Οι φορολογούμενοι θα (ξανά)πληρώσουν τα σπασμένα των τραπεζών

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Δίνουν και παίρνουν οι συζητήσεις σχετικά με το τι πρόκειται να γίνει σχετικά με τις τράπεζες, τον μεγάλο ασθενή που δημιούργησε την κρίση στην Ελλάδα. Άλλωστε είναι ακόμη νωπή η μνήμη των δηλώσεων του πρώην προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάισεμπλουμ, ο οποίος έλεγε εντελώς κυνικά ότι τα μνημόνια έγιναν για να σωθούν οι τράπεζες. Οι οποίες, όμως, τελικά δεν σώθηκαν και είμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο με το 2009 και κάνουμε ακριβώς την ίδια συζήτηση! Μεσολάβησαν όμως τρία μνημόνια και άλλαξε άρδην η ζωή του μέσου πολίτη και τώρα αποδεικνύεται ότι όλες οι θυσίες έγινα εις μάτην, αφού η σωτηρία των τραπεζών δεν ήρθε ποτέ. Μόνο ως παρατεταμένο φιλί της ζωής ή μηχανική υποστήριξη θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν τα μνημόνια και οι ανακεφαλαιοποιήσεις, που τόσο πολύ φτώχυναν τους Έλληνες πολίτες.

Ερχόμαστε, λοιπόν, στο σήμερα που συζήτηση στρέφεται όχι στο αν αλλά στο πόσα χρήματα θα δώσει η κυβέρνηση στις τράπεζες, οι οποίες υποτίθεται ότι δεν έχουν κεφαλαιακό πρόβλημα, καθώς πέρασαν με επιτυχία τα stress tests! Το θέατρο του παραλόγου εξελίσσεται για άλλη μια φορά μπροστά μας και την πληρώνει ο συνήθης ύποπτος, ο ελληνικός λαός. Οι Ευρωπαίοι δεν ρισκάρουν τίποτα, οι βουλευτές παίρνουν κάθε μήνα κανονικά τον μισθό τους και οι τραπεζίτες ζουν πλουσιοπάροχα με τα λεφτά των ανακεφαλαιοποιήσεων. Από κοντά και τα πολιτικά κόμματα με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που είναι οι μόνοι, οι οποίοι εξακολουθούν να λαμβάνουν δάνεια…

Έτσι λοιπόν, θα εισπράξουν τα χρήματα του “μαξιλαριού” οι τράπεζες, οι οποίες όμως θα παραμείνουν ιδιωτικές, ενώ με τόσα χρήματα που τους έχει χαρίσει το κράτος θα έπρεπε να είναι εδώ και καιρό κρατικές. Το ελληνικό δημόσιο προτίθεται να συμμετάσχει στην κάλυψη κεφαλαιακής ανάγκης των τραπεζών μέσω ομολόγων. Κάτι τέτοιο στην ουσία είναι προληπτική ανακεφαλαιοποίηση. Σε αυτή την περίπτωση θα δικαιολογήσουν το γεγονός ότι δεν επέρχεται κρατικοποίηση γιατί το ομόλογο στο μέλλον θα μπορεί να μετατραπεί σε μετοχές… Είναι όλα μελετημένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια προκειμένου να δοθούν αρκετά δις στις τράπεζες και την ίδια στιγμή να μην κρατικοποιηθούν.

Η συμμετοχή του κράτους στην ανακεφαλαιοποίηση μιας τράπεζας θα αντιμετωπιστεί πολύ αρνητικά από την χρηματιστηριακή αγορά και οι επενδυτές θα τρομοκρατηθούν. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες θα ευνοηθούν και την ίδια στιγμή οι οικονομία θα δεχθεί ένα γερό χτύπημα αμφισβήτησης που θα διώξει μακριά κάθε είδους επενδυτή. Οπότε είναι ξεκάθαρο ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα ευνοήσει τις τράπεζες και κανέναν άλλο. Το κράτος και οι πολίτες θα γίνουν φτωχότεροι και η οικονομία θα δεχθεί μεγάλο πλήγμα. Είναι λοιπόν, φυσικό να τίθεται το ερώτημα, γιατί πρέπει να σώσουμε τις τράπεζες;