Όταν το μέλημα της κοινωνικής πολιτικής είναι τα «ψηφαλάκια»

Οι Έλληνες πολίτες, η μεγάλη πλειοψηφία τους τουλάχιστον, ζουν σε πολύ άσχημες συνθήκες. Καθημερινά κλείνουν χιλιάδες επιχειρήσεις. Μικρομεσαίοι και μεσαίοι επιχειρηματίες βάζουν λουκέτο. Μένουν στο δρόμο. Το ίδιο και οι εργαζόμενοί τους. Κι όλοι αυτοί έχουν χρέη και υποχρεώσεις; Σε τράπεζες και δημόσιο. Κι είχαν βάλει υποθήκες για να πάρουν δάνεια. Σπίτια και επιχειρήσεις, οικόπεδα και άλλα ακίνητα βγαίνουν στο σφυρί από τράπεζες και δημόσιο. Μαζί με την αύξηση των λουκέτων στις επιχειρήσεις, μεγαλώνει ο αριθμός της πραγματικής ανεργίας. Η υποαπασχόληση έχει γίνει η κύρια μορφή εργασίας. Το 46% των παιδιών στην Ελλάδα υποσιτίζονται λόγω φτώχειας. Θα μπορούσε η κυβέρνηση να βοηθήσει; Θα μπορούσε. Αλλά δεν το κάνει. Δεν έδωσε κάποιο έξτρα επίδομα σε όλους αυτούς. Προτίμησε να το δώσει στους συνταξιούχους τα Χριστούγεννα. Γιατί; Γιατί οι συνταξιούχοι είναι «σιγουράκι». Γιατί οι συνταξιούχοι είναι πολλοί. Γιατί οι συνταξιούχοι θα το μοιράσουν στα άνεργα παιδιά τους και στις οικογένειές τους. Γιατί οι συνταξιούχοι είναι «ψηφαλάκια».

Βέβαια, κάποιοι συνταξιούχοι είναι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Και παίρνουν παχυλότατο μισθό και διάφορα εξτραδάκια σε επιδόματα, ατέλειες και φοροαπαλλαγές. Και δεν ντράπηκαν να κάνουν αίτηση για να πάρουν τη λεγόμενη 13η σύνταξη. Ενώ γνώση τους. Να στερήσουν αυτό το χριστουγεννιάτικο μποναμά από κάποιον συνταξιούχο που το έχει πραγματικά ανάγκη. Δηλαδή, ο βουλευτής που παίρνει 6.500 ευρώ το μήνα, έχει επιδόματα, ατέλειες και 75% φοροαπαλλαγή, και φυσικά και δώρο Χριστουγέννων, είχε ανάγκη τα 300 ευρώ της 13ης σύνταξης. Κι ακόμα βρίσκεται στη θέση του. Αντί να εκπαραθυρωθεί από τη πρώτη στιγμή. Αλλά τότε, οι 153 βουλευτές της κυβέρνησης θα γίνονταν 152. Και πια, η κυβέρνηση θα βρισκόταν ασφυκτικά πιο κοντά στη φτώχεια. Η μία πλευρά του προβλήματος είναι βέβαια η στάση των βουλευτών, υπουργών και λοιπών προνομιούχων που περίμεναν να αποκαλυφθεί η φαιδρή αυτή ιστορία για να αρχίσουν να ψελλίζουν τις αστείες δικαιολογίες τους. Το μείζον πρόβλημα όμως είναι η αποκάλυψη της κυβερνητικής ανεπάρκειας, η ασυδοσία με την οποία προσπαθούν δήθεν να κάνουν κοινωνική πολιτική. Το μόνο που ενδιέφερε την παρέα του Μεγάρου Μαξίμου είναι να οργανώσουν την διανομή του επιδόματος, ώστε να αποκομίσουν τα περισσότερα ψηφοθηρικά οφέλη. Το μέλημα τους δεν ήταν η προστασία των πιο αδύναμων, αλλά η οικειοποίηση μιας συμπαγούς κοινωνικής ομάδας, όπως είναι οι συνταξιούχοι, για να εκμεταλλευθούν πολιτικά το φιλοδώρημα. Αποτέλεσμα, πέρα από το πρόβλημα που δημιούργησαν στη διαπραγμάτευση, που το πληρώνουμε ακόμα, είναι να διασπαθίσουν πολύτιμους πόρους, με μόνο στόχο να σταματήσουν το διαρκές φυλλορρόημα και τη δημοσκοπική τους κατάρρευση. Ενώ είναι γνωστό για παράδειγμα, ότι πάνω από ένα εκατομμύριο  άνεργοι δεν παίρνουν κανένα επίδομα ανεργίας, όταν υπάρχουν οικογένειες και παιδιά που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, η κυβέρνηση αντί να προσπαθεί τους ελάχιστους πόρους που έχει στη διάθεση της να τους μοιράσει δίκαια με βάση τις ουσιαστικές ανάγκες τους, ενδιαφέρεται αποκλειστικά για ψηφοθηρία.

Μέχρι και η ανάλγητη τρόικα, εδώ και χρόνια, φωνάζει για την υιοθέτηση του  ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, με βάση τις πραγματικές οικονομικές συνθήκες των νοικοκυριών. Αλλά η κυβέρνηση περί άλλων τυρβάζει. Επιμένει στη λογική των αδιαφανών επιδομάτων, χωρίς έλεγχο με συνέπεια να έχουμε μια διάτρητη και αναποτελεσματική κοινωνική πολιτική που επιδοτεί βουλευτές και υπουργούς. Αντί να βοηθήσει όλους αυτούς τους πολίτες που πλήττονται για έβδομη συνεχή χρονιά από τα μνημόνια και τις συνεχείς φορολογίες και τις μειώσεις μισθών και την ανεργία. Να τους βοηθήσει απέναντι στις τράπεζες ώστε να μπορέσουν να κρατήσουν τα σπίτια τους και να μην πεταχτούν στο δρόμο δήθεν για να διασωθούν οι τράπεζες και να πάρει μπρος η ανάπτυξη και η οικονομία.

Αλλά δεν είναι μόνο η κυβέρνηση. Κανένας βουλευτής από κανένα κόμμα δεν τόλμησε να ξεστομίσει μια κουβέντα κατά των τραπεζών. Κανένας τους δεν τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά του και να υπερασπιστεί τους δανειολήπτες με κόκκινα δάνεια. Κανένας τους δεν τόλμησε να τα βάλει με τια τράπεζες. Βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Στην υπηρεσία των τραπεζιτών. Γιατί οι τράπεζες τους δίνουν δάνεια με ευνοϊκούς όρους ή ακόμη και χωρίς εγγυήσεις. Και με περίοδο εξόφλησης που παραπέμπει στο άπειρο. Οι δανειολήπτες και ο απλός λαός δεν μπορεί να τους δώσει τίποτα. Αλλά τους δίνει τη ψήφο του. Γιατί πιστεύει το θέατρο που παίζεται εις βάρος μέσα στη Βουλή. Αλλά μέχρι πότε θα γίνεται αυτό;