Οι παγίδες στη νέα διαδικασία “εξωδικαστικού συμβιβασμού” ανάμεσα στις Τράπεζες και τους Οφειλέτες

16 Φεβρουαρίου 2021

Στο πλαίσιο του Νέου Πτωχευτικού νόμου που θα αρχίσει να εφαρμόζεται το επόμενο διάστημα, τράπεζες και κυβέρνηση, καταχρηστικά και χωρίς να έχουν επιδιώξει καμία συνεννόηση με τους φορείς και τους συλλόγους υπέρ των δανειοληπτών, συνεχίζουν να καταστρώνουν σχέδια εξόντωσης και ξεπουλήματος της περιουσίας των Ελλήνων.

Το στοιχείο που προστίθεται αυτή τη φορά είναι το “στάδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού” που θα είναι υποχρεωτικό για οφειλέτες “αν θέλουν να σώσουν τις περιουσίες τους”. Μια ακόμη ηλεκτρονική πλατφόρμα, στην οποία θα προσφεύγει ο δύσμοιρος δανειολήπτης και η μοίρα του θα αποφασίζεται από τους αλγόριθμους και την προθυμία ή μη των πιστωτών να αποδεχθούν ή όχι την αίτηση. Πρόκειται για μια διαδικασία από εκείνες που έχουν αποτύχει πανηγυρικά στο παρελθόν, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζεται ο εξωδικαστικός συμβιβασμός ως στάδιο διαδικασίας. Η προηγούμενη εμπειρία είναι απογοητευτική, με αποκλειστική ευθύνη των τραπεζών και της κυβερνητικής εμμονής να λυθεί το πρόβλημα της υπερχρέωσης των πολιτών με ατελέσφορα μέτρα.Στη διαδικασία κρύβεται μια ακόμη παγίδα: Για οποιοδήποτε προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού “προϋποτίθεται” και “εννοείται”, σε βάρος φυσικά του πολίτη, η αναγνώριση της “οφειλής” όπως την ορίζει, πολλές φορές τελείως καταχρηστικά, η Τράπεζα.Στο νόμο απουσιάζει και πάλι η ρύθμιση που προβάλλει διαχρονικά ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Καταναλωτών Βορείου Ελλάδας για τη “μη υποχρεωτικότητα αναγνώρισης της οφειλής” με την αίτηση εξωδικαστικού συμβιβασμού. Η ολοκληρωμένη και δίκαιη πρόταση του συλλόγου, όπως είχε προταθεί στο πλαίσιο τροποποίησης του Ν.4738/2020, είναι επίκαιρη όσο ποτέ και είχε ως εξής:Τροποποίηση του άρθρου 5 του Ν. 4738/2020Οι χρηματοδοτικοί φορείς (όπως ορίζονται στο άρθρο 6 του παρόντος), υποχρεούνται να υποβάλλουν εγγράφως στον δανειολήπτη και στον εγγυητή (εφόσον υπάρχει), πρόταση ρύθμισης του δανείου, ακολουθώντας τον Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών (4224/2013). Στην προτεινόμενη από τον χρηματοδοτικό φορέα ρύθμιση αφαιρούνται υποχρεωτικά οι εξωλογιστικοί τόκοι του άρθρου 150 του ν. 4261/2014.Σε κάθε περίπτωση η προτεινόμενη ρύθμιση δεν θα αποτελεί ταυτόχρονα και αναγνώριση της οφειλής. Ο δανειολήπτης ή ο εγγυητής, σε περίπτωση που δεχθεί την προταθείσα ρύθμιση, θα δύναται να επιδιώξει δικαστικά την απομείωση του ποσού της απαίτησης. Η υποχρέωση περί έγγραφης πρότασης ρύθμισης της οφειλής, ισχύει τόσο για τα δάνεια και τις πιστώσεις που είναι εξασφαλισμένα με εμπράγματη ασφάλεια όσο και για τα δάνεια και τις πιστώσεις που δεν είναι εξοπλισμένα με εμπράγματη ασφάλεια. Προκειμένου να διασφαλισθεί η διαφάνεια της όλης διαδικασίας, οι προτάσεις ρύθμισης προς τους οφειλέτες – εγγυητές, θα πρέπει να γίνονται μέσα από ηλεκτρονική πλατφόρμα, όπως αυτή λειτουργεί σήμερα, δυνάμει των διατάξεων του Ν. 4605/2019. Η υποχρέωση, του πιστωτικού ιδρύματος ή της εταιρίας ειδικού σκοπού που απέκτησε την απαίτηση, να προτείνει στον εκάστοτε οφειλέτη ρύθμιση της οφειλής του είναι ανεξάρτητη από το ποσό της απαίτησης. Η υποχρέωση έγγραφης πρότασης ρύθμισης του δανείου κατά τα ανωτέρω, είναι ανεξάρτητη από το εάν η μεταβιβασθείσα απαίτηση είναι επίδικη ή εάν ο δανειολήπτης ή ο εγγυητής έχουν κριθεί μη συνεργάσιμοι κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4224/2013, όπως αυτή ισχύει. Ο δανειολήπτης και ο εγγυητής θα πρέπει να απαντήσουν εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών από την υποβολή της πρότασης ρύθμισης του δανείου εάν αποδέχονται την προταθείσα ρύθμιση. Σε περίπτωση που ο δανειολήπτης και ο εγγυητής (εφόσον υπάρχει) δεν αποδεχθούν την πρόταση ή περάσει άπρακτη η παραπάνω προθεσμία τότε ο χρηματοδοτικός φορέας δύναται είτε να επιδιώξει της είσπραξη της απαιτήσεως του δια ατομικής εκτελέσεως είτε δια υποβολής αίτησης κήρυξης πτώχευσης του οφειλέτη και του εγγυητή με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.

Σύλλογος Δανειοληπτών & Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδας