Ας έρθουν να τα πάρουν όλα
Νέες φοβέρες και απειλές από τη κυβέρνηση κατά των πολιτών για να πληρώσουν κι άλλα σε φόρους. Νέα υπερόπλα και νέα ηλεκτρονικά συστήματα βάζει στο οπλοστάσιό της η κυβέρνηση για να αυξήσει τους φόρους και να αρπάξει από τους φορολογούμενους ότι τους έχει απομείνει για να μπορούν να επιβιώσουν, να ζήσουν τις οικογένειές τους, να ταΐσουν τα παιδιά τους και να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Η κυβέρνηση επιλέγει να εθελοτυφλεί μπροστά στη πραγματικότητα και στη νέα φορολογική τάξη πραγμάτων που έχει δημιουργήσει η υπερφορολόγηση, η μειώσεις μισθών και συντάξεων και η αυξανόμενη ανεργία, που μέχρι τώρα δεν φαίνεται γιατί υπήρχε η εποχική απασχόληση τους μήνες της τουριστικής περιόδου. Αλλά στο τέλος Σεπτεμβρίου αυτή η απασχόληση θα λήξει και όσοι εργάστηκαν στον τουρισμό να επανέλθουν στην ανεργία. Και τότε θα φανεί ξεκάθαρα ότι η ανεργία, όχι μόνο δεν έχει μειωθεί έστω και κατ’ ελάχιστο όπως διαφημίζει η κυβέρνηση και οι βουλευτές της, αλλά στη πραγματικότητα έχει αυξηθεί. Γιατί δεν είναι δυνατόν να έχουν βάλει λουκέτο πάνω από 16.000 επιχειρήσεις από τον περασμένο Ιανουάριο και η ανεργία να εμφανίζει έστω και οριακή μείωση. Και βέβαια, δεν μειώνεται η ανεργία με ανθρώπους που επειδή εργάστηκαν έστω και για μία ώρα τον μήνα, διαγράφηκαν από τους καταλόγους ανέργων του ΟΑΕΔ. Αυτά είναι μπακαλίστικα κόλπα που κρύβουν τη πραγματικότητα και δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και τη πραγματική εικόνα που επικρατεί στον τομέα της ανεργίας.
Από την άλλη διαπιστώνεται ότι η φορολογική συμμόρφωση στην Ελλάδα δεν είναι τόσο υψηλή όσο σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Όμως, η δημιουργία φορολογικής συνείδησης δεν πρόκειται να επιτευχθεί με την τακτική των απειλών για φυλάκιση, κατασχέσεις κ.τ.λ. που έχει επιλέξει η κυβέρνηση. Μπορεί η πορεία των φορολογικών εσόδων να είναι καλύτερη των αναμενόμενων στο 8μηνο, διαψεύδοντας όσους προέβλεπαν κατάρρευση λόγω υπερφορολόγησης, αλλά αυτό ήταν μέχρι τον Αύγουστο. Αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι τη πρώτη χρονιά που η συσσώρευση πολλών φορολογικών βαρών το δεύτερο εξάμηνο του έτους εγείρει ερωτηματικά για την εισπραξιμότητα. Έτσι κι αλλιώς, πάντα, το δεύτερο εξάμηνο κάθε έτους – και ιδίως στο τέλος του – οι λογαριασμοί έρχονται απανωτοί. Ληξιπρόθεσμες οφειλές πολιτών προς την εφορία, ΕΝΦΙΑ, καταβολή φόρου εισοδήματος, τέλη κυκλοφορίας, έρχονται απανωτά και σημειώνεται αύξηση των εσόδων του κράτος. Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων μοιάζουν να έχουν επιλέξει να φοβίσουν τον κόσμο, με σκοπό την είσπραξη ακόμη περισσότερων εσόδων μέσω του προγράμματος οικειοθελούς αποκάλυψης καταθέσεων του παρελθόντος. Οι ειδικοί λένε ότι η κυβέρνηση το κάνει αυτό γιατί θέλει να αποφύγει τον δημοσιονομικό κόφτη, παραμένοντας στην εξουσία, και να έχει περισσότερα έσοδα για να τα διαθέσει σε κοινωνικές δαπάνες, αυξάνοντας τη δημοφιλία της. Κάποιοι κάνουν λόγο ακόμα και για προσπάθεια δημιουργίας φορολογικής συνείδησης μέσω αυστηρής αντιμετώπισης των παραβατών, χρήση φορολογικών «υπερόπλων» κ.τ.λ.. Αυτό ίσως και να λειτουργήσει. Αλλά αν γίνει, θα γίνει βραχυπρόθεσμα. Μέχρι να βρουν οι φορολογούμενοι άλλους τρόπους για να κρύβουν τα εισοδήματά τους. Γιατί η κυβέρνηση δείχνει ότι έχει μια εμμονή με την αύξηση των φορολογικών εσόδων, για να μειωθούν τα κρατικά ελλείμματα. Αλλά για να δημιουργηθεί φορολογική συνείδηση θα πρέπει οι πολίτες να αισθανθούν ότι η καταβολή των φόρων θα τους αποδώσει κάποιο όφελος. Ότι δηλαδή θα υπάρξει ανταποδοτικότητα με την παροχή καλύτερων δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, όπως γίνεται στις σκανδιναβικές χώρες, όπου το κράτος λειτουργεί υπέρ των πολιτών του. Αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι στην Ελλάδα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι περισσότεροι φορολογούμενοι θεωρούν ότι πληρώνουν φόρους για να τους μοιράζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες στις οργανωμένες ομάδες και στους ημέτερους και στους υπουργικούς συμβούλους. Η ασυνέπεια και έλλειψη συνέχειας του κράτους υπονομεύει περαιτέρω την προσπάθεια δημιουργίας φορολογικής συνείδησης. Επιπλέον, πολλοί φορολογούμενοι αισθάνονται ότι θα πρέπει να «εκδικηθούν» πολιτικά και οικονομικά αυτούς που τους αυξάνουν τους φόρους και τους ζητάνε επιπλέον φόρους, που πιθανόν δεν έχουν πλέον να πληρώσουν, αναδρομικά.
Η φορολογική συνείδηση λοιπόν δεν μπορεί να επιβληθεί μέσω εκφοβισμού των πολιτών. Ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που η ανταποδοτικότητα των φόρων είναι χαμηλή κατά γενική ομολογία και η αναδρομική φορολόγηση ο κανόνας.
Ο Έλληνας θα αντιδράσει διαφορετικά. Δεν θα πληρώσει αν μπορεί να εξαπατήσει το κράτος που τον καταδυναστεύει και τον ληστεύει από τη στιγμή που έρχεται στο μάταιο τούτο κόσμο, ενώ την ίδια στιγμή προστατεύει αυτούς που κρύβουν τεράστια ποσά από το κράτος σε ξένες τράπεζες και offshore εταιρείες. Από την άλλη, αν ο φορολογούμενος δεν έχει να πληρώσει, θα δώσει και το σπίτι του από οργή και μόνο. Ας πάρει το κράτος και σπίτια και επιχειρήσεις και κόκκινα δάνεια. Σε τελική ανάλυση, ο φορολογούμενος θα γλιτώσει φόρους, ΕΝΦΙΑ και πολλά άλλα έξοδα που του αρπάζει το κράτος.