Αφιέρωμα στις «άσεμνες» ταινίες του Ναγκίσα Όσιμα

Στην προπολεμική Ιαπωνία του 1936, η ιαπωνική κοινή γνώμη συγκλονίζεται από το έγκλημα πάθους μιας νεαρής υπηρέτριας, η οποία αναζητώντας την υπέρτατη ηδονή στραγγάλισε τον εραστή της και δυο μέρες μετά, συνελήφθη να κουβαλά στα χέρια της τα κομμένα γεννητικά του όργανα…

Σαράντα χρόνια αργότερα, στα 1976, ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Ναγκίσα Όσιμα ξεσηκώνει την κινηματογραφική κοινότητα, μεταφέροντας την ιστορία αυτή στην οθόνη, χωρίζοντας βίαια όσους υποδέχονται τη δημιουργία του ως τέχνη και εκείνους που την καταδικάζουν ως πορνογραφία και ξεκινώντας με το φιλμ μια μακρά πορεία απαγορεύσεων και διώξεων, που απέτρεψαν για καιρό τους θεατές αρκετών χωρών από το να το δουν (στην Ελλάδα προβλήθηκε σε ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στα 1981).

Στην Ιαπωνία, μέχρι και σήμερα, η “Αυτοκρατορία των Αισθήσεων” δεν έχει προβληθεί ποτέ χωρίς λογοκρισία.

Ο Ναγκίσα Όσιμα πεθαίνει σε ηλικία 80 ετών, στις 15 Ιανουαρίου του 2013 και όπως έγραφε τότε ο “Guardian”, είναι κρίμα που ένας από τους πιο αντισυμβατικούς και αντιδραστικούς σκηνοθέτες της ιαπωνικής κινηματογραφίας, ο Ναγκίσα Όσιμα, κατέληξε να μνημονεύεται εφ’ όρου ζωής λιγότερο για το σύνολο της ριζοσπαστικής φιλμογραφίας του (περισσότερες από 40 ταινίες) και περισσότερο για τον θόρυβο και τα λογοκριτικά σκάνδαλα που προκάλεσε το 1976: όταν η τολμηρή “Αυτοκρατορία των Αισθήσεων” άλλαζε ριζικά κάθε θεώρηση περί ερωτισμού στο σινεμά…

“Tίποτα απ’ όσα εκφράζονται δεν μπορεί να είναι άσεμνο. Μήπως δεν ισχύει ότι το χυδαίο γενικά περιέχεται σ’ ό,τι δεν εκφράζεται, σ’ ό,τι δεν βλέπεται, σ’ ό,τι παραμένει κρυφό, και στο κομμάτι της ανθρώπινης ψυχής που ανταποκρίνεται σ’ αυτά; Θα τολμούσα να πω ότι οι εσωτερικευμένες απαγορεύσεις συμβάλλουν στην εμπειρία του “άσεμνου”.

Αντίθετα, τα παιδιά, ουδέποτε αισθάνονται ότι κάτι που βλέπουν είναι άσεμνο..” (Από το βιβλίο του Ναγκίσα Όσιμα “Cinema, censorship and the state” (Κινηματογράφος, Λογοκρισία, και το κράτος: τα γραπτά του Nagisa Oshima, 1956-1978).

Ογδόντα χρόνια μετά το “σοκαριστικό” συμβάν στην προπολεμική Ιαπωνία, σαράντα χρόνια μετά την πλέον συζητημένη ταινία του παγκόσμιου κινηματογράφου, και τρία χρόνια μετά τον θάνατο του σπουδαίου δημιουργού, που …”πυροβολούσε τις οθόνες με στιλιστικό θράσος”, η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης τιμά τον Ναγκίσα Όσιμα (1932-2013), ο οποίος υπήρξε μία από τις πιο τολμηρές, ριζοσπαστικές και πολιτικοποιημένες φωνές του νέου ιαπωνικού σινεμά.

Το αφιέρωμα “Ναγκίσα Όσιμα: αισθησιασμός και πάθος”, που πραγματοποιείται από αύριο (Πέμπτη 18) έως την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016 στην αίθουσα Σταύρος Τορνές (Αποθήκη 1, Λιμάνι).

Ο Όσιμα συχνά μέσα από το έργο του αμφισβήτησε τις δυνάμεις εξουσίας, διερευνώντας την ανθρώπινη σεξουαλικότητα ως μοχλό αντίστασης. Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν τέσσερις ταινίες του: Το ημερολόγιο ενός κλέφτη της Σιντζούκου (1969), Η τελετή (1971), Η αυτοκρατορία των αισθήσεων (1976) και Η αυτοκρατορία του πάθους (1978).

Το πρόγραμμα των προβολών έχει ως εξής:

Πέμπτη 18/2
18:30 Η τελετή / 21:00 Το ημερολόγιο ενός κλέφτη της Σιντζούκου.

Παρασκευή 19/2
18:30 Η αυτοκρατορία των αισθήσεων / 21:00 Η αυτοκρατορία του πάθους.

Σάββατο 20/2
18:30 Το ημερολόγιο ενός κλέφτη της Σιντζούκου / 21:00 Η αυτοκρατορία των αισθήσεων.

Κυριακή 21/2
18:30 Η αυτοκρατορία του πάθους/ 21:00 Η τελετή.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ