Ο SSM χτυπάει τις τράπεζες κι οι τράπεζες τους δανειολήπτες

ΦΩΤΟ: REUTERS/ΑΡΧΕΙΟΥ

Ο SSM έρχεται, αλλά την ανικανότητα των τραπεζών να μειώσουν τα κόκκινα δάνεια, θα την πληρώσουν και πάλι οι δανειολήπτες. Την ερχόμενη εβδομάδα ξεκινά η δεύτερη φάση των προληπτικών ελέγχων του SSM στις ελληνικές ενόψει των πανευρωπαϊκών stress tests του 2018.

Μετά την ολοκλήρωση των ελέγχων στα δανειακά χαρτοφυλάκια Alpha Bank και Εθνικής Τράπεζας, οι έλεγχοι του SSM θα συνεχίσουν από τις 6 Νοεμβρίου στα χαρτοφυλάκια Eurobank και Τράπεζας Πειραιώς, καταλήγοντας στο συνολικό “πόρισμα” του SSM για τη δυνατότητα ανάκτησης οφειλών από “κόκκινα” δάνεια. Πρόκειται για το δεδομένο που θα κρίνει τις πραγματικές δυνατότητες των τραπεζών να μειώσουν τον όγκο των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους κατά την επόμενη διετία και θα συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση των παραδοχών της ΕΚΤ για τη διενέργεια των stress tests που θα ξεκινήσουν για τις ελληνικές τράπεζες τον ερχόμενο Φεβρουάριο.

Ο έλεγχος της βιωσιμότητας των ρυθμίσεων δανείων στις οποίες έχουν προβεί οι ελληνικές τράπεζες δείχνει πλέον σαφώς ότι το βάρος στην αξιολόγηση των επιδόσεων των διοικήσεων των τραπεζών θα πέσει εφεξής στην ικανότητά τους να εισπράξουν και όχι να ρυθμίσουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, τράπεζες και SSM συνεκτιμούν ότι οι ρυθμίσεις δανείων δεν έχουν πλέον τη δυναμική που τους είχε αποδοθεί αρχικά για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων. Με λίγα λόγια, οι τράπεζες τα έχουν κάνει χάλια. Αλλά δεν θα υποστούν καμία συνέπεια. Το λογαριασμό θα πληρώσει για ακόμη μια φορά ο απλός Έλληνας. Ο αδύναμος δανειολήπτης. Αυτός ο οποίος πλήττεται από την πρώτη στιγμή της οικονομικής κρίσης και κανείς δεν στρέφει το ενδιαφέρον του προς αυτόν, για να τον υπερασπιστεί και να τον βοηθήσει να διατηρήσει το σπίτι και την περιουσία του και να μην τον πετάξουν, μαζί με την οικογένειά του στο δρόμο τα αρπακτικά των distress funds και των τραπεζών.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το ποσό που αρχικώς είχε εκτιμηθεί ότι θα ανακτούσαν οι τράπεζες μέσω των ρυθμίσεων δανείων, το οποίο ήταν ούτως ή άλλως μικρό αφού προσδιοριζόταν σε μόλις 6 δισ. ευρώ, τώρα χαμηλώνει στα 3,5 δισ. ευρώ. Πράγμα που σημαίνει ότι το ποσό των 2,5 δισ. ευρώ που αφαιρείται από τη συμβολή των ρυθμίσεων δανείων στη μείωση των κόκκινων δανείων, θα αντικατασταθεί από “επιθετικά” μέσα ανακτήσεων οφειλών, όπως οι ρευστοποιήσεις (πλειστηριασμοί) και οι πωλήσεις δανείων.

Στις 27 Οκτωβρίου, δημοσιεύτηκε ότι οι στόχοι των τραπεζών για τους πλειστηριασμούς την επόμενη διετία ανεβαίνουν, σύμφωνα με πληροφορίες, στα 13,5 από 11,5 δισ. ευρώ και για τις πωλήσεις δανείων σε περίπου 13 από 7,4 δισ. ευρώ. Επιπλέον, μπαίνει “μαχαίρι” 2,5 δισ. ευρώ στις διαγραφές δανείων, οι οποίες θα περιοριστούν μέχρι τα τέλη του 2019 στα 11,4 δισ. ευρώ από 13,9 δισ. προηγουμένως.

Οι προληπτικοί έλεγχοι του SSM για τη βιωσιμότητα των ρυθμίσεων δανείων γίνονται, σύμφωνα με τις πληροφορίες, σε αρχικό δείγμα «στοχευμένων» 280 φακέλων ανά τράπεζα που αφορούν κυρίως σε μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια. Ο έλεγχος είναι εξονυχιστικός και σε όλο το πλαίσιο χορήγησης του δανείου, από την έγκρισή του, τη συμπεριφορά του πριν και μετά τη ρύθμισή του, έως την πορεία των ενεχύρων του. Εφόσον ο έλεγχος αποκαλύψει προβλήματα σε δάνεια, τότε επεκτείνεται σε μεγαλύτερο δείγμα από το ρυθμισμένο χαρτοφυλάκιο.

Ειδικότερα, ο SSM εστιάζει σε:

α) Ανακτήσεις σε μετρητά (από εισπράξεις τόκων, προμηθειών, αποπληρωμών κεφαλαίου, διακανονισμών, ρευστοποίηση εξασφαλίσεων, μεταβιβάσεων) μη εξυπηρετούμενων δανείων προς το μέσο υπόλοιπο των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

β) Δάνεια με μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις προς το σύνολο των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των ρυθμισμένων με μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις εξυπηρετούμενων δανείων.

γ) Υπόλοιπο μη εξυπηρετούμενων δανείων για περίοδο άνω των 720 ημερών, τα οποία δεν έχουν καταγγελθεί, προς το άθροισμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων για περίοδο άνω των 720 ημερών, τα οποία δεν έχουν καταγγελθεί και των καταγγελμένων δανείων.

δ) Υπόλοιπο καταγγελμένων δανείων για τα οποία έχουν κινηθεί νομικές διαδικασίες προς το σύνολο των καταγγελμένων δανείων.

Όλα αυτά για να διασωθούν οι τράπεζες. Αλλά ο δανειολήπτης πέφτει για άλλη μια φορά θύμα των μεγάλων και ισχυρών. Κανέναν δεν τον αφορά τι θα κάνουν και πώς θα μπορέσουν να επιβιώσουν οι χιλιάδες Έλληνες δανειολήπτες με κόκκινα δάνεια. Δεν αφορά τους ευρωπαίους τραπεζίτες, δεν αφορά τους εγχώριους τραπεζίτες, αλλά δεν αφορά και κανέναν από τους 300 της Βουλής που στρογγυλοκάθονται στα βουλευτικά έδρανα και ζουν πλουσιοπάροχα εις βάρος αυτών που πληρώνουν τους παχυλούς μισθούς τους.