ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑΤΙΚΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Το ΚΚΕ εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την επικίνδυνη κατάσταση στην Κορεατική Χερσόνησο. Οι εξελίξεις αντανακλούν την κλιμάκωση του οικονομικού και στρατιωτικού ανταγωνισμού και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, σε όλη την περιφέρεια της Ασίας και του Ειρηνικού, ανάμεσα σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και επιχειρηματικά συμφέροντα, σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο. Δεν είναι το αποτέλεσμα επιλογών των δήθεν “μανιακών” ηγετών των ΗΠΑ και της Β. Κορέας, όπως σκόπιμα καλλιεργείται από ΜΜΕ για να συγκαλύψουν τις αιτίες της αντιπαράθεσης.

Οι ανταγωνισμοί αυτοί ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ιαπωνία, Κίνα, Ρωσία κ.λπ. αφορούν ειδικότερα το νέο μοίρασμα των αγορών, την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου, που συγκεντρώνουν περιοχές, όπως η Κορεατική Χερσόνησος, η Νότια και η Ανατολική Κινεζική Θάλασσα, η Αρκτική και άλλες, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει συνεχώς η επικίνδυνη κούρσα των εξοπλισμών και το ενδεχόμενο ακόμη και πολεμικής σύρραξης. Οι ΗΠΑ ανοίγουν, επίσης, το δρόμο για αύξηση της πώλησης σύγχρονων όπλων σε Ιαπωνία και Νότια Κορέα, ενώ διατηρούν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις (28.000 στρατιωτικούς) και πολεμικό εξοπλισμό σε βάσεις τους στη Νότια Κορέα, πραγματοποιούν διαρκώς μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια με προβοκατόρικα σενάρια εισβολής στη Β. Κορέα.

Δεν είναι τυχαίο ότι, από την πρώτη στιγμή, η νέα αμερικανική κυβέρνηση Τραμπ, μαζί με το στόχο επαναδιαπραγμάτευσης οικονομικών συμφωνιών μεγάλης κλίμακας, όπως η Διειρηνική Συνεργασία Εμπορίου και Επενδύσεων (TPP), έστρεψε την προσοχή της στη συγκεκριμένη περιοχή, που βρίσκεται στο υπογάστριο της Κίνας και της Ρωσίας και θεωρείται από την Κίνα ζωτικός χώρος, όπως και άλλες περιοχές της Ασίας, που βρίσκονται στο “δρόμο του μεταξιού”. Όλα τα παραπάνω, μαζί με τα μεγάλα εμπορικά ελλείμματα των ΗΠΑ έναντι της Κίνας, επιδρούν στη χάραξη επιθετικής πολιτικής για την υπεράσπιση των αμερικανικών μονοπωλίων.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται στην πρωτοκαθεδρία των καπιταλιστικών κρατών με πυρηνικό οπλοστάσιο, που έχουν ήδη χρησιμοποιήσει, ενώ είναι ενδεικτικό ότι μόλις πρόσφατα οι ΗΠΑ, μαζί με τη Βρετανία και τη Γαλλία, απείχαν από τις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή Συνθήκης απαγόρευσης πυρηνικών όπλων, με τη δικαιολογία ότι αυτή δεν συμβαδίζει με τις πραγματικότητες του διεθνούς περιβάλλοντος ασφάλειας. Την ίδια στιγμή, το ΝΑΤΟ μιλά ανοιχτά στις Συνόδους του για τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων. Συνεπώς, η επίκληση από τις ΗΠΑ των κινδύνων για το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας αποτελεί μέγιστη υποκρισία και άλλοθι, την ώρα που διαθέτουν πυρηνικά όπλα και άλλα καπιταλιστικά κράτη, όπως η Βρετανία, η Γαλλία, το Πακιστάν, η Ινδία κ.ά.

Οι ΗΠΑ επικαλούνται τον πυρηνικό κίνδυνο τόσο από τη Βόρεια Κορέα, όσο και από το Ιράν, για να εγκαταστήσουν στην περιοχή του Ειρηνικού και στην Ευρώπη τη λεγόμενη “αντιπυραυλική ασπίδα” τους, ενώ σε συνεργασία με την ΕΕ ακολουθούν το δρόμο της ανατροπής ή στήριξης κυβερνήσεων ανάλογα με τα δικά τους συμφέροντα και επιβάλλουν κυρώσεις που στρέφονται κατά των λαών. Επίσης, ενισχύουν ξανά τη στρατιωτική τους παρουσία στο Αφγανιστάν, με το βλέμμα στραμμένο στην Κίνα, αλλά και τη Ρωσία. Το ίδιο ισχύει και με τη συγκέντρωση ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στη Βαλτική.

Από τη μεριά της, η Ρωσία τάσσεται ενάντια σ’ αυτά τα σχέδια, που αντικειμενικά υπηρετούν την επιδίωξη παρεμπόδισης μιας ενδεχόμενης απάντησης της Ρωσίας, σε περίπτωση που οι ΗΠΑ και η ΝΑΤΟική συμμαχία επιχειρήσουν αυτές το “πρώτο πυρηνικό πλήγμα”.

Οι ΗΠΑ αξιοποιούν τη στάση της Βόρειας Κορέας να αναπτύξει το πυρηνικό της πρόγραμμα, για να προωθήσουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα στην περιοχή και γενικότερα. Ωστόσο, το θηριώδες έγκλημα που πραγματοποίησαν, πριν από 72 χρόνια οι ΗΠΑ, με τον πυρηνικό όλεθρο στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, καθώς και οι μακροχρόνιες συνέπειες αυτού του εγκλήματος, αποδεικνύουν πως η λύση δεν βρίσκεται στην ανάπτυξη των πυρηνικών όπλων. Οχι τυχαία, το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο, η ΕΣΣΔ, είχε παραιτηθεί από το πρώτο πυρηνικό πλήγμα και είχε πρωτοστατήσει για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά.

Η όξυνση στην Κορεατική Χερσόνησο δεν θα αλλάξει ούτε και θα αποσυμφορήσει την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Όχι μόνο γιατί οι επιπτώσεις από ένα πιθανό πολεμικό επεισόδιο, με χρήση μάλιστα πυρηνικών, θα είναι παγκόσμιες, αλλά και γιατί σε τελική ανάλυση πρόκειται για εύθραυστες ενδοϊμπεριαλιστικές “ισορροπίες” και ένα γεωπολιτικό “ντόμινο” που εξελίσσεται σε διεθνή κλίμακα, από τη Βαλτική, τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο έως την Αφρική, την Ασία και τον Ειρηνικό.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ εστιάζουν στην περιοχή εκεί. Από το 1950 έως το 1953 ηγήθηκαν στον πόλεμο της Κορέας, που είχε πάνω από μισό εκατομμύριο νεκρούς και οδήγησε στο διαμελισμό της. Δεν πρέπει να ξεχαστεί, άλλωστε, ότι η Ελλάδα είχε πάρει μέρος με στρατεύματα στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση στην Κορέα, με επιλογή της αστικής τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, έχοντας πάνω από 180 Ελληνες νεκρούς και 600 τραυματίες.

Η ελληνική κυβέρνηση, με τη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των άλλων αστικών κομμάτων, αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες, καθώς συμμετέχει και συμφωνεί με τις αποφάσεις και τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης, όπως έκαναν όλες οι αστικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Υπερθεματίζει για το ρόλο της Ελλάδας στο πλαίσιο της Συμμαχίας, στο όνομα της “γεωστρατηγικής αναβάθμισης” της χώρας. Μόλις πρόσφατα συμφώνησε για την επέκταση της βάσης της Σούδας και άλλων στρατιωτικών βάσεων και υποδομών για επιχειρήσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Καλύπτει από την πλευρά της Ελλάδας τις υπέρογκες ΝΑΤΟικές δαπάνες και εντάσσει ακόμη πιο βαθιά τις Ενοπλες Δυνάμεις στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, οξύνοντας τον ανταγωνισμό με την Τουρκία.

Διάφορα ΜΜΕ, αλλά και πολιτικοί, αξιοποιούν την κατάσταση γύρω από το πυρηνικό ζήτημα της Βόρειας Κορέας, προχωρώντας, όχι μόνο σε συκοφάντηση συνολικά της πάλης των λαών για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά και για να προλειάνουν το έδαφος, ώστε ο λαός μας να αποδεχτεί μια στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Β. Κορέα, με πρόσχημα την “αποκατάσταση της δημοκρατίας” και την “αντιμετώπιση των όπλων μαζικής καταστροφής”, που αξιοποιήθηκε και σε άλλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως π.χ. στο Ιράκ. Το ΚΚΕ υποστηρίζει πως είναι αποκλειστική ευθύνη του λαού κάθε χώρας να αποφασίσει και να επιλέξει τι οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό καθεστώς θα έχει, όπως και να το αλλάξει, με την οργάνωση και την πάλη του.

Οι εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση, ένταση της διεθνιστικής αλληλεγγύης και ενίσχυση της πάλης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, ενάντια στα πυρηνικά όπλα. Αυτή η πάλη είναι αναπόσπαστα δεμένη με τον αγώνα για το ψωμί και το μεροκάματο, ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, όποιας αστικής απόχρωσης. Είναι δεμένη με τον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, άλλες στην Ασία και αλλού, ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα και την εξουσία του κεφαλαίου, που, όπως έχει δείξει και η Ιστορία, δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα κατά των λαών, προκειμένου να ξεπεράσει οξυμένες αντιθέσεις και μεγάλα προβλήματα, να πετύχει τους στόχους του και να εξασφαλίσει την κυριαρχία του.