DW: Έχουν αποτέλεσμα οι βομβαρδισμοί κατά του ΙΚ;

ΦΩΤΟ: AFP/S. Al-Doumy

Μπορεί το Ισλαμικό Κράτος να έχει εδαφικές απώλειες, ωστόσο 15 μήνες μετά την έναρξη των αεροπορικών επιθέσεων της Δύσης στη Συρία τα αποτελέσματα είναι τουλάχιστον αμφισβητούμενα.

Στόχος ήταν η δημιουργία της μεγαλύτερης στρατιωτικής συμμαχίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα 65 κράτη όμως που στηρίζουν τον αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα στην καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους μοιάζουν ασυντόνιστα.

Σχεδόν καθημερινά οι αμερικανικές αρχές κοινοποιούν λίστες με τους στόχους του Ισλαμικού Κράτους στους οποίους έχουν επιτεθεί. Ωστόσο δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για έλλειψη πυρομαχικών δημιουργούν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των βομβαρδισμών. «Δεν προλαβαίνουμε να ανεφοδιάζουμε την πολεμική αεροπορία με πυρομαχικά» επιβεβαιώνει και ο αμερικανός στρατηγός Μαρκ Γουέλς.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η πολεμική αεροπορία έχει εκτοξεύσει 20.000 πυραύλους και βόμβες στο Ιράκ και τη Συρία. 8500 βομβαρδισμούς της συμμαχίας έχουν καταμετρήσει οι ΗΠΑ τους τελευταίους 15 μήνες, το ένα τρίτο εξ αυτών σε συριακό έδαφος.

Ωστόσο η καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους από αέρος είναι περίπλοκο εγχείρημα αφού οι τρομοκράτες ελέγχουν μεγάλες περιοχές στην έρημο, οι οποίες τους προσφέρουν πολλά κρησφύγετα. Δεδομένου ότι η συμμαχία δεν διαθέτει επαρκή μέσα κατασκοπείας ούτε στο Ιράκ αλλά ούτε και στη Συρία, είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι στόχοι.

Συμμαχία ακόμα και χωρίς στρατιωτική συμμετοχή

Την ίδια ώρα η Ρωσία υποστηρίζει ότι κάθε βόμβα της αποδυναμώνει τους τρομοκράτες. Παράλληλα αντικρούει τις κατηγορίες που θέλουν πυραύλους να εκτοξεύθηκαν εναντίον αμάχων ή να έπεσαν σε ιρανικό έδαφος. Η Μόσχα πολεμά επίσημα το Ισλαμικό Κράτος, παραδέχτηκε όμως ότι επιτίθεται και σε άλλους αντιπάλους του Μπασάρ Αλ Άσαντ τους οποίους θεωρεί επίσης τρομοκράτες. Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Ρωσίας πλέκουν στο μεταξύ το εγκώμιο της χώρας όσον αφορά τις πολεμικές επιχειρήσεις. Τις εν λόγω θέσεις αντικρούει συνεχώς η αμερικανική πλευρά.

Η πολεμική αεροπορία της Γαλλίας τέλος έχει εντείνει επίσης τις επιθέσεις της, οι οποίες και πάλι όμως αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος των συνολικών αεροπορικών βομβαρδισμών. Περισσότεροι από 50 σύμμαχοι ωστόσο δεν έχουν συμμετάσχει άμεσα στον από αέρος πόλεμο. Στην περίπτωση του Κουβέιτ, της Τυνησίας, της Αλβανίας και της Σουηδίας η λήψη αυστηρότερων μέτρων έναντι εξτρεμιστών εντός της χώρας ήταν αρκετή για να συμπεριληφθούν στην αμερικανική συμμαχία. Το ίδιο ισχύει και για πολλές άλλες χώρες (Λουξεμβούργο, Μαυροβούνιο, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Κοσσυφοπέδιο, Λετονία, Ισλανδία, ΤαΪβάν, Σιγκαπούρη). Αυτές οι χώρες είναι σημαντικές από πολιτικής και όχι από στρατιωτικής άποψης, υποστηρίζει ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο Ιράκ Τζέιμς Τζέφρι.

Πηγή: Deutsche Welle