Η λύση αφορά τις τράπεζες και όχι τον ελληνικό λαό

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Το λένε μέχρι και οι γερμανικές εφημερίδες. Η ελληνική κυβέρνηση δεν πήρε τίποτα από το τελευταίο Eurogroup. Συμφώνησε απλά και δέχτηκε να μπει η Ελλάδα και οι πολίτες σε ένα καθεστώς δουλειάς για τα επόμενα 50 χρόνια. Δέχτηκε να χαθεί κάθε όνειρο και κάθε ελπίδα τόσο για τις υπάρχουσες γενιές, όσο και για τις νεότερες. Δέχτηκε να μπει η Ελλάδα σε καθεστώς υποτέλειας. Κι έτσι κατέρρευσε η λύση για το χρέος . Στις 15/6 αναμένεται η δόση, αλλά με δάνειο γέφυρα, ενώ οριστικά τίθεται εκτός προγράμματος το ΔΝΤ και η χώρα εκτός προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Και, όπως λέει η συμφωνία, από 2018 έρχεται και το 4ο μνημόνιο. Και μαζί, η τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και πάλι με τα λεφτά των Ελλήνων. Με κούρεμα των καταθέσεων. Κι οι τραπεζίτες, θα συνεχίσουν να πίνουν και να τρώνε με χρυσά κουτάλια, εις υγείαν των κορόιδων.

Η Ελλάδα έχει αιτηθεί 10 δισεκ. να είναι η δόση αλλά εάν δεν έχουν κλείσει τα προαπαιτούμενα η δόση θα μπορούσε να δοθεί με την μορφή του bridge loan δηλαδή του δανείου γέφυρα.
1)Παράλληλα το ΔΝΤ δεν θα συμμετάσχει με κεφάλαια στο ελληνικό πρόγραμμα αυτό είναι οριστικό, θα παραμείνει ως τεχνικός σύμβουλος. Το καλύτερο σενάριο θα ήταν να συμμετάσχει με 0 κεφάλαια αλλά άπαξ και δεν θα υπάρξει συμφωνία για το χρέος το ΔΝΤ θα παραμείνει μόνο ως τεχνικός σύμβουλος με τον υφιστάμενο του ρόλο στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα. Το ΔΝΤ δεν θα χρειαστεί να συντάξει νέα έκθεση βιωσιμότητας το ελληνικό χρέος θα συνεχίσει να είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο. Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ δεν θα κληθεί να λάβει καμία απόφαση για την συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα γιατί απλά δεν θα τίθεται θέμα συμμετοχής.
2)Η ΕΚΤ δεν θα εντάξει τα ελληνικά ομόλογα σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης στις 20 Ιουλίου αυτό είναι οριστικό. Υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας τον Νοέμβριο, να ενταχθούν σε QE τα ελληνικά ομόλογα. Το βασικό σενάριο πάντως είναι να προταθεί η λύση του rollover. Με βάση αυτό τον σχεδιασμό το 2018 θα αρχίσουν να λήγουν 3ετή ομόλογα ή άλλες εκδόσεις Γερμανικών ή Γαλλικών ή άλλων χωρών ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ. Η ΕΚΤ είναι βέβαιο ότι θα κρατήσει το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης έως το 2018 σε ξεκάθαρα όμως φθίνουσα πορεία. Ένα υποτυπώδες πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης θα υπάρχει. Όταν π.χ. λήγει ένα ομόλογο Γερμανικό το οποίο κατέχει η ΕΚΤ και το οποίο απέκτησε μέσω του QE μέσω του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης σχεδιάζεται το εξής. Το γερμανικό π.χ. ομόλογο που λήγει στην ΕΚΤ να αντικαθίσταται ως rollover από ένα αντίστοιχο ελληνικό και έτσι η ΕΚΤ και η ΕΕ να στηρίξει το 2018 την Ελλάδα να ωραιοποιήσει τις αποδόσεις και τις τιμές των ομολόγων. Θα μπορούσαν 3-4 δισεκ. ελληνικά ομόλογα να αγοραστούν με αυτό τον τρόπο από την ΕΚΤ. Η ΕΚΤ κατέχει 18 δισεκ. ελληνικών ομολόγων και το ποσό αυτό βαίνει μειούμενο π.χ. τον Ιούλιο θα μειωθεί στα 16 δισεκ. κ.ο.κ. Η λύση αυτή ωστόσο για να υλοποιηθεί θα πρέπει να έχει υπάρξει συμφωνία για το χρέος και θα πρέπει να έχει συμφωνηθεί ο μηχανισμός τύπου μνημονίου που θα ισχύσει μεταξύ 2018 και 2022. Για να δοθεί ένα υποτυπώδες QE με την μορφή rollover τα ελληνικά ομόλογα θα αντικαθιστούν άλλα ευρωπαϊκά ομόλογα που λήγουν το 2018 και έτσι η ΕΚΤ θα παρέχει στήριξη στην Ελλάδα, στα ελληνικά ομόλογα και συνολικά στην αγορά. Η πρόταση αυτή εξετάζεται πολύ σοβαρά μεν αλλά για να υλοποιηθεί προϋποθέτει κεντρική συμφωνία για το χρέος.

3)Είναι οριστικό ότι το 2018 θα προταθεί σχέδιο είτε για επέκταση του τρίτου μνημονίου, είτε για νέο 4ο μνημόνιο ή για την δημιουργία ενός μηχανισμού που θα στηρίξει την Ελλάδα μετά 2018 και 2022. Ο Μηχανισμός αυτός ή νέο μνημόνιο θα απαιτήσει νέα μέτρα, θα υπάρξει νέο κύμα λιτότητας από το 2018 πέραν των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί τώρα. Ως προς τα πρωτογενή πλεονάσματα αρχικά θα είναι 3,5% για 5 χρόνια και εν συνεχεία θα αρχίσει να φθίνουν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα ανά δύο έτη με στόχο να φθάσουν στο 2% με 2,5%.
Και όπως έλεγε το ένα από τα τρία σενάρια του ESM, αυτό βασίζεται στις παραδοχές του ΔΝΤ για μέση ανάπτυξη 1% και επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% από το 2023 μετά από πέντε χρόνια στο 3,5%. Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό χρέος θα αυξάνεται από το 2022 και θα φτάσει το 226% του ΑΕΠ το 2060. Και το κυριότερο; Οι ελληνικές τράπεζες θα έπρεπε να ανακεφαλαιοποιηθούν και οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας θα φθάσουν στα τέλη του 2020 πάνω από το ανώτατο όριο του 15% του ΑΕΠ που υποσχέθηκαν οι υπουργοί της ευρωζώνης, φθάνοντας το 50% το 2060.
Όλα λοιπόν σχεδιάζονται με σκοπό να είναι καλά οι τραπεζίτες. Να εξυγιανθούν οι τράπεζες. Και δεν ενδιαφέρει κανένα, πολύ δε περισσότερο τους Έλληνες πολιτικούς, πώς θα ζήσουν οι Έλληνες πολίτες για τα επόμενα 50 χρόνια σε καθεστώς δουλείας.