Παράνομες χρεώσεις από τις τράπεζες ακόμη και για φωτοτυπίες
Η αισχροκέρδεια από τη πλευρά των τραπεζών εις βάρος των δανειοληπτών έχει ξεφύγει από κάθε όριο και κανείς δεν ελέγχει τις τράπεζες για υπερβολικές χρεώσεις που επιβάλλουν. Αντίθετα οι δανειολήπτες απομένουν να αντιμετωπίζουν ολομόναχοι τις τράπεζες και τις υπερβολικές χρεώσεις που επιβάλλουν ακόμη και για φωτοτυπίες που ζητούν. Και την ίδια στιγμή δεν αποδίδουν τη φορολογία που θα έπρεπε.
Έτσι λοιπόν, δανειολήπτρια, μέλος του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος προσέφυγε στη δικαιοσύνη γιατί μία τράπεζα της ζήτησε 1 ευρώ για μια φωτοτυπία της δανειακής της σύμβασης. Ένα ολόκληρο ευρώ για μια φωτοτυπία που κοστίζει μόλις 10 λεπτά του ευρώ και μέσα σ’ αυτό το ποσό περιλαμβάνεται και η φορολογία που πρέπει να υποβάλει και ο ιδιοκτήτης του καταστήματος με τα φωτοτυπικά μηχανήματα. Η δανειολήπτρια υπέβαλε μήνυση για αισχροκέρδεια σε βάρος τράπεζας η οποία την υποχρέωνε να πληρώσει ένα ευρώ για να πάρει αντίγραφο της δανειακής της σύμβασης, με σκοπό να την καταθέσει για να υπαχθεί στις ευνοϊκές διατάξεις του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Δηλαδή η τράπεζα της ζήτησε παράνομα, να πληρώσει το δεκαπλάσιο για κάτι το οποίο στοιχίζει μόλις 10 λεπτά.
Κι αυτό τη στιγμή που, σύμφωνα με καταγγελίες δανειοληπτών, στις δανεικές συμβάσεις που υπογράφουν με τις τράπεζες, δεν περιλαμβάνεται το έντυπο Η09, στο οποίο αναγράφεται επακριβώς το ποσό του φόρου που πρέπει να καταβάλει στο δημόσιο μία τράπεζα ανάλογα με το ύψος της δανειακής σύμβασης που υπογράφει.
Κι έχουμε το παράλογο, ο ιδιοκτήτης ενός καταστήματος με φωτοτυπικά μηχανήματα, να είναι υποχρεωμένος να πληρώνει φόρο για μια φωτοτυπία αξίας 10 λεπτών, ενώ η τράπεζα αρνείται παράνομα να καταβάλει το φόρο που της αναλογεί για ολόκληρη δανεική σύμβαση και παράλληλα απαιτεί το δεκαπλάσιο της αξίας μιας φωτοτυπίας, για την οποία δεν φορολογείται.
Σύμφωνα όμως με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την ενημέρωση που έκανε στα μέλη του στις 18.12.2015 μετά από σχετική αναφορά του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος για τις παρανομίες των ελληνικών τραπεζών που επί χρόνια δεν τηρούν σημαντικές κοινοτικές οδηγίες, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: Η οδηγία δεν επιβάλλει όρια στους τόκους, τα έξοδα και τις επιβαρύνσεις που οφείλει να καταβάλει ο δανειολήπτης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, η οδηγία δίνει στον δανειολήπτη το δικαίωμα να λαμβάνει δωρεάν, ορισμένες πληροφορίες. Τούτο ισχύει, μεταξύ άλλων, και για πίνακα χρεολυσίων, που περιλαμβάνει το κεφάλαιο, τους τόκους και άλλες επιβαρύνσεις, για πίστωση που έχει σταθερή διάρκεια και τον οποίο ο δανειολήπτης μπορεί να παραλαμβάνει, κατόπιν αιτήσεως, οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια της σύμβασης και δωρεάν, δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 2 εδάφιο θ) της οδηγίας 2008/48/ΕΚ.
Αποδεικνύεται δηλαδή ότι ο δανειολήπτης δικαιούται δωρεάν ενημέρωσης από τις τράπεζες για όλα όσα αφορούν στη δανειακή του σύμβαση και ότι οι χρεώσεις που επιβάλλουν οι τράπεζες όταν κάποιος ζητάει ενημέρωση για τη δανειακή του σύμβαση, ακόμη και φωτοτυπία της, είναι εντελώς παράνομες.
Πότε θα ασχοληθεί η δικαιοσύνη μ’ αυτές τις παράνομες χρεώσεις των τραπεζών; Πρέπει οι δανειολήπτες να υποβάλλουν πάντα μηνύσεις και να χρεώνονται ακόμη περισσότερο με δικαστικά και λοιπά έξοδα; Δεν μπορεί ένα εισαγγελέας να παραγγείλει προκαταρκτική εξέταση για όλες αυτές τις παρανομίες των τραπεζών;