Νότης Μαριάς, Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ- O ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Ευρωβουλευτής Καθηγητής Θεσμών ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
Οι Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου είναι καθοριστικές για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την τύχη των λαών της. Από το αποτέλεσμά τους θα κριθεί αν θα προχωρήσουμε στις απαιτούμενες θεσμικές και πολιτικές αλλαγές, ώστε από την Ευρώπη των Αγορών να περάσουμε στην Ευρώπη των Εθνών και των Πατρίδων.
Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έδειξε ότι η οικονομική πολιτική που επιβάλλεται από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των εθνικών κρατών και αποβαίνει εις βάρος των λαών της ΕΕ. Τρανταχτό παράδειγμα η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού από τις μνημονιακές πολιτικές που επιβλήθηκαν με την σφραγίδα των Βρυξελών για να σωθούν οι τράπεζες και οι δανειστές.
Τα κράτη – μέλη καλούνται να συμμορφωθούν με πολιτικές και κανόνες, που παραβιάζουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και στρέφονται ενάντια στα εθνικά τους συμφέροντα.
Οι Έλληνες αγρότες υπέστησαν πλήγμα από το άνοιγμα των αγορών, που αποδείχθηκε ότι εξυπηρετεί κυρίως τις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά, που μπορούν να εισάγουν φθηνά προϊόντα, αμφιβόλου ποιότητας, σε βάρος των ελληνικών αγροτικών προϊόντων και του προϊόντων των άλλων χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική δεν προστατεύει την ευρωπαϊκή αγροτική οικονομία, ενώ το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο που παρουσίασε ο κ. Γιούνκερ προβλέπει μείωση των κονδυλίων στον τομέα της Γεωργίας, πράγμα που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα για τους αγρότες του Ευρωπαϊκού Νότου.
Η ΛΑΡΚΟ, μια επιχείρηση με 1200 εργαζόμενους, σημαντική για τον μεταλλευτικό τομέα και με καθοριστική συμβολή στην τοπική οικονομία της Στερεάς Ελλάδας κινδυνεύει να τριχοτομηθεί και να χωριστεί το εργοστάσιο από τα ορυχεία, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση της ζητά το όνομα της απαγόρευσης των δήθεν κρατικών ενισχύσεων να επιστρέψει 136 εκατ. ευρώ. Για τις Βρυξέλες προέχει η συμμόρφωση με τον κανόνα απαγόρευσης των κρατικών ενισχύσεων, ακόμη κι όταν αποβαίνει σε βάρος της οικονομίας μιας ευρωπαϊκής Περιφέρειας, όπως της Στερεάς Ελλάδας, στην προκειμένη περίπτωση.
Οι καταστροφικές αυτές συνέπειες θα είχαν αποφευχθεί, αν οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις ασκούσαν την οικονομική τους πολιτική με γνώμονα τους εθνικούς στόχους και τις κοινωνικές ανάγκες της χώρας και όχι με γνώμονα τις επιταγές των δανειστών και της Νέας τάξης πραγμάτων. Για τη ΛΑΡΚΟ και για άλλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις, όπως είναι οι χαλυβουργίες και οι τσιμεντοβιομηχανίες που υφίστανται τις συνέπειες της τιμωρητικής πολιτικής που ακολουθεί η ΕΕ, υπάρχει ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ που οδηγεί στην ανάπτυξη και στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με ταυτόχρονη εξυγίανση των χρηματοοικονομικών τους. Προϋπόθεση είναι να συγκροτηθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκείνες οι πλειοψηφίες που θα δώσουν τη μάχη για να αλλάξει η δομή και η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να περάσουμε από την Ευρώπη των Αγορών, που λειτουργεί σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας των κρατών-μελών, στην Ευρώπη που θα σέβεται τις εθνικές ταυτότητες και θα στηρίζεται στα Κράτη-Έθνη.
Προτεραιότητες της ευρωπαϊκής πολιτικής πρέπει να είναι: α) ο περιορισμός των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων εντός τη ΕΕ, ώστε να κλείσει η ψαλίδα Βορρά-Νότου, β) η εγκατάλειψη της πολιτικής της λιτότητας και της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής και γ) η διασφάλιση ευνοϊκών ρυθμίσεων για τα κράτη-μέλη που έμειναν πίσω, όπως η Ελλάδα, ώστε να ανακάμψουν.
Προτείνω τη δημιουργία μιας Ειδικής Σχέσης για την Ελλάδα, εντός της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ρυθμίσεις για την ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας, όπως: α) να δοθεί στην Ελλάδα η δυνατότητα να κατασκευάζει εμπορικά πλοία, στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα μεγαλύτερα ναυπηγεία της Μεσογείου, πράγμα που σήμερα απαγορεύεται από την ΕΕ μέχρι το 2025, β) να αποκτήσει η ελληνική ΔΕΗ την ίδια μεταχείριση με την Πολωνική και Βουλγαρική ΔΕΗ, ώστε να μην πληρώνει δικαιώματα αερίων ρύπων, ρύθμιση που θα αποφέρει ένα κέρδος τουλάχιστον 600 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, γ) να μπορεί στο πλαίσιο της Ευρωζώνης η Κεντρική Τράπεζα μιας χώρας που αντιμετωπίζει προβλήματα, να ανακτά μέρος της εθνικής της κυριαρχίας και να ασκεί αυτοτελή νομισματική πολιτική, μέχρι του ποσοστού συμμετοχής της στο μετοχικό κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η συγκεκριμένη ρύθμιση θα μπορούσε να δώσει στην Ελλάδα τη δυνατότητα να ασκήσει αυτοτελή νομισματική πολιτική, ύψους ως και 70 δισ. ευρώ, για τη στήριξη της ανάπτυξης, της απασχόλησης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
