Σταύρος Καλαφάτης: Χυδαία παράσταση, ύβρις στους νεκρούς

ΦΩΤΟ:ΑΡΧΕΙΟΥ

Για χυδαία παράσταση της κυβέρνησης που αποτελεί ύβρη στους νεκρούς και στις οικογένειές τους κάνει λόγο ο Βουλευτής Α Θεσσαλονίκης της ΝΔ Σταύρος Καλαφάτης, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα voria.gr, για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στη διαχείριση των φονικών πυρκαγιών.

Μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι η παράσταση που έστησαν στο Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής τα μεσάνυχτα της μοιραίας Δευτέρας αποτελεί έμπρακτη αποκάλυψη του τρόπου που σκέπτονται και λειτουργούν. Αρκεί και μόνο αυτή η πράξη τους για να καταδείξει το θράσος, τον κυνισμό και την αναλγησία, που χαρακτηρίζει τις επικοινωνιακές μεθοδεύσεις τους.  Μπορεί, ωστόσο, να αποδείξει και τις ενοχές τους στο έγκλημα. Είναι ύβρις στους νεκρούς και τις οικογένειες τους. Είναι, σε τελική ανάλυση, η πράξη που κατέστησε το όνομά τους συνώνυμο της ύβρεως. Χυδαία και συνάμα ηλίθια, καθώς δεν μπορούσε να αντέξει ούτε μια ώρα παραπάνω. Μνημείο που θα απεικονίζει για πάντα νοσηρές πρακτικές και αντιλήψεις. Και όλα αυτά για πολλούς και σπουδαίους λόγους:

Πρώτον: Η σύσκεψη έγινε μπροστά στις κάμερες πράγμα αδιανόητο για κρίσιμες καταστάσεις, αλλά και αποκαλυπτικό της βούλησής τους να παραμερίσουν πρόβλημα που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, για να υπηρετήσουν την προπαγάνδα τους.

Δεύτερον: Απέσπασε τους επικεφαλής κρίσιμων υπηρεσιών και τους έκανε κομπάρσους σε ένα χυδαίο θέατρο, την ώρα που καίγονταν και πνίγονταν δεκάδες άνθρωποι, που χρειαζόταν, αλλά δεν υπήρχε συντονισμός για τη δράση των υπηρεσιών στις οποίες ηγούνταν.

Τρίτον: Την ώρα που αρχίζει η σύσκεψη είναι καλά γνωστό στους αρμοδίους πως υπάρχουν νεκροί. Από τις 8.40 ομάδα της ΔΙΑΣ ενημερώνει το ΕΚΑΒ για νεκρούς. Από τις 11.00 ορισμένα νοσοκομεία ετοιμάζουν νεκροθαλάμους. Στις 11.20 το Υπουργείο Υγείας ζητά από το ΚΕΛΠΝΟ 40 σάκους για σορούς. Από τις 11.30 υπάρχει ήδη Ειδική Ομάδα Αναγνώρισης Θυμάτων, η συγκρότηση της οποίας προβλέπεται για τις περιπτώσεις που οι νεκροί υπερβαίνουν τους 30.

Τέταρτον: Στη σύσκεψη δεν καλούνται οι υπουργοί Άμυνας και Ναυτιλίας, παρόλο που τα υπουργεία τους – εντελώς ασυντόνιστα –  είχαν ήδη εμπλακεί, αλλά καλείται και μετέχει ο υπουργός Αναπληρωτής Υγείας, γεγονός που προδίδει, από την ίδια εκείνη στιγμή, γνώση της ύπαρξης μεγάλου αριθμού θυμάτων.

Πέμπτον: Ο υπουργός Αναπληρωτής Υγείας αναφέρει κάποια στιγμή ότι «κάποιοι βαριά τραυματισμένοι έχουν μεταφερθεί», χωρίς να λέει κουβέντα για νεκρούς. Ο Πρωθυπουργός, όμως, αλλάζει κουβέντα, ρωτώντας «τι αέρας έχει στην περιοχή». Είτε αδιαφορεί για ό,τι πιο δραματικό συμβαίνει την ώρα εκείνη είτε ξέρει και δεν θέλει να ακουστεί τίποτε.

Έκτον: Η  δήθεν ενημέρωση αρχίζει με αναφορές στο Λουτράκι, την Κινέτα, τα Χανιά και μετά πηγαίνει στο Μάτι. Αναφέρεται μάλιστα ότι φωτιά «έχουμε στο Νταού Πεντέλης στην Ραφήνα», γεγονός που αποκαλύπτει όλη τη διαδρομή της. Ο Πρωθυπουργός, μάλιστα, ρωτά – τη στιγμή εκείνη – αν είναι «αυτή που κατέβηκε κάτω στο Νέο Βουτζά». Δείχνει, έτσι, ότι έχει ενημερωθεί, αλλά προσποιείται τον ανήξερο.

Έβδομον: Ο Πρωθυπουργός – που ήδη έχει κάνει δηλώσεις για «ασύμμετρο φαινόμενο» – ρωτά «πόσες ήταν οι εστίες» γεγονός που παραπέμπει στην απόπειρά του να δημιουργήσει την εντύπωση ότι βρίσκεται απέναντι σε συνωμοσία. Οι απαντήσεις, όμως, που παίρνει δεν βολεύουν το σενάριό του και αλλάζει κουβέντα.

Και κάτι ακόμη: Λέγεται στη διάρκεια της σύσκεψης ότι η φωτιά καίει σπίτια, αλλά δεν συζητείται καμιά αναγκαία δράση. Ο Πρωθυπουργός ρωτά αν εκκενώθηκαν οι κατασκηνώσεις, γεγονός δημόσια γνωστό, αλλά δεν ρωτά για εκκένωση στις κατοικημένες περιοχές, για τα σπίτια που καίγονται. Κανένας δεν νοιάζεται για την τύχη των κατοίκων της περιοχής. Κανένας δεν ρωτά για όσους βρίσκονταν στη θάλασσα. Συζητούν σαν σε επαρχιακό καφενείο, αλλά χωρίς τον πόνο, χωρίς την έγνοια, χωρίς το συγκλονισμό των απλών ανθρώπων.

Και καταλήγει ότι όλα αυτά αναδεικνύουν ανευθυνότητα και αναλγησία. Αποκαλύπτουν θέατρο που παίζεται κυνικά και ξετσίπωτα την ίδια ώρα που εκτυλίσσονται απερίγραπτα ανθρώπινα δράματα. Και το ερωτήματα βγαίνουν αβίαστα: Πως τον αντέχουν τέτοιο ρόλο; Πώς τολμούν μια τέτοια παράσταση; Και ως που μπορεί να φτάσουν;