Κραυγάζουν για τα μυστικά ταμεία, ενώ δεν λένε κουβέντα για τα φανερά

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Ένα παλιό λαϊκό τραγούδι του Πασχάλη Τερζή έλεγε “Ζήτω τα παράλογα, ζήτω η Ελλάς”! Πόσες φορές στην καθημερινότητά μας δεν έχουμε διαπιστώσει την αλήθεια αυτών των στίχων. Κάτι τέτοιο γίνεται και σήμερα με τη συζήτηση που έχει ανοίξει σχετικά με τα μυστικά κονδύλια, τα κρυφά ταμεία και τις υπόγειες διαδρομές των χρημάτων των φορολογουμένων. Η ιστορία με τα μυστικά κονδύλια αρχίζει από πολύ παλιά, από τότε δηλαδή που ιδρύθηκε η τότε Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών, η μετέπειτα Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Όπως είναι κατανοητό η ΕΥΠ χρειάζεται χρήματα για να πληρώνει κατασκόπους, πράκτορες, να αγοράζει κρατικά μυστικά κλπ. Αυτές οι δαπάνες είναι απολύτως λογικό να προέρχονται από τα μυστικά ταμεία του υπουργείου Εξωτερικών.

Τι γίνεται όμως όταν τα μυστικά αυτά κονδύλια δεν χρησιμοποιούνται για εθνικούς λόγους, αλλά για αλλότριους; Έχουν διατυπωθεί επανειλημμένα καταγγελίες ότι ο Αντώνης Σαμαράς ως υπουργός Εξωτερικών του Μητσοτάκη, έκανε κατασπατάληση αυτών των χρημάτων και δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως η Πολιτική Άνοιξη δημιουργήθηκε με αυτά τα χρήματα. Ο κ. Σαμαράς μπορεί να μην απαντάει ή να αρνείται τις κατηγορίες, όπως έχει κάθε δικαίωμα. Αυτό, όμως, που δεν μπορεί να συμβαίνει είναι να μην παίρνει θέση και να μην μιλάει για την εισφορά του ν. 128/75. Οφείλει ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς να εξηγήσει στον ελληνικό λαό και ειδικότερα στους δανειολήπτες, που πήγαν τα χρήματα που πλήρωναν και εξακολουθούν να πληρώνουν μέσω της εισφοράς του ν. 128/75. Πόσα χρήματα παρέδωσε η κυβέρνησή του στον ΣΥΡΙΖΑ; Πόσα χρήματα είχε ο λογαριασμός; Κατά τη διάρκεια της θητείας του που χρησιμοποιήθηκαν τα χρήματα της εισφοράς; Γνωρίζουμε από τον κ. Τσακαλώτο ότι τα χρήματα της εισφοράς χρησιμοποιούνται από το 1991 μέχρι σήμερα. Αυτό που δεν μας λένε είναι το που δόθηκαν τα χρήματα! Σε μια ευνομούμενη πολιτεία είναι αδιανόητο να ξοδεύονται χρήματα από τα… φανερά ταμεία και να μην υπάρχει διαφάνεια για το που ξοδεύονται. Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί η άκρη σε αυτήν την υπόθεση και όλοι όσοι τώρα σιωπούν θα γίνουν λαλίστατοι και θα προσπαθούν να εξηγήσουν την διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Δεν θα κρύβονται πίσω από την “ένοχη” σιωπή, την αλαζονεία και την ασυλία. Κάποια στιγμή θα λογοδοτήσουν και η στιγμή αυτή δεν μακρινή… Η δικαιολογία του δεν ήξερα, δεν υπάρχει καθώς τους έχουμε προκαλέσει και προσκαλέσει επανειλημμένως να πάρουν θέση. Η Δικαιοσύνη μπορεί να κινείται με αργούς ρυθμούς, αλλά στο τέλος θριαμβεύει.. Φυσικά, το θέμα είναι και πολιτικό, οπότε χρειάζεται πολιτική βούληση, την οποία τα σημερινά κόμματα εξουσίας δεν διαθέτουν…