Καλαφάτης: Φευγάτος από τα ζητήματα της πόλης ο δήμαρχος

«Θέλουν να μας πείσουν ότι ο δήμαρχος είναι “γάτος”. Από ό,τι φαίνεται, όμως, ο δήμαρχος είναι… φευγάτος στα βασικά ζητήματα της πόλης».

Αυτό υπογράμμισε ο επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Εντάξει», βουλευτής Α Θεσσαλονίκης Σταύρος Καλαφάτης, στη χθεσινοβραδινή παρέμβασή του στο Δημοτικό Συμβούλιο, για το θέμα του νομοσχεδίου περί αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης, με αφορμή την απουσία εκπροσώπων του Δήμου από τη συζήτηση του θέματος στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου του Κοινοβουλίου.

Όπως τόνισε ο κ. Καλαφάτης, παρά τις γραπτές διαβεβαιώσεις της Διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης, ότι ο δήμαρχος δεν κλήθηκε στην Επιτροπή της Βουλής, «από τα πρακτικά μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ότι η πρόεδρος της Επιτροπής, τον συμπεριλαμβάνει μεταξύ αυτών που θα κληθούν στη συνεδρίαση». Επέρριψε ευθύνες στο επιτελείο του Δημάρχου για την τελική απουσία αντιπροσωπείας –έστω- του Δήμου από τη συνεδρίαση της Επιτροπής και πρόσθεσε:

«Αν εγώ ήμουν δήμαρχος Θεσσαλονίκης δε θα περίμενα πρόσκληση. Θα ζητούσα με δική μου πρωτοβουλία να παρέμβω. Εδώ κλήθηκε ο κάθε πικραμένος. Και στην αίθουσα δεν ήταν ούτε ο δήμαρχος ούτε εκπρόσωπός του»!

Υπογράμμισε πως υπήρχαν πολλά σημεία βελτίωσης στον ΟΑΣΘ, ότι «έπρεπε να έχουν γίνει πολλά βήματα όσον αφορά τη διαφάνεια και τη λογοδοσία του Οργανισμού» όμως «ο τρόπος που επιλέγει η κυβέρνηση είναι να δημιουργήσει περισσότερο κράτος». Επισήμανε πως δεν έχει κοστολογηθεί το ποσό με το οποίο θα επιβαρυνθεί ο φορολογούμενος από την κρατικοποίηση του Οργανισμού, ότι δεν έχει ξεκαθαριστεί αν θα εξαιρεθεί η Θεσσαλονίκη από την Ευρωπαϊκή Οδηγία για την απελευθέρωση των αστικών συγκοινωνιών και πρότεινε:

Διαδημοτικό σχήμα για τον φορέα σχεδιασμού και
Ανοικτές διαδικασίες για τον πάροχο συγκοινωνιών, είτε μέσω ιδιωτών, είτε μέσω συμπράξεων με το Δημόσιο, για καλύτερες και φθηνότερες αστικές συγκοινωνίες.

Και κατέληξε: «Ναι, ο ΟΑΣΘ έπρεπε να εξορθολογιστεί, αλλά με τις κινήσεις της κυβέρνησης δημιουργούμε ένα νέο κράτος και τοποθετούμε κομματικούς εγκάθετους, κάτι που μας πάει πολύ πίσω».