Πώς μοίραζαν δάνεια οι τραπεζίτες;

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Οι τραπεζίτες ζητούν να συμπεριληφθούν μόνο τα επιχειρηματικά κόκκινα δάνεια στον εξωδικαστικό συμβιβασμό. Το ζήτησαν από την κυβέρνηση. Το ζήτησαν και από την ΕΚΤ, ώστε να πιέσει την ελληνική κυβέρνηση, να τους κάνει το χατίρι. Ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος ζητά να συμπεριληφθούν όλα τα δάνεια στον εξωδικαστικό συμβιβασμό. Και είναι πολύ λογικό. Γιατί κάποιος επιχειρηματίας μπορεί να έχει και στεγαστικό δάνειο, στο οποίο να έχει βάλει υποθήκη την επιχείρησή του, ή να έχει ακόμα και καταναλωτικά δάνεια, αλλά και χρέη από πιστωτικές κάρτες που σίγουρα συνδέονται με έξοδα για την επιχείρησή του.

Γι αυτό λοιπόν, μόνο απορία προκαλεί η εμμονή των τραπεζιτών να συμπεριληφθούν μόνο τα επιχειρηματικά δάνεια στον εξωδικαστικό συμβιβασμό. Οπότε, η λογική σκέψη είναι ότι κάτι άλλο υπάρχει από πίσω. Κάποιος άλλος πρέπει να είναι ο λόγος γι αυτή την εμμονή των τραπεζιτών. Και φυσικά, άλλος είναι ο λόγος. Γιατί, όντως το κεφάλαιο της χρηματοδότησης και των κεφαλαίων είναι μείζον ζήτημα. Αλλά λύσεις υπήρχαν. Δόθηκαν κεφάλαια από τις τράπεζες, αλλά αυτά επιστράφηκαν στις τράπεζες με τις προηγούμενες τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις. Οπότε, ο πραγματικός λόγος για την εμμονή των τραπεζιτών να ενταχθούν μόνο τα επιχειρηματικά δάνεια στον εξωδικαστικό συμβιβασμό είναι ότι πολλά προβληματικά επιχειρηματικά δάνεια είναι ένοχα γιατί έχουν δοθεί με κριτήρια που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τις διοικήσεις των τραπεζών και τα εμπλεκόμενα τραπεζικά στελέχη στη δικαιοσύνη. Γι αυτό και οι τραπεζίτες επιμένουν ότι, ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, εάν δεν περιλαμβάνει ουσιαστικά και όχι τυπικά τη νομική ασυλία των τραπεζικών στελεχών, θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο.

Αυτό τους ενδιαφέρει. Φοβούνται ότι θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη και ότι θα πρέπει να λογοδοτήσουν για τα επιχειρηματικά δάνεια που έδωσαν χωρίς να λάβουν υπόψη τους αν οι δανειολήπτες που πήραν αυτά τα δάνεια, έχουν τη δυνατότητα να τα αποπληρώσουν ή όχι. Ή μάλλον, ενώ γνώριζαν πολύ καλά ότι οι δανειολήπτες δεν θα μπορέσουν να αποπληρώσουν  τα επιχειρηματικά δάνεια που τους έδωσαν οι τράπεζες. Και βέβαια, υπάρχουν τα εκατοντάδες θαλασσοδάνεια που επίσης δόθηκαν χωρίς τις απαραίτητες από το νόμο εγγυήσεις και με χαριστικούς όρους. Κι όλες αυτές οι παραλείψεις και οι παρανομίες των τραπεζιτών, οδήγησαν στην τεράστια τρύπα στα ταμεία των τραπεζών και στην κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος. Γι αυτό λοιπόν επιμένουν οι τραπεζίτες. Επειδή έχουν ευθύνες για τα επιχειρηματικά δάνεια που μοίραζαν, κι επειδή έχουν ευθύνες για τα θαλασσοδάνεια. Γι αυτό και τρέμουν. Επειδή άρχισε να ξεκαθαρίζει το τοπίο και να βγαίνουν στη φόρα οι παρανομίες τους.