Λεφτά υπήρχαν, αλλά για τα θαλασσοδάνεια των ΜΜΕ

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Η στρόφιγγα των τραπεζών έκλεισε πλέον και για τους μεγαλοκαναλάρχες και τους μεγαλοεκδότες. Αυτό φαίνεται ήδη από τη κατάσταση που επικρατεί σε εφημερίδες και κανάλια. Οι κυκλοφορίες των εφημερίδων έχουν πέσει σε βαρομετρικό χαμηλό, ενώ ο κόσμος έχει στραφεί στο ίντερνετ για την ενημέρωσή του, καθώς έχει δει ήδη ότι τα παραδοσιακά ΜΜΕ παίζουν τα δικά τους παιχνίδια και προσπαθούν να κατευθύνουν τη κοινή γνώμη είτε σε ανούσια ζητήματα που δεν έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά προβλήματα, είτε να χειραγωγήσουν τη κοινή γνώμη όσον αφορά στις ευθύνες κυρίως των τραπεζών, για τις οποίες δεν κάνουν κανέναν λόγο, ακριβώς επειδή οι εργοδότες τους έχουν πάρει τεράστια δάνεια εκατομμυρίων ευρώ χωρίς καμία απολύτως εγγύηση, ενώ την ίδια στιγμή ρίχνουν το βάρος της ευθύνης στα εκατομμύρια των δανειοληπτών που τους καταδεικνύουν ως υπεύθυνους για την τραπεζική κρίση, χωρίς να κάνουν καμία αναφορά στη μείωση μισθών και συντάξεων, στην ανεργία και στην ακρίβεια. Κι αυτό για να μην τα χαλάσουν με τις τράπεζες, ώστε να συνεχίσουν να τους δίνουν θαλασσοδάνεια. Καμία αναφορά δεν έχει γίνει από τα μεγάλα ΜΜΕ στα θαλασσοδάνεια εκδοτών, μεγαλοκαναλαρχών και κομμάτων, αλλά ούτε και στην άφεση αμαρτιών που με νόμο έδωσαν Σαμαράς και Βενιζέλος στα στελέχη κομμάτων και τραπεζών που παρανομούσαν.

Τώρα οι μεγαλοκαναλάρχες και οι μεγαλοεκδότες βλέπουν τη στρόφιγγα των τραπεζών να κλείνει και γι αυτούς. Οι τραπεζίτες προσπαθούν να σώσουν το τομάρι τους και στη προσπάθειά τους αυτή απαλλάσσονται από τα βαρίδια που τους παρασέρνουν στο βυθό και στην ανυπαρξία. Και τα μεγαλύτερα βαρίδια είναι οι μεγαλοεκδότες και οι μεγαλοκαναλάρχες.

Το 2016 έκλεισε με πολλά από τα ΜΜΕ πολλά να βρίσκονται σε τραγική οικονομική κατάσταση αδυνατώντας να εκπληρώσουν στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους, ενώ σημαδεύτηκε και από το φιάσκο του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. Και ήδη, το 2017 ξεκινά με πολλές αβεβαιότητες. Όπως η στάση που θα τηρήσουν οι τράπεζες έναντι των υποχρεωμένων και προβληματικών ΜΜΕ, η πορεία της οικονομίας, η εξυγίανση ή μη της διαφημιστικής αγοράς και το ασφαλιστικό. Οι εφημερίδες βρίσκονται σε οικτρή οικονομική κατάσταση με τις κυκλοφορίες να παρουσιάζουν συνεχή πτώση και τα διαφημιστικά έσοδα να συρρικνώνονται. ΔΟΛ, Πήγασος, Ναυτεμπορική, Ελεύθερος Τύπος και Real αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα όπου υπάρχει σαφής αδυναμία έγκαιρης εκπλήρωσης οικονομικών υποχρεώσεων. Ο ΔΟΛ είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να συνεχίσει τη λειτουργία του τη νέα χρονιά. Κι ενώ η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο, νέοι «παίκτες» κάνουν την εμφάνισή τους στο τοπίο των ΜΜΕ, όπως του ομίλου Καλογρίστα.

Στην τηλεόραση η κατάσταση δείχνει να είναι καλύτερη από τις εφημερίδες με την εξαίρεση του Mega στο οποίο όμως την ευθύνη έχουν οι μέτοχοι που δεν έβαλαν χρήματα στην αύξηση κεφαλαίου οδηγώντας τον ιστορικό τηλεοπτικό σταθμό σε αδιέξοδο. Ωστόσο η αβεβαιότητα σε σχέση με τις τηλεοπτικές άδειες είναι τεράστια. Από τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες φάνηκε η διάθεση των ομίλων Κυριακού και Αλαφούζου να επενδύσουν με κάθε τίμημα όπως και επιθυμία των ομίλων Μαρινάκη και Σαββίδη να τοποθετηθούν επενδύοντας τεράστιου μεγέθους ποσά. Από εκεί και πέρα η βιωσιμότητα των υπολοίπων θα εξαρτηθεί από το πόσες τηλεοπτικές άδειες θα δοθούν, το τίμημα για τις άδειες αλλά και τη φορολογία δεδομένου ότι υπάρχει ο φόρος τηλεόρασης 20% και αναμένεται να επιβληθεί επιπλέον τέλος της τάξεως του 10% επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων στο πλαίσιο της λειτουργίας της πλατφόρμας διαφήμισης.

Στον περιοδικό τύπο η κατάσταση αναμένεται να παραμείνει δύσκολη μετά τη συρρίκνωση των προηγούμενων ετών με την κατάρρευση των επί χρόνια ισχυρών παικτών Εκδόσεις Λυμπέρη και ΙΜΑΚΟ.

Σε κάθε περίπτωση στον κλάδο των ΜΜΕ το 2017 θα πρέπει να αναμένονται ανατροπές με την κατάρρευση ορισμένων παραδοσιακών ομίλων ή την αλλαγή ιδιοκτησίας να θεωρείται αναπόφευκτη. Η αναδιάρθρωση αυτή δίνει χώρο σε νέους παίκτες όπως οι όμιλοι Σαββίδη, Καλογρίτσα και Μαρινάκη και ουσιαστικά οδηγεί σε ένα νέο τοπίο στο χώρο των ΜΜΕ.

Αλλά οι παραδοσιακοί μεγαλοεκδότες και μεγαλοκαναλάρχες, προσπαθούν να επιβιώσουν. Και στην προσπάθειά τους αυτή, προβάλουν το επιχείρημα των εργαζόμενων στα ΜΜΕ που θα μείνουν άνεργοι αν κλείσουν οι επιχειρήσεις τους. Και οι εργαζόμενοι, για να σώσουν τις δουλειές τους, συνεχίζουν να συντάσσονται με τους εργοδότες τους και απαιτούν από τη κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει τα κανάλια και τις εφημερίδες. Δηλαδή να πληρώσουν οι πολίτες, οι φορολογούμενοι, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι χαμηλόμισθοι και οι άνεργοι, τα θαλασσοδάνεια των μεγαλοεκδοτών και των μεγαλοκαναλαρχών. Αλλά όσοι κραυγάζοντας διατυπώνουν αυτή την απαίτηση, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το μόνο που κάνουν είναι να εξοργίζουν ακόμη περισσότερο τους φορολογούμενους. Οι οποίοι θα συνεχίσουν να τους γυρίζουν τη πλάτη. Δεν είναι δυνατόν αυτοί που επιβίωναν τόσα χρόνια και έπαιρναν υψηλότατους μισθούς με τα θαλασσοδάνεια των εργοδοτών τους, που ήδη τα πληρώνει ο απλός φορολογούμενος, να ζητούν από το λαό να βάλει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στη τσέπη ώστε αυτοί να συνεχίσουν να παίρνουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα και να συνεχίσουν να ζουν μέσα στη χλιδή, την ώρα που όλο και περισσότερα νοικοκυριά περνούν το κατώφλι της απόλυτης φτώχειας και μικρά παιδιά δεν έχουν τα στοιχειώδη, όπως τροφή, θέρμανση και ηλεκτρικό ρεύμα.