«Η Αποικία των Βρυκολάκων» του Κωνσταντίνου Μακρή

γράφει η Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά*
Πηγή: www.cultural-association.org

«Η Αποικία των Βρυκολάκων» είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος του εκλεκτού Ψυχολόγου – Συνθετικού Ψυχοθεραπευτή,  Κωνσταντίνου Μακρή, Πρ. Προέδρου της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου και Μέλους του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου που κυκλοφορεί από τον ΣΠΕΚ σε συνεργασία με τις εκδόσεις Αρχύτας.

Περίληψη: Στην Ελλάδα του σήμερα, δυο μεγάλες αντίρροπες δυνάμεις βρίσκονται σε κλιμακούμενη διαρκή υπόγεια διαμάχη. Απ’ τη μία, οι αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας, κι απ’ την άλλη οι αιμοπότες βρυκόλακες. Οι πρόσγειοι, στην προσπάθειά τους να επιζήσουν στον σύγχρονο κόσμο, εξακολουθούν να επιτίθενται κατά πολιτών και να παίρνουν ζωή μέσω αιμόποσης. Όμως, τα μέσα εξόντωσης των μεταφυσικών αυτών υπάρξεων, έχουν τα τελευταία χρόνια αυξηθεί και εξελιχθεί κατά πολύ, όπως και τα κρούσματα των επιθέσεων κατά ανθρώπων. Αποτέλεσμα αυτών, η στο χείλος της εξαφάνισης κατάσταση στην οποία περιέρχονται τα πλάσματα της νύκτας. Οι εξουσιαστές της χώρας, έχουνε  πάρει την απόφασή τους, κι αυτή είναι αμείλικτη: εξαφάνιση κάθε μεταφυσικής ύπαρξης η οποία μολύνει τον σύγχρονο τεχνολογικό κόσμο. Έτσι, οι πρόσγειοι σε μια προσπάθεια να γλιτώσουν τον αφανισμό, κτίζουν την αποικία τους στο όρος του Βαρνούντα, στην καρδιά των Βαλκανίων. Εκεί καλούν όλους τους απέθαντους, να ενωθούν σα μια γροθιά, για να αντιμετωπίσουν τον τρομερότερο εχθρό: Τον άνθρωπο. Βαμπίρ από όλο τον ελληνικό χώρο αλλά και τα Βαλκάνια, καταφθάνουν στο μέγα κάστρο. Απ’ την άλλη, ο λοχίας Άρης Δεσμενόγλου του αστυνομικού σταθμού Λυκαβηττού, ο ήρωάς μας,  τίθεται στα γρανάζια του μηχανισμού εξόντωσης, ως ένα πιόνι στη σκακιέρα των μεγάλων. Αυτός κι η μνηστή του η Μαρίνα, ονειρεύονται να ζήσουν σε έναν καλύτερο κόσμο, μακριά απ’ την ζούγκλα της αποξενωτικής πρωτεύουσας. Να κτίσουν μια ζωή στην ομορφιά της επαρχίας και της φύσης. Όμως, αυτά έρχονται σε δεύτερη μοίρα, μιας κι αναπόδραστα, ο πόλεμος έρχεται ανήλεος στο προσκήνιο…

Βιογραφικά Στοιχεία του Συγγραφέα

Ο Κωνσταντίνος Μακρής είναι Ψυχολόγος – Συνθετικός Ψυχοθεραπευτής,  Πρ. Πρόεδρος  της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου και Μέλος του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου. Γεννήθηκε στην Λεμεσό στις 27 του Οκτώβρη του 1982. Μεγάλωσε κι ανδρώθηκε στην ίδια πόλη. Με τη συγγραφή ήρθε πρώτη φορά σ’ επαφή στα 14 του, μέσω της ποίησης. Πρώτα του ερεθίσματα τα ποιήματα της Λένας Παππά, κι αργότερα του Ανδρέα Εμπειρίκου, όπως αυτά τού δόθηκαν απ’ τις υπέροχες μελοποιήσεις των Αδερφών Κατσιμίχα, κι έπειτα μέσα από την ανάγνωση των ίδιων των ποιητικών τους συλλογών. Στα 18, εξέδωσε την πρώτη του συλλογή με τίτλο “Εφηβικοί Προσανατολισμοί” και στα 23, τον “Κήπο με τα ματωμένα άνθη” όντας φοιτητής στη Θεσσαλονίκη. Η τελευταία του ποιητική συλλογή, «To Στέαρ Των Βερμούδων», εκδόθηκε το 2014, κι αποτελεί απάνθισμα ποιημάτων μιας δεκαετίας.  Πρώτη του κατάθεση, στον χώρο της πεζογραφίας, η νουβέλα «Εκχυλίσματα Πάθους», το 2012. Η δεύτερη ήρθε τον Μάρτιο του 2020, με το αφήγημα «Δικτύων Δυνάστευση» το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αφή.  Το 2017  βραβεύτηκε με το Πρώτο Βραβείο Ποίησης, στον Διεθνή Διαγωνισμό της Unesco, Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδος και το 2018 με το βραβείο διηγηματογράφου της ΕΛΚ. Ποιήματα και διηγήματά  του, έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε διάφορα ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά λογοτεχνίας. Πρόσφατα εκδόθηκε το βιβλίο του «Η Αποικία των Βρυκολάκων» από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου σε συνεργασία με τις εκδόσεις Αρχύτας. Πρόκειται για μυθιστόρημα του φανταστικού.

Κριτική Προσέγγιση της Προέδρου του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου, Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, για το νέο μυθιστόρημα του φανταστικού, του Κωνσταντίνου Μακρή, «Η Αποικία των Βρυκολάκων», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρχύτας σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου.

Γλώσσα συμβολική και υπαινικτική, άλλοτε με εικόνες και άλλοτε με ήχους, πότε προκαλεί συγκίνηση, πότε ανησυχία, πότε φόβο. Ίσως μας αποκαλύπτει διαφορετικές όψεις του εαυτού μας και του κόσμου. Ανοίγει τη σκέψη και τη φαντασία μας σε εναλλακτικές ερμηνείες και σημασίες των πραγμάτων γύρω μας και μέσα μας και στήνουν ένα παρατεταμένο διάλογο με τον εαυτό μας.  Στην πορεία του έργου διερευνούμε όλο και πιο βαθιά τις καταστάσεις, τα πώς και γιατί μας συγκινεί ή μας προβληματίζει αυτό που διαβάζουμε. Ο συγγραφέας έλκει με μαεστρία τον αναγνώστη σε διάλογο μεταξύ τους.

«Απάνω στα βουνά του Ψηλορείτη, η νεκροφιλιμένη Ερμιόνη ανέπνεε ελεύθερα τον αέρα του αιώνιου έρωτα με τον αρνητή του θανάτου αγαπημένο της. Την μέρα, όταν ο ήλιος έκαιγε με το εκτυφλωτικά λαμπρό του φως την πλάση, φωτίζοντας τους ζωντανούς, εκείνοι κρύβονταν σε μια σπηλιά. Μα σαν έπιανε καταχνιά, σαν ο καιρός το επέτρεπε, έτρεχαν στα λαγκάδια και στα περιβόλια, αόρατοι από τους θνητούς και χαίρονταν σαν παιδιά τον έρωτα τους.», γράφει ο Κωνσταντίνος Μακρή στο μυθιστόρημά του «Η Αποικία των Βρυκολάκων».

Είναι ιδέα ή ψευδαίσθηση ότι το φως μπορεί να διαχωριστεί από το σκότος «Και διαχώρισε ο Θεός το φως από το σκοτάδι» διαβάζουμε στην αρχή της Βίβλου. Ο κόσμος μας, με φως αρχίζει, με έρωτα γεμίζει και με σκοτάδι μας αποχαιρετίζει. Αυτή η εννοιολογική προσέγγιση έχει αντίκτυπο σε κάθε πεδίο, στη διαμόρφωση και στην εξέλιξη των γνώσεων και του πολιτισμού μας. Κατά μία έννοια, το σκοτάδι είναι η απουσία του φωτός, όπως γράφει ο ποιητής.

Ζούμε  σ’ έναν κόσμο μέσα στον οποίο τα πράγματα δεν είναι μόνον αυτά που είναι, αλλά κι αυτά που σημαίνουν. Εμείς προσδίδουμε τις σημασίες στα πράγματα χάριν της επικοινωνίας μας αλλά και για άλλους σκοπούς, συχνά για να παραπλανήσουμε.  Γι’ αυτό και η  λογοτεχνία είναι ένας τρόπος συμβολισμού των εννοιών. Στόχος της δεν είναι να κομίζει έγκυρη γνώση – αυτό το κάνει η επιστήμη – ούτε να αποδίδει τη μοναδική έγκυρη σημασία· αλλά να πλάθει εικόνες και τα πράγματα να φαίνονται όπως θα μπορούσαν να είναι, και εμείς να αισθανόμαστε όπως θα μπορούσαμε να αισθανόμαστε.

Αυτή είναι και η μαεστρία του συγγραφέα Κωνσταντίνου Μακρή. Η γραφή του, τα μηνύματα και οι εικόνες που δημιουργεί, δεν μας επιβάλλονται· δεν απευθύνονται μόνο στη λογική μας· δεν αποσκοπούν στο να μας πείσουν. Οι φράσεις του διαχέονται  στον εσωτερικό μας κόσμο σαν υπόγεια ρεύματα.

«Αχ… πόσο όμορφη είναι η ζωή, όμορφη σαν ψέμα… / Αδημονούσε να ζήσει, κι είχε τη ζωή στο πλευρό του. / Ναι, πράγματι, τώρα αρχίζουν όλα και ποτέ δεν τελειώνουν, γιατί απλά η ζωή είναι αιώνια», γράφει ο Κωνσταντίνος Μακρής στο ανά χείρας μυθιστόρημά του. Ο άνθρωπος, ανεξαρτήτως εποχής ή τεχνολογικής προόδου, ζει σ’ έναν υλικό κόσμο, σαν κάποιος που φεύγει και, φεύγοντας, φτάνει εκεί όπου πάντα βρισκόταν.

Τι θα σκεφτόταν άραγε η Σαπφώ, η δέκατη μούσα του Πλάτωνα, η «Ιερή Γυναίκα» κατά τον Αλκαίο, σαν διάβαζε αρχικά το εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα  Κωνσταντίνου Μακρή – «Ο έρωτας είναι η άρνηση του θανάτου, κι ο θάνατος η δοκιμασία κι η κορύφωση του έρωτα. Να είσαι ελεύθερος, να ερωτεύεσαι και να οξύνεις το πνεύμα σου, προχωρώντας στον κόσμο των ιδεών κι αφήνοντας την ύλη –όσο μπορείς- πίσω σου, ξεπερνώντας έτσι τον ίδιο το θάνατο. Αυτός είναι ο Αγώνας για Αιωνιότητα» – και έπειτα το μυθιστόρημα στην ολότητά του;

«…ακούγοντάς σε να γλυκομιλείς και να γελάς τόσο όμορφα · αυτό, στ’ αλήθεια κάνει την καρδιά μου να σκιρτά μέσα στα στήθη….. Γιατί, κάθε που σε κοιτάζω ….μία λεπτή φλόγα αρχινά να τρέχει κάτω από το δέρμα μου, τα μάτια μου παύουν να βλέπουν και τ’ αυτιά μου αρχίζουν να βουίζουν.
Ιδρώτας με πλημμυρίζει και ένα τρέμουλο με συνεπαίρνει ολόκληρη,
γίνομαι πιο χλωμή κι από τη χλόη
και, στο σκοτισμένο λογικό μου,
μού φαίνεται πως πάω να ξεψυχήσω…» Σαπφώ

Με βάση τον πιο πάνω στίχο της, η Σαπφώ θα συμφωνούσε ότι τούτο το βιβλίο διαβάζεται και ως μια ερωτική πράξη καταγγελίας ενάντια στον θάνατο, στη φθορά. Ο έρωτας, κλέβει χρόνο απ’ τον θάνατο, όπως θα έλεγαν σύγχρονοι φιλόσοφοι.

Ο Κωνσταντίνος Μακρής είναι παρών με τη γραφή του υπενθυμίζοντας μας το ύψος του μαχόμενου ανθρώπου, και, μέσω αυτού, το ύψος της λογοτεχνίας  ως μαχόμενης μορφής τέχνης. Η αισιοδοξία, ντυμένη το έκλαμπρο φως, διαπερνώντας το σκότος, πηγάζει από την θέληση του ανθρώπου να υπερπηδήσει όλα τα εμπόδια και να φτάσει στην αλήθεια, στον αληθινό έρωτα. Αυτό το «πολιτικό και πολιτιστικό ζώον», ο επί της γης άνθρωπος, χαράζει στην πορεία του, τις «έξεις» του αλλά ταυτόχρονα έχει ως όπλο του τον στοχασμό, σκάπτει εντός του (ένδον σκάπτε) κατά τους Στωικούς.

Δεν είναι μόνον η δύναμη της φαντασίας του συγγραφέα, αλλά και η αίσθηση ρεαλισμού που σε κάνει να βιώνεις τον τρόμο μαζί με τους ήρωες που πλάθει. Η αξία του ταλέντου του συγγραφέα έγκειται στο ότι σε συνθήκες σκότους, τρόμου και φόβου διανοίγει δρόμο για το φως, τον έρωτα, τη ζωή.

Καλοτάξιδο και καλοδιάβαστο ας είναι κι αυτό το βιβλίο του Κωνσταντίνου Μακρή!

Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά ΜΑ, ΒΑ
Πρόεδρος Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου (ΣΠΕΚ)
Φιλόλογος – Λογοτέχνης – Παραγωγός Προγραμμάτων για τον Πολιτισμό

«Η Αποικία των Βρυκολάκων» του Κωνσταντίνου Μακρή
Σειρά Λογοτεχνία του Φανταστικού ΣΠΕΚ. Αρ.1
Εκδόσεις ΑΡΧΥΤΑΣ
Α΄ Έκδοση 2020
Αριθμός Σελίδων: 548
Διάσταση: 14Χ20,5
Κυκλοφορεί και πωλείται σε Ελλάδα,  Κύπρο και στο εξωτερικό
Τηλέφωνο παραγγελιών: 0030 22944-01833 | www.arxutas.gr
ISBN 978-618-5410-44-5
Ενδεικτική τιμή πώλησης: 22,00€

*Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά ΜΑ, ΒΑ
Πρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου (ΣΠΕΚ)
Φιλόλογος – Λογοτέχνης – Παραγωγός Προγραμμάτων για τον Πολιτισμό
www.cultural-association.org