Πιέσεις από τους δανειστές για κόκκινα δάνεια μικρομεσαίων

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Σε σκληρή διαπραγμάτευση βρίσκεται η κυβέρνηση με τους δανειστές οι οποίοι απαιτούν την απελευθέρωση της πώλησης των κόκκινων δανείων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στα distress funds. Από τη πλευρά της η κυβέρνηση διατείνεται ότι προσπαθεί να προστατέψει τη μικρομεσαία επιχείρηση από τα νύχια των «επενδυτών» και ότι έχει θέσει εξαρχής ως «κόκκινη γραμμή» στις απαιτήσεις των δανειστών να μην υποχωρήσει, αλλά να θέσει εκτός πώλησης αυτά τα δάνεια, ή στη χειρότερη περίπτωση, να υπάρξει μια «ήπια» χρονική εφαρμογή, δηλαδή να δοθεί ακόμη μία παράταση, μετά τις 15 Φεβρουαρίου, ημερομηνία μέχρι την οποία αυτά τα δάνεια είναι «προστατευμένα».

Σύμφωνα με τη παράγραφο 9 του άρθρου 3 του ν.4354/2015, από το περασμένο Δεκέμβριο εξαιρούνται από τις διατάξεις του ως τις 15 Φεβρουαρίου «όλες οι απαιτήσεις από καταναλωτικές δανειακές συμβάσεις, δανειακές συμβάσεις με υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης πρώτης κατοικίας, δάνεια και πιστώσεις χορηγούμενες σε μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και από δάνεια με εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου».

Το θέμα είναι όμως ότι κόκκινα δάνεια δεν μπορούν να πουληθούν. Και μάλιστα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του δανειολήπτη. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι τράπεζες είναι να παραχωρήσουν στα distress funds τη διαχείριση των κόκκινων δανείων και τίποτε άλλο πέρα από αυτό.

Από την άλλη μεριά, οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αδύνατον να βρεθούν. Δεν είναι τυχαίο ότι στη παραπάνω ρύθμιση – προστασία από την πώληση κόκκινων δανείων, έχουν κάνει αίτηση για υπαγωγή μόλις οκτώ μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ η αρχική πρόβλεψη ήταν να ¨καλύψει» περί τις 180.000 μικρές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες. Και είναι λογικό όταν οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν ήδη μεταναστεύσει στις γειτονικές χώρες αφήνοντας πίσω τους απλήρωτα δάνεια, θέσεις εργασίας και ανεργία. Είναι λογικό να έχουν μεταναστεύσει εκεί που τους παρακαλάνε να πάνε και τους δίνουν χαμηλότερη φορολογία, παρά από το να μείνουν στην Ελλάδα, όπου κινδυνεύουν και από την υπεφορολόγηση, αλλά και από τις τράπεζες που παραμονεύουν για να τους ρουφήξουν ότι περίσσευμα μπορεί να τους έχει απομείνει. Με τις τράπεζες να έχουν μετατραπεί από πυλώνα στήριξης της ελληνικής μικρομεσαίας επιχείρησης, σε αρπακτικά, είναι λογικό που οι ελληνικές επιχειρήσεις φεύγουν στο εξωτερικό.

Σ.Α. / Radio1d.gr