Ανελέητος εκβιασμός από τράπεζα κατά δανειοληπτών

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Παρανομούν, αποφασίζουν, διατάσσουν και εκβιάζουν οι τράπεζες τους δανειολήπτες, ακόμη και στη περίπτωση που οι ίδιες ευθύνονται για παρατυπίες, ανύπαρκτα δικαιολογητικά και μη τήρηση κοινοτικών οδηγιών στην υπογραφή δανεικών συμβάσεων.

Το παραπάνω αποδεικνύει μία μόνο από τις δεκάδες καταγγελίες που φτάνουν καθημερινά στο Σύλλογο Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος.

Η συγκεκριμένη καταγγελία αφορά δύο αδέρφια, γεωργούς, που θέλησαν να χτίσουν μια μικρή τουριστική μονάδα στη περιοχή τους. Πήραν δάνειο από κάποια τράπεζα το 2004. Η επιχείρηση δεν πήγε καλά, μετά ήρθε η οικονομική κρίση κι έφτασαν σε σημείο να μην μπορούν να εξυπηρετήσουν το δάνειό τους. Οπότε ζήτησαν κάποια ρύθμιση από τη τράπεζά τους, ώστε να τους δοθεί και το πιστοποιητικό του «συνεργάσιμου» δανειολήπτη και να υπαχθούν στις προστατευτικές διατάξεις του νέου νόμου Κατσέλη.

Η κατάθεση των απαραίτητων δικαιολογητικών προς τη τράπεζα έγινε στις 11 Μαρτίου 2016. Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ των άλλων δικαιολογητικών, κατατέθηκε στη τράπεζα και business plan, που συντάχθηκε με τη βοήθεια των ειδικών του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος, βάσει του οποίου δινόταν η δυνατότητα αποπληρωμής της οφειλής, αλλά και σχεδίου για τη συνέχιση της λειτουργίας της τουριστικής επιχείρησης. Υπογραμμίζεται ότι η ίδια η τράπεζα ήταν αυτή που ήταν υποχρεωμένη να ζητήσει εξ αρχής business plan, πριν υπογράψει τη σύμβαση και παραχωρήσει το δάνειο, καθώς τα δύο αδέρφια δεν ήταν επαγγελματίες του τουρισμού, δεν είχαν γνώση στη διαχείριση τέτοιας επιχείρησης και άρα, η τράπεζα θα έπρεπε να ζητήσει ένα σχέδιο οργάνωσης και λειτουργίας της επιχείρησης, το οποίο θα της εγγυάται ότι θα πάρει πίσω τα χρήματά της.

Ενώ η κατάθεση των δικαιολογητικών και του business plan είχε γίνει στις 11 Μαρτίου 2016, η η τράπεζα καθυστερούσε να απαντήσει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα δύο αδέρφια να είναι αναγκασμένα να περιμένουν, καθώς δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν το δάνειό τους ως είχε. Αλλά όλο αυτό το διάστημα που η τράπεζα καθυστερούσε να απαντήσει, στη συνολική οφειλή προσθέτονταν καθημερινά τόκοι υπερημερίας στη δόση που έπρεπε να καταβάλουν. Τελικά η πολυπόθητη απάντηση της τράπεζας ήρθε στις 7 Μαΐου 2016. Αλλά δεν είχε καλά νέα για τα δύο αδέρφια. Όπως αναφέρεται στην απάντηση, η τράπεζα ζητούσε να κατατεθούν επιπλέον στοιχεία όπως, εκκαθαριστική ανάλυση του ΦΠΑ, και δηλώσεις Ε3. Αλλά απειλούσε τα δύο αδέρφια με επιβολή κυρώσεων αν τα επιπλέον έγγραφα που απαιτούνται δεν κατατεθούν εντός 15 ημερών. Δηλαδή, η ίδια η τράπεζα που διαθέτει και έμπειρο αλλά και πολύ προσωπικό κωλυσιεργεί χρεώνοντας με τόκους υπερημερίας τους δανειολήπτες, αλλά απαιτεί και εκβιάζει τους μη έχοντες τις απαραίτητες γνώσεις δανειολήπτες να σπεύσουν να συγκεντρώσουν τα συμπληρωματικά έγγραφα για να μην υποστούν κυρώσεις. Αλλά το κακό και ο εκβιασμός δεν σταματάει εδώ.

Σημειώνει συγκεκριμένα η τράπεζα: «Παρακαλούμε για την ανταπόκρισή σας εντός 15 ημερών. Σημειώστε, πώς μέχρι την ολοκλήρωση των άνωθεν, την αξιολόγησή τους, και την υπογραφή νέας συμφωνίας, ισχύουν καθ’ ολοκληρίαν οι ισχύοντες συμβατικοί όροι, και να φροντίσετε για την τακτοποίηση των ληξιπρόθεσμων ποσών». Δηλαδή, παρά το ότι η τράπεζα καθυστέρησε δύο μήνες να απαντήσει, χρεώνοντας τους δανειολήπτες με πρόσθετους τόκους υπερημερίας, παρά το ότι κατατέθηκε business plan, μέχρι να δεήσει η τράπεζα να εξετάσει τα έγγραφα και να απαντήσει, η οφειλή όχι μόνο «τρέχει», αλλά πρέπει και να εξοφληθεί.

Όμως, δυστυχώς, υπάρχει και συνέχεια. Σημειώνει η τράπεζα: «Σε περίπτωση μη τήρησης του χρονικού περιθωρίου, σας ενημερώνουμε ότι δεν θα σας παρασχεθεί το πιστοποιητικό “συνεργάσιμου” δανειολήπτη».

Πρόκειται για άκρατο εκβιασμό σε όλο του το μεγαλείο και δείχνει ακριβώς πώς συμπεριφέρονται οι τράπεζες στους δανειολήπτες που προσπαθούν, μέσα σε όλα τα προβλήματά τους, να είναι συνεπείς και να εξυπηρετούν τα δάνειά τους, μέσα από κάποια ρύθμιση με τις τράπεζες. Όμως δεν έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρούς επαγγελματίες, αλλά αδίστακτους εκβιαστές. Και μετά περιμένουν να τους εμπιστευτούν ξανά οι καταθέτες και τους δώσουν τις οικονομίες τους για να τις διαχειριστούν. Μα δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει αυτό, γιατί κανείς δεν εμπιστεύεται το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

Αν έτσι συμπεριφέρονται οι ελληνικές τράπεζες στους Έλληνες δανειολήπτες, είναι πραγματικά τι μπορεί να περιμένει κανείς από τους αδίστακτους κερδοσκόπους των distress funds που θα έρθουν σαν γύπες να αρπάξουν τα σπίτια των δανειοληπτών.