H ΠΑΤΡΙΕ για τη συμφωνία Τσίπρα – Ιερώνυμου
Επιδεικνύοντας ρεσιτάλ πολιτικής ανευθυνότητας και έπειτα από ένα μπαράζ μυστικών συναντήσεων με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, χωρίς να ζητηθεί η προηγούμενη γνώμη της Ιεράς Συνόδου Ιεραρχίας, όπως ορίζει το άρθρο 3 του Συντάγματος, ο Τσίπρας ήρθε σε συμφωνία με τον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας σχετικά με την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Εκτός από το ανώτατο όργανο διοικήσεως της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος, αμφότεροι παρέκαμψαν ακόμη και το ίδιο Πατριαρχείο με τις μυστικές τους διαβουλεύσεις, με τη συγκάλυψη, φυσικά, του Καμμένου, επιβεβαιώνοντας ότι οι σχέσεις με τη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία έχουν διαρρηχθεί ανεπανόρθωτα. Σε μία απέλπιδα προσπάθειά του, ο Τσίπρας επιχειρεί να τονώσει το αριστερό του προφίλ ενόψει των εκλογών και να συγκινήσει το κεντροαριστερό κοινό του με το υποτιθέμενο «διαζύγιο» Εκκλησίας και Πολιτείας, σαν ζεύγος που ναι μεν λύει τα δεσμά του γάμου, αλλά εξακολουθεί να συζεί!
Το πολιτικό πυροτέχνημα της συμφωνίας επιβεβαιώνει περίτρανα και η παράνομη ετήσια οικονομική ενίσχυση, χωρίς την εγγύηση των κρατικών δημοσιονομικών μηχανισμών προοριζόμενη για τη μισθοδοσία του κλήρου χωρίς καν να έχει προηγηθεί καταμέτρηση των μισθοδοτούμενων ιερέων, αγνοώντας τις αναρίθμητες περιουσιακές αντιδικίες μεταξύ Εκκλησίας και πολιτείας. Οι κληρικοί δεν θα θεωρούνται πλέον δημόσιοι υπάλληλοι και ως εκ τούτου επιτυγχάνεται η μείωση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, μία μνημονιακή υποχρέωση προς το καθεστώς Μέρκελ.
Στην πραγματικότητα όμως, θα πληρώνονται από το κράτος, το οποίο αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλει το ισόποσο της μισθοδοσίας τους στην ηγεσία της εκκλησίας, η οποία θα καταβάλει στη συνέχεια τους μισθούς στους κληρικούς (!) Πρόκειται για μια όλως παράλογη συμφωνία η οποία παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα και όχι μόνο δεν επιλύει το εκκλησιαστικό ζήτημα, αλλά ανοίγει τον ασκό του Αιόλου με θύμα την ίδια την Εκκλησία διχάζοντας βαθύτατα τη δομή της. Προκαλεί ανεπούλωτα τραύματα στο εσωτερικό της και τη θυσιάζει στο σύνολό της στο βωμό του πολιτικού εντυπωσιασμού της Κυβέρνησης.