Παραπλανητικά τα πειστήρια των τραπεζών στον SSM
ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ
Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση έχουν βρεθεί οι ελληνικές τράπεζες, καθώς ο SSM τις καλεί να δώσουν εξηγήσεις για την αποτυχημένη ανακτησιμότητα των “κόκκινων δανείων” τους, τη στιγμή μάλιστα που έχει ξεκινήσει η διαδικασία των stress tests και οι τράπεζες είναι ήδη με την πλάτη στον τοίχο. Παράλληλα, πρόσθετο πονοκέφαλο στις τράπεζες προκαλεί η απόφαση του SSM να επεκτείνει τον έλεγχο και στα δάνεια που εμφανίζονται ως ενήμερα. Ο έλεγχος του SSM κινείται με άξονα τη δυνατότητα ανακτησιμότητας δανείων που δεν εξυπηρετούνται και “τσεκάρει” παράλληλα την ακρίβεια των εκτιμήσεων των τραπεζών για τις πρόσθετες προβλέψεις που θα σχηματίσουν εφαρμόζοντας το νέο λογιστικό πρότυπο IFRS9.
Οι τράπεζες, λοιπόν, θα πρέπει να πείσουν την εποπτική ευρωπαϊκή αρχή ότι το μοντέλο που ακολουθούν είναι το σωστό και ότι δεν ευθύνονται αυτές για την αποτυχία, αλλά οι… δανειολήπτες, που είναι μη συνεργάσιμοι και στρατηγικοί κακοπληρωτές! Για τα δάνεια που θα ταξινομούνται ως μη εξυπηρετούμενα από την 1η Απριλίου 2018, η ΕΚΤ θα συζητεί με την κάθε τράπεζα τις αποκλίσεις από τις προσδοκίες σχετικά με τις προβλέψεις προληπτικού χαρακτήρα και, αφού ληφθούν υπόψη οι συγκεκριμένες περιστάσεις κάθε τράπεζας, η Τραπεζική Εποπτεία της ΕΚΤ θα αποφασίζει, κατά περίπτωση, το ενδεχόμενο λήψης εποπτικών μέτρων.
Μέσα σε όλη αυτήν τη δίνη, οι ελληνικές τράπεζες αποφάσισαν στο παρά πέντε να απευθύνουν προτάσεις στους δανειολήπτες προκειμένου να ρυθμίσουν τα δάνειά τους. Έστειλαν λοιπόν, περισσότερες από 500.000 επιστολές σε πάσης φύσεως οφειλέτες και τους καλούσαν να συμφωνήσουν με τις προτάσεις που τους υπέβαλλαν. Από τις 500.000 μόνο 9.000 απάντησαν θετικά στις προτάσεις των τραπεζών, γεγονός που δείχνει την πλήρη αποτυχία του εγχειρήματος. Οι τράπεζες, λοιπόν, τις επόμενες ημέρες θα στείλουν στον SSM όλες αυτές τις προτάσεις, λέγοντας ότι η τράπεζα κάνει σωστά την δουλειά της, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για εξεύρεση λύσης για τα “κόκκινα” δάνεια, αλλά οι δανειολήπτες δεν συνεργάζονται.
Αν όμως, κάποιος εξετάσει τις προτάσεις των τραπεζών προς τους δανειολήπτες, τότε θα καταλάβει εύκολα πως την αποκλειστική ευθύνη για τη μη ρύθμιση των δανείων έχει η εκάστοτε τράπεζα. Πρώτα από όλα η τράπεζα καταθέτει μία πρόταση που δεν συμπεριλαμβάνει εκκαθάριση οφειλής, αλλά η τράπεζα απλώς “κουρεύει” ένα ποσοστό του δανείου. Η τράπεζα αρνείται πεισματικά να προβεί σε εκκαθάριση της οφειλής από όλες τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις, τους άκυρους γενικούς όρους συναλλαγών, τον παράνομο ανατοκισμό της εισφοράς του ν.128/75 κλπ. Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, ο δανειολήπτης να δεχτεί να πληρώσει παράνομες χρεώσεις, όπως απαιτεί η τράπεζα; Εκτός των άλλων η τράπεζα ενώ διαφημίζει ότι προχώρησε σε κούτρεμα του δανείου, αποκρύπτει το γεγονός ότι δεν λαμβάνει υπόψιν τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, όπως αυτές έχουν καθοριστεί από την ΕΛΣΤΑΤ, με αποτέλεσμα να ζητάει δόση από τους δανειολήπτες που δεν είναι καθόλου λογική, καθώς πολλές φορές ισούται με το μηνιαίο εισόδημα του δανειολήπτη. Η τράπεζα συμπεριφέρεται στον δανειολήπτη σαν να μην έχει άλλα έξοδα εκτ΄ςο από την οφειλή του στην τράπεζα, τη στιγμή που πρέπει εκτός από την δόση, πρέπει να πληρώσει νοίκι, λογαριασμούς, κοινόχρηστα, να αγοράσει τρόφιμα κλπ.
Γίνεται, εύκολα λοιπόν, αντιληπτό το πως η τράπεζα “κοροϊδεύει” τον κόσμο με τις δήθεν προτάσεις ρύθμισης. Παρακάτω επισυνάπτονται τρεις μόνο από τις εκατοντάδες προτάσεις των τραπεζών που έχουμε στα χέρια μας και δείχνουν την “κοροϊδία” σε όλο της το μεγαλείο…
