Πλησιάζουν απειλητικά 4ο μνημόνιο και 4η ανακεφαλαιοποίηση

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Το μέλλον της χώρας και του τραπεζικού της συστήματος μόνο με τα πιο μελανά χρώματα μπορεί να τα χρωματίσει κανείς. Αν και στο εσωτερικό, κυβέρνηση αλλά και αξιωματική αντιπολίτευση τηρούν σιγή ιχθύος, στο εξωτερικό προετοιμάζονται ήδη για τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία και στο τραπεζικό σύστημα της χώρας, καθώς, ως τεχνοκράτες που είναι, βλέπουν και λένε τα πράγματα όπως έχουν, χωρίς καμία διάθεση για πολιτικάντηκες συγκαλύψεις. Αντίθετα, στο εσωτερικό της χώρας, κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν κάνει οποιαδήποτε αναφορά σε αυτές τις εκτιμήσεις των ξένων στελεχών, αν και, όπως έχει δημοσιευτεί, οι δανειστές έχουν ήδη έτοιμο το σενάριο για το 4ο μνημόνιο. Αλλά αυτό δεν είναι η μόνη απειλή. Τα ξένα στελέχη λένε ότι το 4ο μνημόνιο θα έρθει μαζί με την 4η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Και μάλιστα, επισημαίνουν, ότι από την κατάσταση των τραπεζών θα κριθεί αν θα υπάρξει 4ο μνημόνιο και 4η ανακεφαλαιοποίηση.

Όλα βέβαια κρίνονται και θα κριθούν από την κατάσταση της οικονομίας. Καθώς η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, όπως επισημαίνουν ανώτατα στελέχη από τις Βρυξέλες, θα περάσει εκ των πραγμάτων από τις τράπεζες. Κα, παρά τα έχουν γίνει, οι τράπεζες δεν έχουν γλιτώσει. Το αντίθετο μάλιστα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η μεγάλη δοκιμασία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος πλησιάζει. Παρά το ότι η Ελλάδα χρειάστηκε 3 μνημόνια για να μπορέσει σε κάποια πρωτόλεια μορφή να σταθεροποιηθεί, ενώ χρειάστηκαν

3 ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών (2013, 2014 και 2015) ώστε οι τράπεζες να σταθεροποιηθούν. Αλλά η πρόσφατη ιστορία της χώρας δείχνει ότι τα μνημόνια συμβαδίζουν με τις ανακεφαλαιοποιήσεις. Και δυστυχώς, όταν φαίνεται ότι πλησιάζει 4η ανακεφαλαιοποίηση, αυτό σημαίνει ότι πλησιάζει και νέο μνημόνιο.

Ανώτατα στελέχη των Βρυξελών επισημαίνουν ότι η υλοποίηση των προγραμμάτων διάσωσης στην Ελλάδα εξελίσσεται, με εμπόδια και καθυστερήσεις αλλά υπάρχει πρόοδος σε σχέση με το 2011. Όμως η πρόοδος αυτή δεν είναι επαρκής ώστε να καταστήσει την ελληνική οικονομία αυτάρκη, δεν έχει επιτευχθεί ο στόχος της επανεκκίνησης της οικονομίας.

Από την άλλη, οι δανειστές θέλουν εφαρμογή του 3ου μνημονίου. Περιμένουν από τη κυβέρνηση να τηρήσει αυτά που υπέγραψε. Αλλά λένε ότι είναι απίθανο να υπάρξει αλλαγή στα πρωτογενή πλεονάσματα γιατί οι δανειστές θέλουν από την Ελλάδα αυστηρή προσήλωση στην υλοποίηση των στόχων. Αυτό σημαίνει ότι το 3,5% σημαίνει 3,5% στο πρωτογενές πλεόνασμα και δεν συζητούνται μειώσεις. Και χρεώνουν στην ελληνική κυβέρνηση επιβράδυνση της οικονομίας αντί για επιτάχυνση. Κι αυτό έχει σαν συνέπεια την βραδεία ανάκαμψη της οικονομίας. Γι αυτό και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο για τη πορεία των τραπεζών. Κι αυτό γιατί οι επιδόσεις των ελληνικών τραπεζών στην διαχείριση των προβληματικών δανείων είναι σχεδόν ανύπαρκτη λόγω συνθηκών στην οικονομία και νομικού πλαισίου. Οι δανειστές επισημαίνουν πως αν μέσα στους επόμενους μήνες δεν υπάρξει ουσιαστική πρόοδος και βελτίωση – σενάριο που δεν φαίνεται πιθανό – μετά από ένα εύλογο διάστημα θα πρέπει να αναζητηθούν πλέον συλλογικές λύσεις στην διευθέτηση του μεγάλου προβλήματος των κόκκινων δανείων που είναι τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Και λένε ότι, αν η αναδιάρθρωση των δανείων αποτύχει, οι τράπεζες θα πρέπει να πάνε σε συλλογική λύση, η οποία είναι η bad bank. Κάτι όμως που θα απαιτήσει από 15 έως 25 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια για να μπορέσουν να καθαρίσουν το 80% των κόκκινων δανείων. Το ερώτημα που τίθεται όμως είναι ποιος όμως θα βάλει αυτά τα χρήματα. Και καθώς δεν μπορεί να τα βάλει η ελληνική κυβέρνηση, η μόνη λύση που φαίνεται στον ορίζοντα είναι ένα 4ο μνημόνιο ώστε να διασφαλιστεί η 4η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.