Ν. Γιαννακοπούλου: Συνέντευξη στην Kontra News

Ασκείτε κριτική στην κυβέρνηση, κ. Γιαννακοπούλου, ότι ήταν λάθος τους που δεν εξασφάλισαν λύση για το χρέος, πριν ψηφιστούν τα μέτρα. Οι αντίπαλοί σας όμως λένε, ότι κι εσείς ως κόμμα έχετε πράξει στο παρελθόν ακριβώς τα ίδια και χειρότερα…

Δεν περιμέναμε, φυσικά, από τον ΣΥΡΙΖΑ να αναγνωρίσει όλα όσα είχαν καταφέρει να διασφαλίσουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια. Όμως είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η απόφαση του Eurogroup της 27ης Νοεμβρίου 2012 προέβλεπε ρητά ότι, όταν η χώρα μας θα έφτανε σε ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα, και εφόσον εφαρμόζονταν πλήρως οι όροι του προγράμματος, η Ευρωζώνη θα επανεξέταζε τη λήψη μέτρων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Η απόφαση αυτή ήταν αποκλειστικό επίτευγμα της διαπραγμάτευσης της δικής μας κυβέρνησης, και όποιος το αμφισβητεί – για μικροκομματικούς λόγους ή απλά για να καλύψει τη δική του ανικανότητα – απλά ψεύδεται.

Τώρα λοιπόν, που με την υπερφορολόγηση που επέβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι κόποι και οι θυσίες του ελληνιού λαού απέδωσαν πλεονάσματα, γιατί δεν αξιοποιούν αυτήν την απόφαση;

Εμείς πάντως, σε κάθε περίπτωση, με διαρκείς παρεμβάσεις της Προέδρου μας στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, ζητούμε τη διευθέτηση του ζητήματος του ελληνικού χρέους, στηρίζοντας την εθνική προσπάθεια.

Ευθύνες των δανειστών στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν κατά τη γνώμη σας;

Ασφαλώς και υπάρχουν ευθύνες και από την πλευρά των δανειστών. Αλίμονο αν δεν το αναγνωρίζαμε. Δυστυχώς, από τότε που ξέσπασε η κρίση, είχαμε απέναντί μας τους συντηρητικότερους κύκλους της Ευρώπης, που επέβαλαν πολιτικές λιτότητας, και φυσικά το ΔΝΤ, που ακολουθούσε τη σκληρή γραμμή που όλοι γνωρίζουμε. Τώρα που το ευρωπαϊκό σκηνικό φαίνεται να μεταλλάσσεται, με την επικράτηση των προοδευτικών δυνάμεων στη Γαλλία και την ανοδική πορεία του Σουλτς στη Γερμανία, ίσως μπορούμε να ελπίζουμε σε ευνοϊκότερη στάση απέναντι στην Ελλάδα. Όμως δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε ούτε να περιμένουμε τον από μηχανής θεό για να λύσει τα προβλήματα της χώρας μας. Είναι πρωτίστως ευθύνη της κυβέρνησης, όπως είναι δική της ευθύνη να πιέσει ώστε να τεθεί το ζήτημα του χρέους σοβαρά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Όμως, πέρα από τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν οι δανειστές, αυτό που κυρίως εμείς πρέπει να κάνουμε είναι το δικό μας σχέδιο για ριζοσπαστικές αλλαγές στην οικονομία, το κράτος και τους θεσμούς, ώστε να μπει τάξη στα οικονομικά μας και στη λειτουργία του κράτους και επιτευχθεί μια νέα ανάπτυξη με προοδευτικκό πρόσημο. Δυστυχώς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φαίνεται παντελώς απρόθυμη να εφαρμόσει οποιαδήποτε προοδευτική μεταρρύθμιση, και αντ’ αυτού απλά φορτώνει συνεχώς τους Έλληνες πολίτες με νέους φόρους και περικοπές.

Μπορεί μια επόμενη, αυτοδύναμη κυβέρνηση, να τα καταφέρει καλύτερα;

Νομίζω ότι, αν κάτι έχουμε συνειδητοποιήσει όλοι στα χρόνια της κρίσης, είναι ότι κανείς δεν μπορεί μόνος του. Το απέδειξαν, εξάλλου, περίτρανα, οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετώπισαν την ίδια κατάσταση με τη χώρα μας: εκείνοι μπόρεσαν να συνεννοηθούν και να συναινέσουν πάνω σε συγκεκριμένο σχέδιο για τη χώρα τους, και κατάφεραν να βγουν από τη μνημόνια, τη στιγμή που εμείς πλέον μπαίνουμε σε τέταρτο μνημόνιο, νέο κύκλο λιτότητας και διαρκή επιτροπεία.

Όσο βρίσκεται ένα μεγάλο κόμμα μόνο του στην εξουσία, όσες φιλότιμες προσπάθειες και να καταβάλλει, με τα υπόλοιπα στην αντιπολίτευση να πετροβολούν και να υπονομεύουν την προσπάθεια «απ’ έξω», θα συνεχιζουμε να βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στην ίδια κατάσταση. Γι’ αυτό εμείς, ήδη από το 2012, καλούμε όλα τα φιλοευρωπαϊκά, δημοκρατικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους και συνεννοηθούμε πάνω σε μία εθνική γραμμή.

Αν στις επόμενες εκλογές, η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτη αλλά όχι αυτοδύναμη. Τι θα κάνετε; Θα οδηγήσετε τη χώρα σε εκλογές, κ. Γιαννακοπούλου;

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο τόπος είναι αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και πολιτική αστάθεια. Ήδη το έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά, χάρη στην ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ και την προσκόλλησή του στην εξουσία. Εμείς, εξάλλου, ήμασταν εκείνοι που, όταν το 2012 βρεθήκαμε μπροστά στο δίλημμα να πάμε σε νέες, τρίτες εκλογές ή σε μια συνεργασία, για να μη βουλιάξει η χώρα και οδηγηθεί σε άτακτη χρεοκοπία, επιλέξαμε να κρατήσουμε στάση ευθύνης και προχωρήσαμε σε κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ.

Ελπίζουμε, λοιπόν, να έχουν μάθει και τα άλλα κόμματα το μάθημά τους, να μην συνεχίσουν να παίζουν με το μέλλον της χώρας, προτάσσοντας το μικροκομματικό τους συμφέρον, και να αποδεχτούν, επιτέλους, την πρότασή μας για εξεύρεση της ελάχιστης, έστω, συναίνεσης, ώστε όλοι μαζί να δουλέψουμε για να βγούμε από τα μνημόνια και να φέρουμε ξανά την Ελλάδα στη θέση που της αξίζει. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ζητούμε την ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στις επόμενες εκλογές, ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε την εθνική συναίνεση και συνεννόηση, στην οποία θα συμμετέχουν οπωσδήποτε τα δύο πρώτα κόμματα.

Αποκλείετε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ στο εγγύς μέλλον;

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει αυτόνομο ρόλο, αυτοδύναμη στρατηγική και συγκεκριμένες προτάσεις για έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια. Δεν πρόκειται να γίνει «ουρά» ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε της ΝΔ. Ο στόχος μας είναι να γίνουμε εμείς ο πλειοψηφικός προοδευτικός πόλος της χώρας, απέναντι τόσο στη δεξιά, όσο και τη λαϊκιστική αριστερά.

Εξάλλου, όπως σας είπα και προηγούμένως, για εμάς είναι αδιαπραγμάτευτος όρος η συμμετοχή και των δύο μεγάλων κομμάτων σε μια ενδεχόμενη συνεργασία. Οποιοσδήποτε άλλος «συνδυασμός» είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Το βιώνουμε, άλλωστε, και σήμερα, με τα καταστροφικά αποτελέσματα της διακυβέρνησης της χώρας από το εθνικολαϊκιστικό μόρφωμα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Το επικείμενο Συνέδριο του Ιουνίου τι θα σηματοδοτήσει;

Το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης θα σηματοδοτήσει μια νέα αφετηρία για την παράταξή μας. Θα είναι συνέδριο πολιτικό και προγραμματικό και οργανωτικό, ανοιχτό στην κοινωνία, με καθαρές και δημοκρατικές διαδικασίες.

Θα συζητήσουμε και θα προτείνουμε το Σχέδιο «ΕΛΛΑΔΑ», που ήδη επεξεργαζόμαστε για την έξοδο της χώρας από την κρίση με τις δικές μας θέσεις και προτάσεις.  Το σχέδιο αυτό θα μπορεί να αποτελέσει τη βάση της συνεννόησης των κομμάτων. Θα απαντάει στα σημερινά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό είναι το ζητούμενο.

Και βέβαια, θα εισηγηθεί τα επόμενα βήματα και το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για να χαράξουμε τη νέα πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Οι χειρισμοί της κας Γεννηματά σε ό,τι αφορά στα εσωκομματικά ξεκαθαρίσματα πάντως, δεν βρίσκουν τους πάντες σύμφωνους εντός του κόμματος…

Σε κάθε ανοιχτό, δημοκρατικό κόμμα προκύπτουν διαφωνίες. Οι διαφορετικές απόψεις είναι θεμιτές – ακόμη και επιθυμητές, αν θέλετε, γιατί μόνο μέσα από τον διάλογο προχωράμε μπροστά και δίνουμε λύσεις στα προβλήματα. Στο επικείμενο συνέδριο του κόμματος θα έχουν όλοι την ευκαιρία να διατυπώσουν τις απόψεις τους, ώστε να υπερβούμε τις όποιες διαφωνίες και την εσωστρέφεια και να βγούμε πιο δυνατοί και ενωμένοι από αυτήν την διαδικασία.

Η κρισιμότητα των στιγμών, εξάλλου, επιβάλλει να προχωρήσουμε με ομοφωνία στα επόμενα βήματα. Αυτό που ενδιαφέρει τους Έλληνες πολίτες δεν είναι τα εσωκομματικά μας – που βέβαια υπάρχουν σε κάθε κόμμα, όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ – αλλά να ακούσουν συγκεκριμένες λύσεις για τα προβλήματά τους. Αυτό είναι το βασικό ζητούμενο για εμάς, και έχουμε όλοι επίγνωση της τεράστιας ευθύνης που έχουμε απέναντι στον ελληνικό λαό. Είμαι βέβαιη, λοιπόν, ότι θα ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες και θα γυρίσουμε σελίδα κοιτώντας μπροστά, με γνώμονα το κοινό όφελος.

Τη στάση του Σταύρου Θεοδωράκη πως την κρίνετε; Στελέχη όπως οι κκ Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης και Φλωρίδης θα είχαν θέση στο εγχείρημά σας;

Η πρόσκληση που έχουμε απευθύνει στα κόμματα, τους πολιτικούς σχηματισμούς και τις προσωπικότητες του χώρου της Κεντροαριστεράς παραμένει ανοιχτή και εξακολουθεί να ισχύει. Σαφώς, λοιπόν, θεωρούμε ότι τόσο ο κ. Θεοδωράκης όσο και η κα Διαμαντοπούλου, ο κ. Φλωρίδης και ο κ. Ραγκούσης έχουν θέση στην μεγάλη προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου, και θα επιθυμούσαμε να συνταχθούν με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και να δώσουμε ξανά μαζί τον αγώνα μας.

Εξάλλου, δεν νομίζω ότι μας χωρίζει κάτι ουσιαστικό στον πολιτικό λόγο και την ιδεολογία μας. Θεωρώ ότι όσα μας χωρίζουν είναι πολύ λιγότερα από όλαόσα μας ενώνουν και ότι πρέπει να πορευτούμε μαζί, γιατί ο κατακερματισμός του χώρου δεν κάνει καλό ούτε στον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας, αλλά ούτε στη χώρα.