Ιδού οι πραγματικοί υπαίτιοι της οικονομικής κρίσης
Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις, αλλά 17.000 άνθρωποι, όλοι υψηλού οικονομικού επιπέδου, ήταν αυτοί οι οποίοι νοσηλεύτηκαν δωρεάν στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» μετά από κάποιο τηλεφώνημα υπουργού στο νοσοκομείο. Αυτό κατήγγειλε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα σκάνδαλα στην Υγεία, ο πρώην πλέον και υπόδικος πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος του Ερυθρού Σταυρού και του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν», Ανδρέας Μαρτίνης. Και όλοι αυτοί, ήταν πολιτικοί, δικαστικοί και συγγενείς και φίλοι τους. Δηλαδή άνθρωποι που αποδεδειγμένα είχαν υψηλά εισοδήματα, ήταν ασφαλισμένοι σε κάποιο από τα πολύ πλούσια ασφαλιστικά ταμεία και είχαν πολύ καλή κοινωνική ασφάλιση και θα μπορούσαν κάλλιστα και πολύ εύκολα να καλύψουν την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, ακόμα και αν χρειαζόταν να πληρώσουν από την τσέπη τους. Αυτό βέβαια είχε οικονομικές συνέπειες στο νοσοκομείο που δεν μπορούσε να καλύψει τις οικονομικές του υποχρεώσεις, όπως μισθούς και αγορά υλικών (γάζες, βαμβάκι, σεντόνια, αντιδραστήρια για εξετάσεις) και όλα αυτά που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία ενός νοσοκομείου. Οπότε, σύμφωνα πάντα με τον Α.Μαρτίνη, το νοσοκομείο αναγκάστηκε να πάρει δάνειο από τράπεζα. Και πήρε δάνειο περίπου 200 εκατ. ευρώ από την Τράπεζα Κύπρου. Αλλά αυτό που λέει ο Α.Μαρτίνης ήταν ότι υπήρχαν μεθοδεύσεις, στις οποίες ενεπλάκησαν πολιτικά πρόσωπα για να πάρει το «Ερρίκος Ντυνάν» ο Μιχάλης Σάλλας. Να περάσει δηλαδή στην τράπεζα Πειραιώς. Και όπως είπε, «το πρώτο που πρέπει να εξεταστεί στην επιτροπή της Βουλής είναι το ακριβές ποσό με το οποίο εξαγόρασε η Τράπεζα Πειραιώς το δάνειο που είχαμε από την Τράπεζα Κύπρου».
Έτσι λοιπόν η ελίτ αυτής της χώρας μεθόδευε και εξακολουθεί να μεθοδεύει τη διοίκηση της χώρας, την οποία όλοι αυτοί, λειτουργώντας μαζί και συνεργαζόμενοι, την έριξαν στα βράχια. Και καλείται τώρα ο Έλληνας φορολογούμενος να πληρώσει από το ελάχιστο εισόδημα που του άφησαν για να κλείσουν όλες αυτές οι μαύρες τρύπες που αυτή η ελίτ πολιτικών, τραπεζιτών και δικαστικών άνοιξε στη χώρα. Και είναι αυτή που νομοθετεί, αυτή που διαχειρίζεται το χρήμα και τα δάνεια και αυτή που αποφασίζει αν κάποιος δανειολήπτης είναι αντικειμενικά φτωχός ή όχι.
Αυτοί λοιπόν είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι για τα όσα περνάμε. Και είναι καιρός να το καταλάβουμε και όλοι μαζί να κινηθούμε εναντίον τους.