Στους διαδρόμους των νοσοκομείων κοιμούνται οι άστεγοι της θεσσαλονίκης
Τριτοκοσμικές και ολοένα τραγικότερες, είναι οι εικόνες που συνεχώς έρχονται στο προσκήνιο στην Ελλάδα της εποχής του Μνημονίου.
Σύμφωνα με την Εφημερίδα Αυριανή Μακεδονίας-Θράκης, καταφύγιο στα νοσοκομεία βρίσκουν οι άστεγοι της Θεσσαλονίκης με τους διαδρόμους και τις καρέκλες στις αίθουσες αναμονής να λειτουργούν ως κρεβάτια.
Τόσο τις καθημερινές όσο και στις εφημερίες, αρκετοί άστεγοι αντί να βγάλουν τη νύχτα στους κρύους και αφιλόξενους δρόμους της πόλης, πηγαίνουν στα δημόσια νοσοκομεία και κοιμούνται όπου βρουν, με την ανοχή των γιατρών, των εργαζομένων και των διοικητών.
«Εχουμε πολλούς άστεγους που αναζητούν κατάλυμα στο νοσοκομείο μας. Έρχονται εδώ τις καθημερινές, αλλά και στις εφημερίες και κοιμούνται όπου βρουν: στο διάδρομο ή στις καρέκλες. Μόνο στην εφημερία της προηγούμενης Κυριακής μετρήσαμε 25 άστεγους, όλοι Έλληνες.
Αυτούς που είναι ήσυχοι και δεν δημιουργούν προβλήματα και φασαρίες, τους αφήνουμε να μένουν στο νοσοκομείο», δήλωσε ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του «Ιπποκράτειου» νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Λειβαδιώτης.
Η ίδια κατάσταση και στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς», με τον διοικητή Παύλο Παπαδόπουλο να σημειώνει: «Έρχονται τις απογευματινές ώρες, αναζητώντας ένα ζεστό μέρος να περάσουν το βράδυ.
Έρχονται τις καθημερινές και περιμένουν έξω από τα κάγκελα, αλλά και όταν εφημερεύουμε. Οι περισσότεροι είναι άνδρες, ηλικίας από 50 ετών και άνω. Άλλωστε, το νοσοκομείο μας βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και η πρόσβαση είναι ευκολότερη.
Έχω δώσει εντολή στους φύλακες να μην τους διώχνουν, αλλά, σε συνεργασία και με τη νοσηλευτική υπηρεσία, τους βάζουμε σε ένα ζεστό μέρος (υπάρχει ένας χώρος αναμονής στο παθολογικό τμήμα ή και στη βραχεία νοσηλεία) και τους δίνουμε ένα πιάτο φαγητό».
Ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του «ΑΧΕΠΑ», Χαράλαμπος Κοροξενός τόνισε από την πλευρά του: «Συνολικά έρχονται 40-50 άστεγοι, εκ των οποίων οι 15-20 είναι μόνιμοι και γνωστοί, και οι υπόλοιποι «κομήτες».
Οι περισσότεροι είναι άνδρες και η ηλικία τους είναι από 40 ετών και άνω. Ατύπως τους αφήνουμε να περνούν τη νύχτα τους στο νοσοκομείο.
Κοιμούνται σε διαδρόμους, καρέκλες, ακόμη κι έξω από το φαρμακείο.
Πολλοί είναι σοβαροί και μετρημένοι. Απλώνουν το χαρτόνι τους στο πάτωμα, κοιμούνται πάνω σ’ αυτό και το επόμενο πρωί το μαζεύουν και φεύγουν. Το προσωπικό του νοσοκομείου όσο μπορεί, βοηθάει, ακόμη και με ένα πιάτο φαγητό».
Αρκετές, όμως, είναι και οι περιπτώσεις αστέγων, που δεν έχουν κόσμια συμπεριφορά κατά την παραμονή τους στα νοσοκομεία.
Τοξικομανείς προκειμένου να εξασφαλίσουν τη δόση τους μπαίνουν σε θαλάμους και κλέβουν διάφορα αντικείμενα από ασθενείς αλλά και το φαγητό από τα καρότσια των τραπεζοκόμων.
Άλλοι δεν σέβονται τον χώρο και αφήνουν πίσω τους ακαθαρσίες ή γίνονται επιθετικοί με το προσωπικό και τις καθαρίστριες. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει επέμβαση των φυλάκων και απομακρύνονται από το νοσοκομείο.