Ο χρυσός… δεν μας φέρνει πια κοντά

Στα χρόνια της κρίσης ο τζίρος των κοσμηματοπωλείων, πανελλαδικά, περιορίστηκε  κατά 40% – Λουκέτα και συρρίκνωση έφερε η κρίση

‘Θάμπωσε’ ο χρυσός στα χρόνια της κρίσης με τον κλάδο των κοσμηματοπωλών – ωρολογοπωλών να καταγράφει λουκέτα και συρρίκνωση πωλήσεων. Παρόλο που για πολλούς τα πρώτα χρόνια της κρίσης ο χρυσός αποτέλεσε ένα σίγουρο ‘καταφύγιο’ για την επένδυση χρημάτων, εντούτοις οι πωλήσεις του κλάδου σταδιακά περιορίστηκαν με αποτέλεσμα ο τζίρος των κοσμηματοπωλείων να μειωθεί στα ‘πέτρινα χρόνια’ της κρίσης, πανελλαδικά, κατά 40%, και τα λουκέτα να διαδέχονται, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το ένα το άλλο.

Είναι χαρακτηριστικό πως από το 2010 μέχρι και σήμερα στην Αθήνα, σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται από το μητρώο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών, 288 επιχειρήσεις του κλάδου προχώρησαν σε εγγραφή, ενώ 704 επιχειρήσεις κατέβασαν ρολά. Αντίστοιχη είναι η εικόνα στη Θεσσαλονίκη με τις επιχειρήσεις που αποχώρησαν από την ενεργό δράση, κατά τη διάρκεια του εξεταζόμενου διαστήματος, να αριθμούν τις 143, ενώ οι ‘γενναίοι’ που έκαναν έναρξη εργασιών ήταν 90. Χειρότερη χρονιά για τους Θεσσαλονικείς επιχειρηματίες του κλάδου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του μητρώου του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, ήταν το  2012, όταν πραγματοποιήθηκαν μόλις 10 εγγραφές, έναντι 31 διαγραφών.

Αρνητικό είναι το ισοζύγιο εγγραφών  – διαγραφών, για την οκταετία 2010-2018, όπως προκύπτει και από το μητρώο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, καθώς καταγράφηκαν 14 εγγραφές και 52 διαγραφές.

Αξίζει να σημειωθεί πως περίπου το 85% των επιχειρήσεων είναι εγκατεστημένο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με αποτέλεσμα τα στοιχεία που παρατίθενται παραπάνω να είναι ενδεικτικά της αποκαρδιωτικής κατάστασης που επικρατεί στον κλάδο.

Το παλιό σλόγκαν και άκρως επιτυχημένο, γνωστής εταιρείας κοσμημάτων που ανέφερε πως «ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά» δεν φαίνεται, πια, να βρίσκει εφαρμογή στην πραγματικότητα καθώς οι όποιες αγορές κοσμημάτων αφορούν τα απολύτως απαραίτητα και τα πιο οικονομικά είδη. Στα… απαραίτητα συγκαταλέγονται οι βέρες και τα δώρα ενόψει ενός γάμου, αλλά και οι σταυροί όταν πρόκειται για βάφτιση.

«Τα χρόνια που οι αγορές για έναν γάμο δημιουργούσαν χαμόγελα στους κοσμηματοπώλες, έχουν παρέλθει λόγω της κρίσης. Συνέπεια ήταν η συρρίκνωση του κλάδου και των εσόδων. Πανελλαδικά ο τζίρος των καταστημάτων περιορίστηκε κατά 40%, ενώ στη Θεσσαλονίκη η κατάσταση, είναι κάπως χειρότερη, με την πτώση των εσόδων να αγγίζει το 45%, δεδομένου ότι η πόλη δεν έχει τον απαραίτητο τουρισμό για να ενισχύσει την τοπική αγορά» αναφέρει ο

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Αργυροχρυσοχόων Κοσμηματοπωλών Ωρολογοπωλών (ΠΟΒΑΚΩ) και του Συλλόγου Κοσμηματοπωλών Ωρολογοπωλών Θεσσαλονίκης (ΣΚΩΘ) Πέτρος Καλπακίδης, υπογραμμίζοντας πως «τη Θεσσαλονίκη επισκέπτονται, συνήθως, τουρίστες με χαμηλά βαλάντια. Μάλιστα οι προερχόμενοι τουρίστες από την ανατολική Ευρώπη δείχνουν να προτιμούν brandnames, συχνά, χαμηλής αισθηματικής και όχι κοσμήματα που έχουν δουλευτεί στο χέρι. Είναι καιρός να υπάρξει διαχωρισμός των αξεσουάρ από τα κοσμήματα».

Στα ‘θετικά’ πάντως της κρίσης καταγράφεται το γεγονός, όπως σημειώνει ο πρόεδρος της ΠΟΒΑΚΩ, πως οι Έλληνες εξακολουθούν να θέλουν να αποκτήσουν κοσμήματα. «Η επιθυμία για την απόκτηση κοσμημάτων εξακολουθεί να υφίσταται, ωστόσο, η αδυναμία υπερτερεί. Πάντως το ενθαρρυντικό είναι πως ο Έλληνας, πλέον, δείχνει διάθεση να στηρίξει το ελληνικό κόσμημα, κάτι που δεν γινόταν προ κρίσης» τονίζει ο κ. Καλπακίδης επισημαίνοντας ότι στην περίοδο της κρίσης το κόσμημα, λόγω των υλικών κατασκευής, κυρίως από πολύτιμα υλικά, αναδεικνύεται σε οικονομικό, ‘επενδυτικό’ αντικείμενο.