Υπερφορολόγηση σε όλους; Όχι ακριβώς.

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Η φορολόγηση, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν ισχύει το ίδιο για όλους. Μπορεί ο ΦΠΑ να πήγε στα ύψη για αγαθά καθημερινής χρήσης, τρόφιμα και υπηρεσίες, αλλά μέχρι τώρα κάποιοι είχαν απαλλαγή και ίσως να συνεχίζουν να έχουν. Αυτό προκύπτει από ερώτηση του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) Νίκου Χουντή προς την Κομισιόν, με αφορμή την 20ετή παράταση της σύμβασης που αποφασίσθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και της εταιρείας «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ» (ΔΑΑ). Ο ευρωβουλευτής ρωτά αν προβλέπεται στην επέκταση της σύμβασης για το «Ελ. Βενιζέλος», η απόδοση από την εταιρία του ΦΠΑ, ο οποίος μέχρι σήμερα δεν καταβάλλεται. Η ΔΑΑ, στις 11/11/2010 είχε προσφύγει κατά του ελληνικού κράτους, στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Λονδίνου (London Court of International Arbitration), με αφορμή τη διαμάχη που υπήρχε, αν η αρχική σύμβαση του «Ελ. Βενιζέλος» την απάλλασσε από την καταβολή ΦΠΑ προς το Ελληνικό Δημόσιο, ποσό το οποίο υπολογίζεται σε τουλάχιστον 500 εκ. ευρώ, για την περίοδο 2001-2010.
Το εν λόγω δικαστήριο, το οποίο όμως δε δεσμεύεται από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο περί ανταγωνισμού, είχε τότε αποφανθεί ότι, βάσει της σύμβασης που είχε υπογράψει η εταιρία με το ελληνικό Δημόσιο, ίσχυε «ειδικό καθεστώς» και ότι, το κράτος είχε αναλάβει την υποχρέωση επιστροφής του ΦΠΑ στην εταιρεία.
Ως εκ τούτου και ανεξάρτητα από τη γνώμη που κάποιος μπορεί να έχει σχετικά με την ανάγκη ή όχι, παράτασης της σύμβασης, προκειμένου να υπάρξει απόδοση του ΦΠΑ στο Ελληνικό Δημόσιο, όπως άλλωστε συμβαίνει και με όλα τα αεροδρόμια της ΕΕ, θα έπρεπε αυτή να αναθεωρηθεί ως προς το σημείο αυτό, τουλάχιστον από την έναρξη ισχύος της παράτασης.
Ο Νίκος Χουντής, στην ερώτησή του, επικαλείται δηλώσεις της ίδιας της Κομισιόν, σε παλαιότερες ερωτήσεις του για το ίδιο θέμα, σύμφωνα με τις οποίες, «Προφανώς, ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να απαλλαγεί μέσω συμφωνίας ή διαιτησίας από την υποχρέωση τήρησης των εφαρμοστέων ενωσιακών κανόνων, είτε αυτοί καθορίζονται στη Συνθήκη είτε σε συγκεκριμένες οδηγίες, όπως η οδηγία ΦΠΑ», την ίδια στιγμή μάλιστα που η Κομισιόν, ρητά παραδέχεται ότι, «δεν έχει υπόψη της άλλο αερολιμένα της ΕΕ, ο οποίος δεν καταβάλλει ΦΠΑ για την παροχή υπηρεσιών, για τις οποίες η εταιρεία “Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ” απαλλάσσεται»!!!
Εκτιμώντας συνεπώς ο ευρωβουλευτής της ΛΑΕ ότι, η παράταση της σύμβασης ήταν μία μοναδική ευκαιρία ώστε να τερματιστεί αυτή η παράλογη και πέραν κάθε νομιμότητας πρακτική της εταιρείας, ζητάει από την Κομισιόν να απαντήσει εάν «στην παράταση της σύμβασης περιλαμβάνεται αναθεώρηση ώστε, πέραν πάσης αμφιβολίας, να υποχρεούται η ΔΑΑ να καταβάλλει τον ΦΠΑ στο κράτος-μέλος» και την καλεί, στην περίπτωση που δεν έχει περιληφθεί τέτοιος όρος, να λάβει μέτρα «προκειμένου να καταβάλλεται, όπως και στα υπόλοιπα αεροδρόμια της ΕΕ, ο ΦΠΑ, περιφρουρώντας έτσι τα έσοδα του κράτους-μέλους και τους ίδιους πόρους της ΕΕ, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία».
Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι η ΔΑΑ δεν κατέβαλε κάθε χρόνο ΦΠΑ ύψους 500 εκ. ευρώ γιατί το ίδιο το κράτος, με απόφασή του την εξαιρούσε από τη καταβολή ΦΠΑ. Τη στιγμή που από το 2010 το εισόδημα των Ελλήνων φορολογούμενων έχει μειωθεί από 40% ως 60% λόγω της επιβολής ολοένα και περισσότερων φόρων, οι κυβερνήσεις χάριζαν παράνομα τον ΦΠΑ και κατά παράβαση ακόμα και της κοινοτικής νομοθεσίας στην ξένη εταιρεία που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο «Ελ.Βενιζέλος».
Αλλά δυστυχώς δεν είναι η μοναδική παράβαση κοινοτικής νομοθεσίας που συμβαίνει και μάλιστα επί πολύ περισσότερα χρόνια. Εξόφθαλμη παρανομία, την οποία μάλιστα καλύπτουν όλες οι κυβερνήσεις από την αρχή της δεκαετίας του 2000, είναι η παράβαση των κοινοτικών οδηγιών στη σύναψη δανειακών συμβάσεων.