ΤΟ ΚΚΕ Για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή, στις 18/10/2016, Πρόταση Νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με βάση κείμενο που επεξεργάστηκαν και επέδωσαν στα κόμματα 513 Εργατική Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα (τα οποία αναφέρονται σε παράρτημα που επισυνάπτεται) που εκφράζουν χιλιάδες εργαζόμενους.

Παρά τις προσπάθειες της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ και των συνδικάτων, η κυβέρνηση ακολούθησε απαράδεκτη πρακτική και αρνήθηκε να συζητηθεί η πρόταση νόμου στη Βουλή.

Έτσι σήμερα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταθέτει αυτή την Πρόταση Νόμου με τη μορφή Επίκαιρης Επερώτησης και ζητά να συζητηθεί στο Κοινοβούλιο. Η Πρόταση Νομού έχει ως εξής:

«Προς τη Βουλή των Ελλήνων

Πρόταση Νόμου

« Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας»

Αιτιολογική Έκθεση

513 Εργατικά Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά κέντρα δίνουμε το δικό μας πόρισμα για τα Εργασιακά και τους μισθούς, καταθέτοντας σε όλα τα κόμματα εκτός από τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής πρόταση νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ).

Στην πρόταση νόμου που έχουμε επεξεργαστεί καταργούνται όλες οι αντεργατικές διατάξεις που περιέχονται στους νόμους που ψηφίστηκαν από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια με τα τρία μνημόνια. Διασφαλίζονται πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, επανέρχεται η υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), η αρχή της ευνοϊκότερης μεταχείρισης για τους εργαζόμενους. Αποκαθίσταται ο κατώτερος μισθός στα 751 ευρώ. Καταργείται η απαράδεκτη διάκριση για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στη δουλειά. Αποκαθίστανται τα δώρα και τα επιδόματα σε εργαζόμενους και συνταξιούχους Οι όροι των κλαδικών συμβάσεων επανέρχονται στα επίπεδα πριν το 2012 ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Καταργούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά. . Ο κόπος μας, ο ιδρώτας μας δεν είναι για μας περασμένα ξεχασμένα.

Κάνουμε ξεκάθαρο σε κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τους μισθούς των 400 ευρώ, με την μισοδουλειά, την ανεργία, τη φτώχεια, τη ζωή-λάστιχο.

Διεκδικούμε:

1. Την κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, διατάξεων και νόμων από το 2010 ως σήμερα.

2. Την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.

3. Δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή με βάση την εποχή μας, του 21ου αιώνα και τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει δραματική επιδείνωση της θέσης της εργατικής τάξης και των όρων δουλειάς, δυναμώνει η τάση της σχετικής κι απόλυτης εξαθλίωσης. Ο μέσος μισθωτός, πριν τη φορολογία εισοδήματος του, έχει χάσει το 25% της αγοραστικής του δύναμης των αποδοχών που είχε το 2009. Οι απώλειες στην αγοραστική δύναμη των μισθωτών γίνονται ακόμα μεγαλύτερες αν ληφθεί υπόψη η μεγάλη φορολογική αφαίμαξη των τελευταίων χρόνων. Συνυπολογίζοντας όλους αυτούς τους παράγοντες, φαίνεται πως οι συνολικές απώλειες στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων φθάνουν ή και προσεγγίζουν το 50% την περίοδο της κρίσης.

Οι βασικές πλευρές των αντεργατικών μέτρων, που προωθήθηκαν και υλοποιούνται παρά τις αρχικές διακηρύξεις της σημερινής κυβέρνησης για επαναφορά του κατώτερου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης και μισθών στο δημόσιο, περιλαμβάνουν τα εξής:

Το 2012, με ΠΥΣ της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, μειώθηκε κατά 22% ο κατώτερος μισθός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Για τους νέους κάτω των 25 ετών η μείωση έφθασε στο 32%. Με τον ίδιο νόμο πάγωσαν τα επιδόματα που αφορούσαν τις τριετίες και το πάγωμα θα συνεχιστεί μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να πέσει κάτω από το 10%. Σήμερα, το ποσοστό της ανεργίας είναι περίπου στο 26% με ότι αυτό συνεπάγεται για τους μισθούς και τη ζωή της εργατικής τάξης.
Μείωση κατά τρεις μήνες της μετενέργειας κλαδικών και ομοιεπαγγελματικών συμβάσεων. Μετά την πάροδο του τριμήνου και εφόσον δεν υπογραφεί νέα, ισχύουν μόνο οι όροι που αφορούν το βασικό μισθό και τα επιδόματα τριετιών, τέκνων, σπουδών, επικίνδυνης εργασίας, εφόσον αυτά προβλέπονταν στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έληξαν. Κάθε άλλο επίδομα παύει να ισχύει.
Με τους νόμους που ψηφίστηκαν αναστέλλεται η εφαρμογή της υποχρεωτικότητας και της γενίκευσης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ). Παράλληλα δόθηκε η δυνατότητα στους εργοδότες με επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) που συνάπτουν με Ενώσεις Προσώπων που αποτελούν όργανα της εργοδοσίας αλλά και με ατομικές συμβάσεις να ανατρέπουν εργασιακές σχέσεις (αύξηση εκ περιτροπής εργασίας, μερικής απασχόλησης), με άμεση συνέπεια στο ύψος του μισθού.
Καταργήθηκε η αρχή της ευνοϊκότερης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ), μια μεγάλη κατάκτηση του εργατικού κινήματος, ανοίγοντας το δρόμο για σύναψη μικρότερων συμβάσεων σε επίπεδο επιχείρησης ή σε ατομικές συμβάσεις, που δημιουργούσαν ακόμη χειρότερους όρους δουλειάς. Είναι αποκαλυπτικό το στοιχείο που δείχνει ότι από τα τέλη του 2012 μέχρι τα μέσα του 2014 έχουν συναφθεί (κυρίως με ενώσεις προσώπων) 1.440 επιχειρησιακές συμβάσεις που στην συντριπτική τους πλειοψηφία προβλέπουν μειώσεις μεταξύ 10% – 40%.

Ορισμένα ακόμη στοιχεία που καταγράφουν τις συνέπειες για τους εργαζόμενους:

– Γενικεύεται η απλήρωτη εργασία, αφού υπογράφονται ακόμη και συμβάσεις, όπου μέρος του μισθού θα αποδίδεται μέσω κουπονιών σούπερ μάρκετ.

– Η μείωση των μισθών οδήγησε σε μείωση των υπερωριών, των προσαυξήσεων στις υπερεργασίες. Οδήγησε στην απλήρωτη υπερωρία με τον εργαζόμενο να λαμβάνει αντί αμοιβής, ρεπό που στην πλειοψηφία ούτε αυτά δίνονται.

– Ταυτόχρονα, αυξήθηκε από δύο μήνες σε ένα χρόνο δουλειάς το δικαίωμα αποζημίωσης λόγω απόλυσης, με αποτέλεσμα οι εργοδότες να αξιοποιούν με τέτοιο τρόπο την υπογραφή συμβάσεων με τους εργαζόμενους ώστε να διασφαλίζουν ότι δεν θα τους δώσουν ποτέ αποζημίωση.

– Η συρρίκνωση του κατώτερου μισθού μείωσε και το επίδομα ανεργίας που είναι αυτόματα συνδεδεμένο μαζί του. Η μείωση αυτή φτάνει στο 21%!

– Η αύξηση των φορολογικών συντελεστών, η μείωση του αφορολόγητου ορίου, η αύξηση των έμμεσων φόρων και του ΦΠΑ στο 24%, είναι παράγοντες που μειώνουν μισθούς, το λαϊκό εισόδημα, που περιορίζουν την όποια μικρή δυνατότητα να καλύψουν βασικές ανάγκες.

Ζητάμε η πρόταση νόμου να μπει για συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων και να γίνει Νόμος του Κράτους.»

Αθήνα 18-10-2016

Οι Προτείνοντες Βουλευτές

(Υπογράφεται από όλους τους βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ)

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ

«Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας»

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Άρθρο 1

Δέσμευση.

Το άρθρο 8 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά και την αντικατάσταση του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 με την υποπερ. ΙΑ 11 εδ. 1, 2α του ν. 4093/2012, αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μισθολογικούς και λοιπούς όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας.

β. Οι κλαδικές, οι επιχειρησιακές και οι εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας δεν επιτρέπεται να περιέχουν δυσμενέστερους όρους εργασίας, για τους εργαζόμενους, από τους όρους της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Στους εργαζόμενους αυτούς περιλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο Δημόσιο στα Ν.Π.Δ.Δ. και στους ΟΤΑ.

γ. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας όλων των κατηγοριών και βαθμίδων, δεσμεύουν όλους τους εργαζόμενους και όλους τους εργοδότες, που εμπίπτουν στο πεδίο ισχύος της κάθε συλλογικής σύμβασης, ανεξάρτητα αν είναι μέλη ή όχι των συνδικαλιστικών οργάνων ή οργανώσεων, που συνήψαν τη συγκεκριμένη συλλογική σύμβαση εργασίας».

Άρθρο 2

Ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

α. Το πρώτο εδάφιο του στοιχείου α της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 3 του ν. 4024/2011, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής: «1. Ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχουν: α. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών, όλων των βαθμίδων, στο πεδίο της δραστηριότητάς τους».

β. Η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 4 του ν. 4024/2011, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής: «Για τη νομιμοποίηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις των καταστατικών τους».

Άρθρο 3

Ισχύς συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Το άρθρο 7 του ν. 1876/1990, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Οι όροι ατομικών συμβάσεων εργασίας, που αποκλίνουν από ρυθμίσεις συλλογικών συμβάσεων, είναι επικρατέστεροι, εφόσον παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στους εργαζόμενους.

β. Όροι εργασίας συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους, υπερισχύουν των νόμων

γ. Οι κανονιστικοί όροι της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Σ.Σ.Ε.) έχουν άμεση και αναγκαστική ισχύ».

Άρθρο 4

Αρμοδιότητα σύναψης επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Η περίπτωση 5 του άρθρου 3 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 1 του ν. 4024/2011, αντικαθίσταται ως εξής: «Οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις συνάπτονται από συνδικαλιστικές οργανώσεις της επιχείρησης που καλύπτουν τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την κατηγορία, τη θέση ή την ειδικότητά τους και εφόσον αυτές ελλείπουν από τις αντίστοιχες πρωτοβάθμιες κλαδικές οργανώσεις και τον εργοδότη.

Άρθρο 5

Συρροή.

Το άρθρο 10 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά και την προσθήκη εδαφίου με το άρθρο 37 παρ. 5 του ν. 4024/2011, αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Αν μια σχέση εργασίας ρυθμίζεται από περισσότερες ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο.

β. Κλαδική ή επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, υπερισχύει, σε περίπτωση συρροής, με ομοιοεπαγγλεματική συλλογική σύμβασης εργασίας, εκτός εάν η ομοιοεπαγγελματική είναι ευνοϊκότερη για τους εργαζόμενους».

Άρθρο 6

Χρόνος ισχύος της συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Οι όροι των συλλογικών συμβάσεων εργασίας εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την υπογραφή νέας αντίστοιχης συλλογικής σύμβασης εργασίας, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Καμιά Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (Σ.Σ.Ε.) δεν μπορεί σε κάθε περίπτωση να έχει διάρκεια μικρότερη του έτους. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι περιπτώσεις 2 και 3 του άρθρου του 9 του ν. 1876/90.

Άρθρο 7

Διαιτησία.

Σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων ή αποτυχίας της μεσολάβησης, οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, για τον καθορισμό όλων των όρων παροχής εργασίας.

Άρθρο 8

Επαναφορά σε ισχύ συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Όροι συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που ήταν σε ισχύ στις 29.2.2012 (ημερομηνία δημοσίευσης της Π.Υ.Σ. 6/2012), εφόσον αυτές έχουν λήξει, επανέρχονται σε ισχύ, από την έναρξη ισχύος της παρούσας.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Άρθρο 9

Επαναφορά κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.

Από την έναρξη ισχύος της παρούσας το κατώτατο όριο του μηνιαίου μισθού του νεοπροσλαμβανόμενου άγαμου εργατοτεχνίτη ανέρχεται στο ποσό των 751 ευρώ και του ημερομισθίου στο ποσό των 33.57 ευρώ, μικτά, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012, το άρθρο 103 του ν. 4172/2013, καθώς επίσης και κάθε άλλη αντίθετη, στην προηγούμενη παράγραφο, διάταξη, τυπικού ή ουσιαστικού νόμου ή συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης, καταργείται. Για όσους έχουν προϋπηρεσία αναγνωρίζονται 3 τριετίες για τους υπαλλήλους και 6 τριετίες για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο κατά τα ποσοστά που ίσχυαν πριν την εφαρμογή των παραπάνω νόμων.

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

Άρθρο 10

Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και της 13ης και 14ης σύνταξης.

α. Οι συνταξιούχοι όλων των ασφαλιστικών φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης λαμβάνουν επιδόματα Πάσχα και άδειας, ανερχόμενα το καθένα στο μισό της μηνιαίας χορηγούμενης σύνταξης. Επίσης οι πιο πάνω συνταξιούχοι δικαιούνται επίδομα Χριστουγέννων, ανερχόμενο στο ποσό της μηνιαίας χορηγούμενης σύνταξης.

β. Επαναχορηγούνται τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας, που καταργήθηκαν και αφορούν υπαλλήλους, μισθωτούς και λειτουργούς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ., ΟΤΑ καθώς και τα μόνιμα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, της ΕΛ.ΑΣ, του πυροσβεστικού και λιμενικού σώματος.

Το επίδομα Χριστουγέννων ανέρχεται στο ύψος των μηνιαίων αποδοχών και τα επιδόματα Πάσχα και άδειας στο ύψος του μισού των μηνιαίων αποδοχών, το καθένα.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

Άρθρο 11

Κατάργηση ελαστικών σχέσεων εργασίας.

α. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου, που προβλέπει καθιέρωση μερικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, οι υφιστάμενες σχέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης μετατρέπονται, αυτοδικαίως, σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης.

β. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου, που θεσμοθετεί την εκ περιτροπής εργασία.

γ. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου, που αναφέρεται στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

δ. Καταργούνται οι διατάξεις νόμων, που αναφέρονται στις εταιρίες προσωρινής απασχόλησης (ενοικίασης εργαζομένων). Από την έναρξη ισχύος της παρούσας, οι εργαζόμενοι των πιο πάνω εταιριών, που απασχολούνται σε άλλους (έμμεσους εργοδότες), θεωρείται, αυτοδικαίως, ότι συνδέονται, με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, με τους έμμεσους αυτούς εργοδότες.

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ

Άρθρο 12

Καταργούμενες διατάξεις.

Κάθε διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης της Διοίκησης, αντίθετη προς τις διατάξεις της παρούσας, καταργείται, με την επιφύλαξη ευνοϊκότερων, για τους εργαζόμενους, διατάξεων, που περιέχονται σε νόμο, κανονιστική πράξη της διοίκησης, συλλογική σύμβαση εργασίας ή διαιτητική απόφαση, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν.

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ

Άρθρο 13

Έναρξη ισχύος.

Η ισχύς της παρούσας, εάν δεν ορίζεται διαφορετικά, στις επιμέρους διατάξεις της, αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.

Αθήνα 18-10-2016

Οι Προτείνοντες Βουλευτές

(Υπογράφεται από όλους τους Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ)

Σημειώνουμε και πάλι ότι παρότι κοντεύουν δύο σχεδόν χρόνια από την κατάθεσή της η κυβέρνηση αρνείται αυθαίρετα και κατά παράβαση του κανονισμού να φέρει για συζήτηση την παραπάνω Πρόταση Νόμου.

Η άρνηση της αυτή δείχνει τις προθέσεις της να συνεχίσει και να κλιμακώσει την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο το κτύπημα των συλλογικών συμβάσεων και προωθώντας τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης που στοχεύουν στην ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που προωθείται σε όλες τις χώρες μέλη της είτε βρίσκονται σε καθεστώς μνημονίων είτε όχι.

Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι αλλαγές που προωθούνται στην κοινωνική ασφάλιση με τις μειώσεις των συντάξεων και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης

Επερωτάται η Κυβέρνηση πως τοποθετείται για τις παραπάνω διεκδικήσεις των 513 Σωματείων.

Αθήνα 24-5-2018

Οι Επερωτώντες Βουλευτές

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

ΣΑΚΗΣ ΒΑΡΔΑΛΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΩΤΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ

ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ

ΝΙΚΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΦΙΛΗΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΥΝΤΥΧΑΚΗΣ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΑΣΣΟΣ