε ότι ακόμα κι αν δεν προχωρήσει η αίτηση και μόνο με την υποβολή της ο οφειλέτης παρέχει απεριόριστη πρόσβαση για τα επόμενα τρία χρόνια σε όλα τα οικονομικά στοιχεία της τελευταίας πενταετίας τόσο για τον ίδιο, όσο και για τα μέλη της οικογένειά του (σύζυγο και εξαρτώμενα μέλη).

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝΙΣΟΥΝ ότι αν τα τραπεζικά ιδρύματα δεν αποδεχθούν την αίτηση του οφειλέτη τον οδηγούν σε βίαιη πτώχευση όπου η μόνη επιλογή είναι να χάνει την κυριότητα της κύριας κατοικίας του και των υπόλοιπων ακινήτων του με μόνη δυνατότητα να συνεχίζει να διαμένει σε αυτή με ΕΝΟΙΚΙΟ για δώδεκα έτη και αν θέλει και μπορεί μέσα σε αυτά τα έτη να έχει το δικαίωμα να ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΞΑΝΑ την κύρια κατοικία του ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΜΕΤΡΩΝΤΑΙ στην τιμή επαναγοράς του ακινήτου τα χρήματα που κατέβαλε ως ενοίκιο.

Παρακάτω παρατίθενται σε παραγράφους τα καίρια σημείου του νόμου – έκτρωμα:

A. Τα σημεία – κλειδιά

• Η μέγιστη χρονική διάρκεια της διαδικασίας είναι δύο μήνες, μέσα στην οποία είτε επιτυγχάνεται ρύθμιση, είτε ολοκληρώνεται η διαδικασία με την άρνηση των τραπεζικών ιδρυμάτων να προτείνουν ρύθμιση, είτε με την άρνηση του οφειλέτη προς την ρύθμιση που προτείνεται από τις τράπεζες.

• Όλο αυτό το διάστημα, αναστέλλεται η αναγκαστική ρευστοποίηση των εξασφαλιστικών στοιχείων του οφειλέτη.

• Παράλληλα παρέχεται στήριξη των ευάλωτων οφειλετών μέσω της πρόβλεψης επιδότησης των δανείων πρώτης κατοικίας, μέσα στο πλαίσιο της συνολικής ρύθμισης των οφειλών, προκειμένου να διασωθεί η κατοικία τους.

• Η ρύθμιση οφειλών περιλαμβάνει τη δυνατότητα αποπληρωμής τους σε έως 240 δόσεις σε χρονικό διάστημα 20 ετών και έχει ως προϋπόθεση το χρέος να κρίνεται βιώσιμο βάσει αναλυτικών στοιχείων που περιγράφονται στο νόμο.

• Ισχύει η αρχή της ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΈΡΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ, δηλαδή η ο, ποια συμφωνία δεν πρέπει να φέρει σε χειρότερη θέση τον ΜΗ ΣΥΝΑΙΝΟΥΝΤΑ πιστωτή από αυτήν που θα βρισκόταν σε περίπτωση πτώχευσης του οφειλέτη.

• Ο οφειλέτης μπορεί να αιτηθεί αναδιάρθρωσης χωρίς συγκεκριμένη πρόταση. Οι πιστωτές δύνανται να προτείνουν σχέδιο αναδιάρθρωσης των οφειλών προς τον οφειλέτη. Αν η πρόταση εξασφαλίσει σωρευτικά τη συναίνεση:

του οφειλέτη,

της πλειοψηφίας (ως προς την αξία των προνομίων τους) των συμμετεχόντων χρηματοδοτικών πιστωτών και της πλειοψηφίας τουλάχιστον του ποσοστού των συμμετεχόντων με ειδικό προνόμιο πιστωτών

• Στο εν λόγω εξωδικαστικό μηχανισμό δεν εντάσσονται όσοι οφειλέτες έχουν τουλάχιστον το 90% των συνολικών τους οφειλών σε ένα χρηματοπιστωτικό φορέα, καθώς ο νομοθέτης θεώρησε ότι οι οφειλέτες που είναι συνεργάσιμοι και χρωστούν σε έναν μόνο πιστωτή είναι αποτελεσματικότερο να προσφύγουν στη διμερή διαπραγμάτευση.
B. Ειδικό καθεστώς οφειλών προς το Δημόσιο

Ο νόμος αναγνωρίζει ότι είναι δυσχερές να μπει το Δημόσιο σε καθεστώς διαπραγματεύσεων (πολύ περισσότερο να συμφωνήσει), γι’ αυτό ορίζει ότι: αν οι υπόλοιποι πιστωτές έχουν συμφωνήσει και το Δημόσιο δεν απορρίψει την πρόταση εντός 15 ημερών, τεκμαίρεται ότι συμφωνεί δεν πρέπει να φέρει σε χειρότερη θέση το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ

• Δέσμευση αποδοχής της πρότασης από το Δημόσιο συνάγεται μετά την άπρακτη πάροδο 15 εργασίμων ημερών είτε από την γνωστοποίηση της συμφωνίας είτε από την ρητή αναφορά ελαττώματος στην συμφωνία και την άπρακτη πάροδο της ταχθείσας 15ημερης προθεσμίας για την θεραπεία του ελαττώματος.

• Απαιτείται να συντρέχουν σωρευτικά οι προϋποθέσεις που ορίζονται αναλυτικά στο άρθρο 21 και 22, ακόμα και στην περίπτωση της τεκμαιρόμενης αποδοχής. Ενδεικτικά:

• Η απαίτηση του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης να μην υπερβαίνει το 1.500.000,00€

• Οι απαιτήσεις του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης να είναι μικρότερες από το σύνολο των απαιτήσεων των συμμετεχόντων χρηματοδοτικών φορέων.

• Αν η ρύθμιση προβλέπει περισσότερες από 240 δόσεις για την αποπληρωμή, ανά διαστήματα που υπερβαίνουν τον μήνα ή η μηνιαία δόση είναι κάτω από 50 ευρώ.

• Αν η ρύθμιση δεν καθιστά βιώσιμη την επιχείρηση ή , εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο που δεν ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα, ότι δεν αποτρέπει την αφερεγγυότητα του φυσικού προσώπου.

• Να έχει προβλεφθεί στην συμφωνία αναδιάρθρωσης η διαγραφή μέρους των οφειλών υπό την προϋπόθεση της τήρησης της ρύθμισης, οπότε θα διαγράφεται στο τέλος της τήρησης της ρύθμισης.

• Δεν επιτρέπεται να διαγραφεί κύρια οφειλή του Δημόσιο και των Φορεών Κοιν. Ασφάλισης.

• Εξαίρεση στην άνω περίπτωση συντρέχει, παρά το γεγονός ότι δεν πληρούνται οι άνω προϋποθέσεις και η δέσμευση ως προς το Δημόσιο παραμένει σύννομη, εφόσον:

– έχουν εξασφαλιστεί οι συναινέσεις όπως ορίζονται στο άρθρο 14

– υπάρχει αιτιολογημένη σύμφωνη γνώμη του διαχειριστή αφερεγγυότητας και

– η σύμβαση δεν επιφυλάσσει για το Δημόσιο και τους Κοινωνικούς Φορείς χειροτέρευση της θέσης τους από ό,τι θα ίσχυε σε περίπτωση πτώχευσης του οφειλέτη και

– Η συμφωνία επιτρέπει την βιώσιμη λειτουργεία της επιχείρησης ή ( αν πρόκειται για φυσικό πρόσωπο) καθιστά τον οφειλέτη αξιόχρεο.

• Προβλέπεται η δυνατότητα ΔΙΜΕΡΟΥΣ ρύθμισης με το Δημόσιο.

• Η ρύθμιση του πρωτοφειλέτη δεν απαλλάσσει τον εγγυητή ( κάμψη της αρχής ότο το χρέος του εγγυητή ακολουθεί τον πρωτοφειλέτη κατ΄αρθρο 851 Α.Κ.).

• Σε περίπτωση καθυστέρησης είτε τριών (3) δόσεων είτε το 3% του συνολικού οφειλόμενου ποσού επέρχεται απώλεια της ρύθμισης ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΟ ΔΑΝΕΙΣΤΉ μόνο.

Στον άνω με αριθμ. Ν. 4738/2020 προβλέπεται και η νέα – δικαστική- εξυγίανση.

Χαράλαμπος Π. Περβανάς

Πρόεδρος του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Β. Ελλάδος. Πρόεδρος του Κόμματος Ελλήνων Δανειοληπτών (Κ.ΕΛ.ΔΑ). Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος Ελεύθεροι Άνθρωποι