Ματίνα Κυριάκου: Αν δεν ξέρεις τι να κάνεις τα παιδιά σου λοιπόν… Διάβασε το.

Την Ματίνα Κυριάκου, την μαμά του ογκολογικού, πλέον την γνωρίζουμε μέσα από την σελίδα της στο facebook “Θα ξαναβγεί ο ήλιος. Αλέξανδρος”. Δεν είναι λίγες οι φορές που με τα βιωματικά της άρθρα μας έχει αγγίξει και ευαισθητοποιήσει.

Σε μια περίοδο δύσκολη για όλους μας, ο κορωνοϊός και τα μέτρα που έχουν ληφθεί μας δίνουν την ευκαιρία να «γνωρίσουμε» τα παιδιά μας και να περάσουμε όμορφα, χαρούμενα και δημιουργικά τον χρόνο μας μαζί τους. Ο χρόνος μπορεί να σχετικός, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι περνάει γρήγορα και δεν γυρίζει πίσω.

Ας εκμεταλλευτούμε τη συγκυρία και μόνο θετικά αποτελέσματα θα παραχθούν. Ας είμαστε ανάμεσα σε αυτούς τους γονείς, όπως η Ματίνα, που βλέπει λύση για κάθε πρόβλημα και όχι πρόβλημα στην κάθε λύση…

14/03/2011
Στο 5 της ορθοπεδικής.
ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ.

3 μήνες σ αυτό το δωμάτιο…
Το μεγάλο χειρουργείο.
12 ώρες και…
Αφαίρεση του οστού και τοποθέτηση τιτανίου.
Τιτάνιος αγώνας.
Επιπλοκές, μετεγχειρητικές….. μας έφτασαν να μετράμε κοντά 100 μέρες σ ένα δωμάτιο.
Πλέον η καθημερινότητα μας περιοριζόταν σε 5 τετραγωνικά μέτρα!
Χωρίς ίντερνετ
Χωρίς ηλεκτρονικά παιχνίδια και σερφάρισμα στο διαδίκτυο.

Του έφτιαχνα κάθε μέρα και διαφορετικό πρόγραμμα… εκεί στην μικρή κουνίτσα για μωράκια που είχε στην γωνία, ανέβαινα εκεί και μπορούσα μέσα από τα κάγκελα να κοιτάζω την αυλή έξω…
Έπινα κάθε πρωί τον καφέ μου και κοιτούσα τον κόσμο που μπαινόβγαινε… συγχρόνως έγραφα σ ένα μικρό βιβλιαράκι…

Φιλακια,
Πρωινό,
Δοντάκια,
Πλαστελίνες,
Διάβασμα,
Ξεκούραση…
Φαγητό,
Τουβλάκια,
Ζωγραφική,
Σνακ,
…… Τον χρόνο του.. . ..
Βραδινό,
Γράφουμε στο ημερολόγιο μας,
Παραμύθι,
Αγκαλίτσα νανούρισμα και νάνι. 

Και πάλι από την αρχή…

Κάθε μέρα έσπαγα το κεφάλι μου να βρω κάτι άλλο.
Μόλις ξύπναγε με ρωτούσε μ ενα τεράστιο χαμόγελο:
Μαμά τι θα κάνουμε σήμερα?

Πόσο δύσκολο?
Πολύ… Πάρα πολύ.

Ένα πρωί κι ενώ ο Αλέξανδρος μου είχε πυρετό, οι νοσηλεύτριες έτρεχαν στον όροφο σαν τρελές.. σπασμένα πόδια,
σπασμένα χέρια… χαμός.

Μα ο Αλέξανδρος είχε πάντα προτεραιότητα…

Απομόνωση και προτεραιότητα…είναι συνώνυμα του ογκολογικού.

Η πόρτα μας άνοιγε μόνο για να μπουν και να βγουν οι νοσηλεύτριες.
Αυτό κινούσε την περιέργεια η αλήθεια είναι…
αλλά όταν έβλεπαν το γυμνό κεφαλάκι μας,δεν ρωτούσαν γιατί… τουλάχιστον όχι όλοι!

Η Βάσω μπήκε μέσα εκνευρισμένη.

Τι έπαθες κορίτσι μου,της λέω?

Δεν αντέχω Ματίνα, μερικές φορές, δεν αντέχω…

Καταλαβαίνω της λέω, πολλά παιδάκια ε?

Όχι Ματίνα μου, δεν αντέχω ορισμένες μαμάδες, η κυρία στο απέναντι δωμάτιο που το παιδί της έβαλε γύψο στο χέρι,μου έκανε παρατήρηση γιατί έρχομαι τόσο γρήγορα σε σας κι όχι σ εκείνη,της είπα ότι είναι σοβαρό περιστατικό και μου απάντησε:
Δεν μ ενδιαφέρει!!

Μη στεναχωριέσαι Βάσω μου,της απάντησα,θα σου δώσω το πρόγραμμα της μέρας μας,να της το δώσεις,
ίσως έτσι γεμίσει δημιουργικά την μέρα της και πάψει να γκρινιάζει.
Κι αν δεν πειστεί… Βάσω μου, πες της,να έρθει να περάσει μια μέρα μαζί μας…
ίσως τότε…

Την ενδιαφέρει!

Φιλακια,
Πρωινό,
Δοντάκια,
Πλαστελίνες,
Διάβασμα,
Ξεκούραση…
Φαγητό,
Τουβλάκια,
Ζωγραφική,
Σνακ,
…… Τον χρόνο του….
Βραδινό,
Γράφουμε στο Ημερολόγιο μας,
Παραμύθι,
Αγκαλίτσα νανούρισμα και νάνι.

Ματίνα Κυριάκου.