Ιδού και η 4η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Δυστυχώς επαληθευόμαστε για μια ακόμη φορά. Το λέγαμε εδώ και μήνες, από τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι τα distress funds απαιτούν να αγοράσουν τα κόκκινα δάνεια στο 10% της αξίας τους και φαινόταν ότι οι τράπεζες δεν θα μπορέσουν παρά μόνο ένα μικρό ποσό από τα χρέη των δανειοληπτών σε κόκκινα δάνεια. Λέγαμε ότι δεν υπάρχει άλλη σωτηρία για τις τράπεζες και ότι πρέπει ο κόσμος να προετοιμάζεται για μια νέα, τη τέταρτη κατά σειρά ανακεφαλαιοποίηση.

Τα προκαταρκτικά δημοσιεύματα, αυτά που έχουν σκοπό να προϊδεάσουν και να προετοιμάσουν τη κοινή γνώμη και τους πολίτες για την επαλήθευση των πιο κακών σεναρίων άρχισαν ήδη να εμφανίζονται. Έτσι διαβάζουμε ότι, σύμφωνα με τους ειδικούς, μόνο δύο λύσεις διαφαίνονται για τα κόκκινα δάνεια. Η καλή, που όμως ενέχει πολλές ζημίες και η κακή που απαιτεί χρόνο αλλά θα φέρει ελάχιστο κέρδος.

Η καλή λύση προϋποθέτει οι τράπεζες να πάρουν τώρα μια μεγάλη ζημία αλλά να καθαρίσουν οριστικά και αμετάκλητα με τα προβληματικά δάνεια. Η λύση αυτή απαιτεί νέα ανακεφαλαιοποίηση. Η κακή λύση, σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς, στην φαίνεται να προσανατολίζονται οι τράπεζες, στηρίζεται στην ενεργητική διαχείριση των κόκκινων δανείων απαιτώντας 6-8 χρόνια συστηματικής και στοχευμένης δράσης με αβέβαιο αποτέλεσμα ή οριακά κέρδη.

Οι ελληνικές τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί μέχρι τώρα 3 φορές και έχουν συγκεντρώσει 25 δισεκ το 2013, περίπου 8,3 δισεκ. το 2014 και 13,8 δισεκ. το 2015 συνολικά 47 δισεκ. ευρώ. Αλλά εξακολουθούν να είναι μέσα. Και σύμφωνα με τους υπολογισμούς, χρειάζονται 17,9 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια για σηκώσουν κεφάλι και να

να εξυγιανθούν οριστικά, να αποκτήσουν διεθνή αξιοπιστία και κύρος και το σημαντικότερο να στηρίξουν επαρκώς την ελληνική οικονομία. Σε αντίθετη περίπτωση, λένε οι ειδικοί, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα συνεχίσει να σέρνεται, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για την πραγματική οικονομία.

Το θέμα είναι βέβαια ποιος θα βάλει αυτά τα 17,9 δισεκ. νέα κεφάλαια. Και βέβαια, ο κλήρος θα πέσει και πάλι στον γενναίο. Που δεν είναι άλλος από τον ελληνικό λαό. Οι ειδικοί βέβαια, αναλυτές και οικονομολόγοι, υποστηρίζουν ότι αυτή η ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει να γίνει με συγκεκριμένους όρους. Να μην υπάρξει bail in (δηλαδή κούρεμα) στις καταθέσεις κάτω από 100 χιλιάδες ευρώ και να μην αγγίξουν τις διοικήσεις αλλά αυτές οι διοικήσεις να πάρουν την γενναία απόφαση της μεγάλης κάθαρσης στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Αλλιώς, λένε οι ειδικοί, θα περιμένουμε απλά να δούμε πότε θα ξεσπάσει η νέα καταιγίδα.

Όλα καλά μέχρι εδώ. Λέμε τώρα… Γιατί δεν έχουμε συνηθίσει σε μέτρα προστασίας. Ούτε καταθετών, ούτε δανειοληπτών, ούτε καταθετών. Αυτό που έχουμε δει είναι το πόσο ακριβά πλήρωσε ο ελληνικός λαός τις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών που έγιναν για την εξυγίανσή τους, αλλά εξυγίανση δεν είδαμε, όσο ακριβά κι αν την πληρώσαμε.

Υπάρχει όμως και μια άλλη λύση που οι ειδικοί είτε δεν τη σκέφτονται, είτε αποφεύγουν συνειδητά να τη σκεφτούν και να την προτείνουν. Να μαζέψουν οι τράπεζες όλα αυτά τα θαλασσοδάνεια που μοίρασαν από όλους αυτούς στους οποίους τα μοίρασαν. Είτε αυτά είναι κόμματα, είτε μεγαλοεπιχειρηματίες, είτε καναλάρχες, είτε μεγαλοεκδότες. Να κυνηγήσουν αυτούς που ευθύνονται για τις μαύρες τρύπες στα ταμεία τους και όχι να αρπάζουν πάλι τις οικονομίες των πολιτών που εδώ και έξι χρόνια πληρώνουν τα λάθη, τις παραλείψεις και τις απατεωνιές διαφόρων λαμογιών.