Γρηγόρης Ζαρωτιάδης: Η διεθνοποίηση της Γενοκτονίας των Ποντίων αποτελεί εθνική ευθύνη
Η ΔΚΘ «Υψίπολις» και ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γρηγόρης Ζαρωτιάδης, Κοσμήτορας της σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, εκφράζουν τη δημόσια οργή και αγανάκτησή τους για τον τρόπο με τον οποίο ευτελίζουν οι ευρωβουλευτές των πολιτικών κομμάτων το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ποντίων με τις πρόχειρες, ανοργάνωτες και άστοχες συμπεριφορές τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η ημέρα μνήμης των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου έχει καθιερωθεί το 1994 από την Βουλή των Ελλήνων με συντριπτική πλειοψηφία των μελών της στο παρελθόν και σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι, για τους ποντιακής καταγωγής Έλληνες, αλλά και για όλο τον ελληνισμό απανταχού της γης, της εθνικής συλλογικής μνήμης του και η διεθνοποίηση της αναγνώρισης της οφείλει να υπερβαίνει τα στεγανά των πολιτικών κομμάτων και των μκροκομματικών συμφερόντων.
Ο τρόπος με τον οποίο προωθήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το αίτημα για συζήτηση και έκδοση σχετικού ψηφίσματος και η αντιφατική συμπεριφορά των Ελλήνων Ευρωβουλευτών υπενθυμίζουν για άλλη μια φορά την προχειρότητα, την ανοργανωσιά και την υποκρισία των πολιτικών κομμάτων απέναντι στο δίκαιο αίτημα των απογόνων των θυμάτων για διεθνοποίηση του ζητήματος. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου έγινε από τη Βουλή των Ελλήνων και αυτομάτως έκτοτε η διεθνοποίησή της ως εθνικό ζήτημα αποτελεί πάγια θέση της Ελληνικής Δημοκρατίας και εθνική ευθύνη για κάθε εκπρόσωπό της.
Ο επικεφαλής της ΔΚΘ «Υψίπολις» και υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γρηγόρης Ζαρωτιάδης ανέφερε με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την απαράδεκτη και υποτιμητική προς τον ποντιακό ελληνισμό στάση της μεγαλύτερης μερίδας των ευρωβουλευτών τα εξής: «Τόσο ο εισηγητής όσο και εκείνοι οι οποίοι δεν ψήφισαν την πρότασή του κινήθηκαν πρόχειρα, καιροσκοπικά και χωρίς αίσθηση εθνικής ευθύνης με γνώμονα μόνο πρόσκαιρα κομματικά και προσωπικά οφέλη. Η διεθνοποίηση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, την οποία έχει αναγνωρίσει στο παρελθόν η Ελληνική Βουλή, αποτελεί εθνικό ζήτημα και πρέπει να αντιμετωπίζεται με την ανάλογη σοβαρότητα, να αντιμετωπίζεται ενιαία, οργανωμένα και συστηματικά. Η αδιαφορία και η απαξιωτική στάση των ευρωβουλευτών του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» στην πρόσφατη αρνητική εξέλιξη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδωσαν την ευκαιρία στους εκπροσώπους του νεοχιτλερισμού και υπερμάχους κάθε είδους πολιτικών και γενοκτονικών διώξεων να σφετεριστούν τη μνήμη τον προγόνων μας. Αυτό ήταν μια ακόμη πολιτικά και ηθικά οδυνηρή εμπειρία για όλους εμάς που είμαστε άμεσα απόγονοι των θυμάτων».
