Τα θέλουν όλα δικά τους οι τραπεζίτες
Δεν είναι ευχαριστημένοι οι τραπεζίτες από τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, όπως περιγράφεται στο προτεινόμενο νομοσχέδιο από την κυβέρνηση. Οι τραπεζίτες απαιτούν να μην υπάρχει στο νομοσχέδιο κανένα παράθυρο που να αφήνει μια χαραμάδα, ώστε να μένει, έστω κι ένα μικρό περιθώριο στους δανειολήπτες να αντιδράσουν απέναντι στις εξοντωτικές απαιτήσεις των τραπεζών. Με λίγα λόγια, ακόμα δεν κατατέθηκε το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, και χωρίς ακόμα να έχει καταλήξει στην τελική του μορφή το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, οι τραπεζίτες προβάλλουν ενστάσεις και διαμαρτυρίες. Δηλαδή, άρχισαν ήδη τα όργανα. Όπως λένε οι τραπεζίτες, στην περίπτωση που το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό τεθεί σε ισχύ με τη σημερινή του μορφή, αυτό θα δημιουργήσει ένα νέο εργαλείο διευκόλυνσης των στρατηγικών κακοπληρωτών. Σε πλήρη ταύτιση με τους τραπεζίτες, αλλά και σε διατεταγμένη υπηρεσία, έρχεται φυσικά και ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας. Γιατί, όπως διαβάζουμε, ανάλογη με τη θέση των τραπεζιτών είναι και η θέση της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία την προηγούμενη εβδομάδα προειδοποίησε ότι το νομοσχέδιο, με την προτεινόμενη μορφή, όχι μόνο δεν θα συμβάλει στην αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος των «κόκκινων» δανείων, αλλά ενδέχεται να εκτροχιάσει τους στόχους που έχουν τεθεί για τη μείωσή τους. Για να υποστηρίξουν τη θέση τους οι τραπεζίτες, υπενθυμίζουν ότι αν οι τράπεζες δεν καταφέρουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το «βουνό» των μη εξυπηρετούμενων δανείων, που σήμερα ξεπερνούν τα 100 δισ., τότε είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει επίπτωση στην κεφαλαιακή τους βάση. Και απειλούν πάλι κρούοντας για άλλη μια φορά τον κώδωνα της τέταρτης ανακεφαλαιοποίησης και του κουρέματος των καταθέσεων. Όπως υποστηρίζουν, αν απαιτηθεί νέα ανακεφαλαιοποίηση τότε αυτή θα γίνει με το νέο θεσμικό καθεστώς που περιλαμβάνει, υπό προϋποθέσεις, και συμμετοχή των καταθέσεων στο «κούρεμα». Το λεγόμενο bail-in. Με λίγα λόγια οι τραπεζίτες απαιτούν από την κυβέρνηση ότι, ή θα κάνετε τον εξωδικαστικό συμβιβασμό όπως τον θέλουμε, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας και στις απαιτήσεις μας, ή θα φάμε τις καταθέσεις των Ελλήνων φορολογούμενων και τρεχάτε μετά να πείσετε τους Έλληνες ότι δεν φταίτε εσείς που κουρεύτηκαν οι καταθέσεις τους. Αυτή είναι η πραγματική απειλή που κρύβεται πίσω από τις ανακοινώσεις τους, τους εκφοβισμούς και τους εκβιασμούς τους για το κούρεμα των καταθέσεων και την τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση. Την προηγούμενη εβδομάδα, η γενική γραμματέας της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών (ΕΕΤ) Χαρίκλεια Απαλαγάκη με άρθρο της στην «Κ», αλλά και με επιστολή που απέστειλε το προεδρείο της ΕΕΤ στον υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δημήτρη Παπαδημητρίου, χωρίς περιστροφές, προειδοποίησαν για τον κίνδυνο ο εξωδικαστικός να μετατραπεί σε έναν νέο νόμο Κατσέλη, ο οποίος θεωρείται ότι ενίσχυσε την κουλτούρα αθέτησης και αποτέλεσε καταφύγιο στρατηγικών επενδυτών. Όταν όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο νόμος Κατσέλη, ακόμα και στη μορφή που του είχαν δώσει, έδινε μία κάποια προστασία στους δανειολήπτες από τους τραπεζίτες και κάποια δυνατότητα να σώσουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους από τις αδηφάγες τράπεζες. Δύο είναι τα βασικά σημεία που θέτουν οι τράπεζες: το πρώτο είναι να μη δοθεί η δυνατότητα στον εξωδικαστικό να συμπεριληφθούν δάνεια που δεν σχετίζονται με την επιχειρηματική ή επαγγελματική δραστηριότητα (στεγαστικά, καταναλωτικά κ.ά.), το δεύτερο, και κυριότερο, η λειτουργία του εξωδικαστικού να μην ξεκινήσει χωρίς τη λειτουργία ενός ηλεκτρονικού συστήματος που θα κρίνει αυτόματα αν οι χαμηλού ύψους οφειλές (μεταξύ 20.000 και 50.000 ευρώ) εμπίπτουν ή όχι στις διατάξεις του μηχανισμού. Όπως μαθαίνουμε, επιτελικά στελέχη των τραπεζών υπογραμμίζουν ότι τα ποσά οφειλών μεταξύ 20.000 και 50.000 ευρώ αποτελούν λιγότερο από το 5% του συνολικού ύψους οφειλών που μπορούν να ενταχθούν στον εξωδικαστικό. Ωστόσο περιλαμβάνουν περισσότερες από 100.000 επιχειρήσεις (κυρίως ατομικές επιχειρήσεις). Έτσι αν οι αιτήσεις κατατεθούν με τον παραδοσιακό τρόπο, και όχι ηλεκτρονικά, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν διαχειριστικό κομφούζιο μπλοκάροντας τη διαδικασία, όπως συνέβη με τον νόμο Κατσέλη, υποστηρίζουν οι τραπεζίτες. Εννοούν δηλαδή, ότι θα υπάρξει δυνατότητα προστασίας των μικροεπιχειρηματιών που έχουν κόκκινα δάνεια ως 50.000 ευρώ και έτσι οι τραπεζίτες δεν θα μπορέσουν να τους αρπάξουν τις επιχειρήσεις για οφειλή ακόμα και 20.000 ευρώ για να τις ξεπουλήσουν φτηνά στα κοράκια των distress funds. Υπενθυμίζεται ότι το 2010 η τότε κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου προχώρησε στη θεσμοθέτηση ενός νόμου, που έμεινε γνωστός ως νόμος Κατσέλη, με στόχο την προστασία της πρώτης κατοικίας αδύναμων κοινωνικών ομάδων. Ενώ η στόχευση του νόμου ήταν σωστή, στην πράξη αποδείχθηκε καταστροφικός για τις τράπεζες, καθώς τα κριτήρια ένταξης ήταν ασαφή χωρίς εισοδηματικούς ή περιουσιακούς περιορισμούς και χωρίς καμία μέριμνα, ώστε γρήγορα και αποτελεσματικά να μπορεί να κριθεί αν ο δανειολήπτης είχε πραγματικό πρόβλημα ή επιδίωκε να επωφεληθεί. Δηλαδή να σώσει το σπίτι, την επιχείρηση και την περιουσία του από τις τράπεζες. Έτσι σήμερα περισσότερες από 150.000 αιτήσεις για ένταξη στον νόμο Κατσέλη (πολλές από αυτές αφορούν στρατηγικούς κακοπληρωτές, υποστηρίζουν οι τραπεζίτες) περιμένουν τα δικαστήρια ώστε να κριθεί αν μπορούν ή όχι να υπαχθούν στον νόμο με ημερομηνίες εκδίκασης που φτάνουν ακόμα και το 2032! Κι αυτό είναι που ενοχλεί πραγματικά τους τραπεζίτες. Ότι οι δανειολήπτες με κόκκινα δάνεια είχαν τη δυνατότητα να σύρουν τις τράπεζες στα δικαστήρια και να διατηρήσουν τις περιουσίες τους για κάποια χρόνια ακόμα. Ενώ οι τραπεζίτες θέλουν να τα αρπάξουν όλα τώρα. Η ΕΕΤ με την επιστολή της στον κ. Παπαδημητρίου, ζήτησε διορθωτικές αλλαγές, υπογραμμίζοντας ότι στο νομοσχέδιο υπάρχουν διατάξεις που απειλούν να υπονομεύσουν την αποτελεσματική εφαρμογή του νέου νόμου και να εντείνουν την αντίσταση των συστημικών κακοπληρωτών. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση έχει απορρίψει αλλαγές και φαίνεται αποφασισμένη να προχωρήσει στην ψήφιση του νομοσχεδίου.