Τα κόμματα είναι οι στρατηγικοί κακοπληρωτές

Πολλές φορές ακούμε ότι τα κόμματα αποτελούν θεμέλιο λίθο και το μεγαλύτερο συστατικό του πολιτεύματος της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Χωρίς αυτά δεν μπορεί να εκφραστεί ο λαός και μέσω αυτών γίνεται στην ουσία η διακυβέρνηση του τόπου. Τι συμβαίνει, όμως, όταν αποκαλύπτεται ότι για τα κόμματα δεν ισχύουν οι υπόλοιποι νόμοι και κανόνες που εφαρμόζονται σε όλους τους υπόλοιπους πολίτες; Πόσο δημοκρατικό είναι αυτό και πόσο συνεισφέρει στην ποιότητα της δημοκρατίας που έχουμε στην χώρα μας;

Όλα αυτά τα αναφέρουμε με αφορμή το γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα εξακολουθούν να χαίρουν ιδιαίτερης μεταχείρισης αναφορικά με την εξυπηρέτηση των δανείων που έχουν λάβει από όλες τις τράπεζες. Η ΝΔ έχει πάρει δάνεια 142 εκατ και εξυπηρετούνται μόλις 5 εκατομμύρια τα υπόλοιπα 137 εκατομμύρια είναι μη εξυπηρετούμενα.  Το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει δάνεια 127 εκατ εκ των οποίων εξυπηρετούμενα είναι τα 8,5 εκατομμύρια ευρώ και τα 118 εκατ μη εξυπηρετούμενα.  Το ΚΚΕ έχει λάβει δάνειο 7 εκατομμύρια το οποίο μερικώς εξυπηρετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ 8,5 εκατομμύρια το οποίο ακόμη εξυπηρετείται.

Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι τα κόμματα όχι μόνο έχουν «κόκκινα» δάνεια, αλλά δεν τα πληρώνουν με αποτέλεσμα να αναδεικνύονται σε στρατηγικούς κακοπληρωτές του χειρίστου είδους. Μιλάει για νοικοκυρεμένο κράτος ο κ. Μητσοτάκης, αλλά αδυνατεί να νοικοκυρέψει τα οικονομικά του κόμματός του, που χρωστάει… της Μιχαλούς! Το ίδιο κάνει και το ΠΑΣΟΚ ή όπως αλλιώς λέγεται το κόμμα της κυρίας Γεννηματά. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι στιγμής εξυπηρετεί τα δάνειά του, αλλά με τον ρυθμό που δανείζεται δεν αποκλείεται σύντομα να αντιγράψει και σε αυτό τα δύο μεγάλα κόμματα…

Και ενώ οι πολίτες τρέχουν από στον ν. Κατσέλη, στα δικαστήρια, στις ανακοπές και στις πλατφόρμες προστασίας, τα κόμματα ουδείς τα ενοχλεί, κανένα ακίνητή τους δεν βγαίνει στο σφυρί και ένα αόρατο χέρι τα προστατεύει… Τελικά, ο Όργουελ δικαιώνεται: κάποιοι είναι περισσότερο ίσοι από κάποιους άλλους…