Τουλάχιστον στην Ισπανία οι τράπεζες τιμωρούνται
Η περίπτωση της Ισπανίας μας αποδεικνύει ότι οι τράπεζες δεν είναι πανίσχυρες. Μπορεί αρχικά να αιφνιδίασαν τον ισπανικό λαό με την επίθεσή τους στα σπίτια των δανειοληπτών υπό την προστασία της αστυνομίας και να πέταξαν στο δρόμο όσους είχαν κόκκινα δάνεια και δεν μπορούσαν να τα εξυπηρετήσουν. Αλλά μετά οι δανειολήπτες αντέδρασαν. Και αντεπιτέθηκαν. Περίπου 1,5 εκατομμύριο κάτοχοι στεγαστικών δανείων προσέφυγαν στις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά των ισπανικών τραπεζών για στεγαστικά δάνεια που τους διέθεσαν οι τράπεζες και στις δανειακές συμβάσεις που υπέγραψαν, υπήρχαν καταχρηστικοί όροι για τους οποίους οι τράπεζες δεν τους ενημέρωσαν. Η ετυμηγορία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου βγήκε τον περασμένο Δεκέμβριο, και σύμφωνα με αυτήν, οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να αποζημιώσουν τους κατόχους των συγκεκριμένων δανείων. Έτσι λοιπόν, και βάσει του νόμου που πέρασε τη περασμένη Παρασκευή, οι ισπανικές τράπεζες πρέπει να δώσουν αποζημιώσεις ύψους ως 4 δις ευρώ στους 1,5 εκατ. κατόχους στεγαστικών δανείων που δικαιώθηκαν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Δηλαδή κατά μέσο όρο, ο κάθε δανειολήπτης θα πάρει περί τα 2.666 ευρώ. Ο συγκεκριμένος νόμος δίνει περιθώριο μόλις τριών μηνών στις ισπανικές τράπεζες να προχωρήσουν σε διακανονισμό με τους πελάτες τους στους οποίους πούλησαν στεγαστικά δάνεια με καταχρηστικούς όρους. Πρόκειται για στεγαστικά δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο, το οποίο ωστόσο δεν μπορεί να υποχωρήσει κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο. Έτσι, όταν τα επιτόκια της ΕΚΤ μειώθηκαν για να φτάσουν σε μηδενικά επίπεδα, οι κάτοχοι των εν λόγω δανείων δεν μπορούσαν να ωφεληθούν από την πτώση των επιτοκίων. Η συγκεκριμένη διάταξη έχει στόχο να αποφευχθεί ένα ντόμινο αγωγών μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και να δοθεί λύση στο πρόβλημα μέσα στο επόμενο τρίμηνο. Αν μέσα σε αυτό το διάστημα ο πελάτης δεν έχει έρθει σε συμφωνία με την τράπεζα, τότε θα μπορεί να κινηθεί νομικά.
Άραγε θα δούμε ποτέ κάτι παρόμοιο να συμβαίνει και στην Ελλάδα;