Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει
«Νόμιμη και απόλυτα σύμφωνη τόσο με τους κανόνες της Τράπεζας της Ελλάδος όσο και του τραπεζικού πιστωτικού συστήματος, έγινε η δανειοδότηση των κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από την ΑΤΕ». Αυτό υποστήριξε ο πρώην διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας Πέτρος Λάμπρου, καταθέτοντας στην Εξεταστική Επιτροπή που διερευνά τη νομιμότητα δανειοδότησης κομμάτων και μέσων ενημέρωσης. Ο Π.Λάμπρου επέμεινε ότι τα δάνεια που χορήγησε η ΑΤΕ σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν «μηδενικού ρίσκου» και ότι τηρήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες τραπεζικές και νομικές διαδικασίες, σημειώνοντας ότι «πρώτα ζητάγαμε την εκχώρηση της κρατικής επιχορήγησης και μετά τα χορηγούσαμε». «Εγώ προσέλκυσα τα κόμματα να έρθουν στην ΑΤΕ. Το ίδιο έκανε και η Εθνική Τράπεζα», ανέφερε.
Αυτό που κατέθεσε ουσιαστικά ο Π.Λάμπρου ήταν η παραδοχή της παροιμίας «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Γιατί, αφού έκαναν τη νομοθεσία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους, έδωσαν σύμφωνα με αυτή τη νομοθεσία τα δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ. Όλα γίνονται εύκολα όταν μετατρέπεις τη παρανομία σε νομιμότητα και την ακολουθείς πιστά. Αυτό που έγινε όμως είναι εντελώς διαφορετικό με τη πραγματικότητα. Γιατί οι εγγυήσεις που «νόμιμα» έδωσαν τα κόμματα και τα ΜΜΕ και «νόμιμα» δέχτηκαν οι τράπεζες, δεν ήταν τίποτε άλλο από αέρα κοπανιστό. Γιατί ήταν χειροπιαστές και υπαρκτές οι εγγυήσεις, τότε και τα κόμματα και τα ΜΜΕ θα μπορούσαν να αποπληρώνουν τα δάνειά τους και δεν θα δημιουργούνταν η μαύρη τρύπα στα ταμεία των τραπεζών, που έπνιξαν ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα, το οποίο, ακριβώς γι αυτό το λόγο, θα καταλήξει να πουληθεί εντελώς τζάμπα στα ξένα funds.
Όλα νόμιμα λοιπόν στα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ. Τις παρανομίες όπως φαίνεται τις έκαναν οι εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες που δεν μπορούν τώρα να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, τα οποία μετατράπηκαν σε κόκκινα δάνεια.
Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς πολύ εύκολα γιατί τα ιδιωτικά κανάλια ουρλιάζουν από το πρωί ως το βράδυ εκτοξεύοντας κατηγορίες κατά των δανειοληπτών με κόκκινα δάνεια και επιρρίπτοντάς τους ολόκληρη την ευθύνη για τη κατάσταση του τραπεζικού συστήματος. Γιατί κόμματα, ΜΜΕ και τράπεζες μαγείρεψαν με τέτοιο τρόπο τη δανειακή νομοθεσία, αλλά και τους νόμους, ώστε να βγουν λάδι όλοι αυτοί που ουσιαστικά είναι υπεύθυνοι για τη φτώχεια που χτύπησε τις ελληνικές τράπεζες. Γιατί όταν κυβερνούν οι υπεύθυνοι των παρανομιών, όταν έχουν στα χέρια τους και το μαχαίρι και το καρπούζι, κόβουν και μοιράζουν όπως θέλουν. Και φυσικά, έξω από τη μοιρασιά έμειναν οι Έλληνες φορολογούμενοι που πλήρωσαν ήδη αρκετές φορές και πολύ ακριβά όλη αυτή τη νομιμότητα που μαγείρεψαν από κοινού κόμματα, ΜΜΕ και τράπεζες. Γι αυτό άλλωστε και εντελώς νόμιμα, οι Σαμαράς και Βενιζέλος έσπευσαν να ψηφίσουν νόμο σύμφωνα με τον οποίο δίνεται απαλλαγή από τις ευθύνες τους για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων, τόσο στα στελέχη των τραπεζών όσο και στα στελέχη των κομμάτων για τις παράνομες πράξεις τους.
Και θα αναρωτηθεί εύλογα κανείς, «μα καλά, δεν υπάρχει κυβέρνηση για να επιβάλλει το νόμο;». Υπάρχει, αλλά κι αυτή δεν κατήργησε το νόμο Σαμαρά-Βενιζέλου που έδινε την απαλλαγή στα στελέχη κομμάτων και τραπεζών από την ευθύνη για τα θαλασσοδάνεια. Άφησε την απόφαση στην κρίση των δικαστών.
Με λίγα λόγια, υπάρχει πλήρης συνεργασία και συγκάλυψη των σκανδάλων από όλες τις πλευρές. Κι αυτά που βλέπουμε στη Βουλή, να καταγγέλλει το ένα κόμμα το άλλο για διάφορες πράξεις και παραλείψεις, δεν είναι τίποτε άλλο από μια καλοστημένη παράσταση που μόνο σκοπό έχει να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου και να τον κάνει να νομίζει ότι τα κόμματα έχουν σοβαρές διαφορές μεταξύ τους.
Αλλά όλα δείχνουν ότι υπάρχει πλήρης συνεργασία και ότι το μόνο που διαφέρει μεταξύ τους είναι ποιος θα είναι κάθε φορά κυβέρνηση και ποιος αντιπολίτευση.