Fw: ΟΜΙΛΙΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ. Δύσκολος δρόμος, σίγουρος δρόμος. Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος!
Αυτά τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου, που αποτελούν και το σύνθημα των φετινών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ αποτυπώνουν όχι μόνο το χτες, αλλά και τον πήχη για το σήμερα και το αύριο του αγώνα!
Ξεχωριστό κομμάτι στην προσφορά του Κόμματος και της ΚΝΕ αποτελεί και το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που μετράει πλέον 44 χρόνια ζωής και είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός και πολιτιστικός θεσμός της νεολαίας.
Κι αυτό γιατί το Φεστιβάλ συγκεντρώνει κάποια χαρακτηριστικά που το κάνουν μοναδικό:
Έχει βαριά ιστορία. Από εδώ έχουν περάσει οι μεγαλύτεροι Έλληνες καλλιτέχνες του 20ου αιώνα.
Αποτελεί και σήμερα τόπο συνάντησης αγαπημένων καταξιωμένων καλλιτεχνών με τους νεότερους, που έχουν μια μοναδική ευκαιρία να παρουσιάσουν το έργο τους.
Δίνει χώρο στην ερασιτεχνική δημιουργία, σε μαθητικά, φοιτητικά, εργατικά σχήματα και καλλιτεχνικές ομάδες.
Δείχνει στη νεολαία την ομορφιά του να ανακαλύπτεις τη μεγάλη, την προοδευτική τέχνη, που γεννήθηκε από τους αγώνες και τους καημούς του λαού και έδωσε δείγματα απαράμιλλης αισθητικής και ιστορικής αξίας.
Συνδυάζει όλες τις μορφές καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Τα Φεστιβάλ είναι βήμα διεκδίκησης και προβολής όλων των σύγχρονων αναγκών της νεολαίας στη μόρφωση, στη δουλειά, αλλά και στην άθληση, στον πολιτισμό, την ψυχαγωγία, συνολικά στη ζωή.
Είναι το μόνο Φεστιβάλ, που σε ένα διάστημα περίπου 5 μηνών, περνάει από όλη τη χώρα, διαδίδει παντού το ανατρεπτικό μήνυμα του ΚΚΕ.
Συνδυάζει την ψυχαγωγία, την επαφή με την τέχνη, με την αναζήτηση της διεξόδου από τη βαρβαρότητα, που επιφυλάσσει το σύστημα για τους νέους.
Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί προσπάθησαν να αντιγράψουν το φεστιβάλ της ΚΝΕ, αλλά κανείς δεν το πέτυχε και δεν πρόκειται να το πετύχει.
Το Φεστιβάλ είναι φτιαγμένο από τα υλικά που είναι φτιαγμένο και το ΚΚΕ και η ΚΝΕ.
Την ανιδιοτέλεια, τη σχεδιασμένη εθελοντική προσφορά, το μεράκι και τη φαντασία χιλιάδων νέων.
Αυτό είναι το Φεστιβάλ μας! Γι’ αυτό αγκαλιάζεται από χιλιάδες λαού και νεολαίας κάθε χρόνο.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Φέτος το Φεστιβάλ είναι μια μεγάλη γιορτή για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, για τα 50 χρόνια της ΚΝΕ.
Νοιώθουμε τιμή, δέος και ευθύνη φτάνοντας στον έναν αιώνα ηρωικής πορείας του ΚΚΕ!
Είμαστε περήφανοι για τη νεολαία του ΚΚΕ, την ΚΝΕ, που η πορεία της αποτυπώνει τη νεανική έφοδο στο μέλλον, στη νέα, τη σοσιαλιστική κοινωνία!
Από όλη την 100χρονη ηρωική πορεία του ΚΚΕ, από τις μάχες και τις συγκρούσεις του παρελθόντος, οι σημερινοί νέοι αγωνιστές μπορείτε να μάθετε, να βγάλετε συμπεράσματα. Να γίνετε καλύτεροι, αντλώντας πείρα από τις μεθόδους και την εφευρετικότητα, που σε κάθε φάση επιστράτευαν οι σύντροφοί μας, για να γίνουν πιο ικανοί μαχητές στην υπόθεση του Κόμματος, να υπηρετήσουν την εργατική τάξη, τον λαό μας.
Αφομοιώνοντας καλύτερα την πορεία κατάκτησης επαναστατικής γραμμής από το Κόμμα μας, μπορείτε να έχετε ατσάλι στις καρδιές σας, φλόγες στις ψυχές σας, για τις μάχες που θα έρθουν.
Οι πρωτοπόροι του σήμερα δεν είναι μόνοι τους, δεν είναι λίγοι.
Το κάθε μέλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με τη μελέτη και την αφομοίωση της ιστορίας του επαναστατικού κινήματος, γίνεται ένα με όλους αυτούς που κάτω από όλες τις συνθήκες έγραψαν την ιστορία του νέου κόσμου.
Όλους αυτούς που με τη δράση τους, τη σεμνότητα, τις γνώσεις και τις ικανότητές τους στον ταξικό πόλεμο, η εργατική τάξη τους τραγούδησε, τους ανέδειξε σε ηγέτες της.
Τα μέλη και στελέχη της ΚΝΕ πρέπει να φιλοδοξείτε σήμερα να κατακτήσετε το ρόλο του πρωτοπόρου αγωνιστή για τα παιδιά του λαού.
Με την καθοδήγηση και τη βοήθεια του Κόμματος, να δράσουμε μαζί πιο αποφασιστικά και να οργανώσουμε τη διεκδίκηση σε κάθε χώρο που ζει, σπουδάζει, εργάζεται και ψυχαγωγείται η νεολαία.
Έχουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά της εργατικής τάξης, στην τεράστια δύναμη που μπορούν να δώσουν στη μάχη κόντρα στα αφεντικά και το σύστημά τους.
Η πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ αντικειμενικά μπορεί να γίνει φάρος ελπίδας για την πλειοψηφία της νεολαίας.
Να απαντήσει στους προβληματισμούς και τα αδιέξοδα που βιώνει, ζώντας στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Να τροφοδοτήσει όνειρα και ελπίδες για μια ζωή πραγματικά ευτυχισμένη.
Η οργάνωση και η συλλογική δράση μαζί με την ΚΝΕ μπορεί να κάνει πιο αποτελεσματικό τον αγώνα που δίνουν τα παιδιά του λαού για να κερδίσουν τα ατομικά και συλλογικά τους δικαιώματα κόντρα στην πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
φίλες και φίλοι
Παραλαμβάνουμε από τις προηγούμενες γενιές κομμουνιστών, με πλήρη την αίσθηση της ευθύνης, την τιμημένη κόκκινη σημαία.
Ποτισμένη με το κόκκινο της αλύγιστης κι ασίγαστης πάλης των κομμουνιστών! Όπως ο αγώνας των κομμουνιστών κι άλλων αγωνιστών, εδώ, στο πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά.
Σημαία Κόκκινη από ζωή.
Ζωή δοσμένη στη μεγαλύτερη υπόθεση, αυτή της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ζωή δεμένη με τους πιο όμορφους σκοπούς, αυτούς του αγώνα για την επαναστατική ανατροπή, για την οικοδόμηση της νέας, της κομμουνιστικής κοινωνίας, της κοινωνίας που θα “ανθρωπέψει ο άνθρωπος”.
Αυτή η τιμημένη κόκκινη σημαία έχει περάσει από χέρι σε χέρι, από γενιά σε γενιά και εδώ στη Θεσσαλονίκη.
Άλλωστε ήταν από τις πρώτες πόλεις στην Ελλάδα όπου αναπτύχθηκε η εργατική τάξη και το κίνημά της, δόθηκαν ηρωικές ταξικές μάχες για τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα.
Η «Φεντερασιόν», σοσιαλιστική οργάνωση που δρούσε στη Θεσσαλονίκη και είχε οργανώσει και καθοδηγήσει σημαντικούς εργατικούς αγώνες στη Μακεδονία, είχε συνειδητοποιήσει περισσότερο την ανάγκη οργάνωσης κόμματος της εργατικής τάξης της Ελλάδας και πήρε μέρος στην ίδρυση του ΚΚΕ, το 1918.
Αργότερα, τον Μάη του ‘36, η εργατιά της Θεσσαλονίκης, με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή, κατεβαίνει σε μεγάλους απεργιακούς αγώνες.
Ο αγώνας ορόσημο του Μάη του ‘36 έχει αφήσει ισχυρά αποτυπώματα, αποδεικνύοντας τη δύναμη που έχει η οργανωμένη και αποφασισμένη εργατική τάξη.
Να επιβάλλει το δίκιο της, με τη στάση της να νικήσει ακόμα και την άγρια κρατική καταστολή, να δημιουργήσει ρήγματα στην αστική εξουσία και το κράτος της.
Δείχνοντας πώς ο λαός μας μεγαλούργησε όταν συμπορεύτηκε και έδρασε μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Διαχρονικά το ΚΚΕ βρέθηκε στο πλευρό του λαού, στήριξε και οργάνωσε τους αγώνες του εργατόκοσμου της Θεσσαλονίκης για όλα τα ζητήματα, για τα μεροκάματα, τα δικαιώματα της νεολαίας, για τους όρους ζωής και δουλειάς των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου.
Μαζί με τις κινητοποιήσεις ενάντια στη μετατροπή της πόλης σε κέντρο ΝΑΤΟϊκών διερχομένων.
Όπως πριν 20 χρόνια, όταν η Θεσσαλονίκη, με ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, έπαιξε κομβικό ρόλο στη μεταφορά στρατευμάτων και πολεμικού υλικού, που προορίζονταν για το μακέλεμα του λαού της Γιουγκοσλαβίας.
Με χίλιους δυο τρόπους, αψηφώντας τον κίνδυνο, δυσκόλεψαν το πέρασμα των στρατευμάτων από τη χώρα μας, κάνοντάς τους σε κάποιες περιπτώσεις και χουνέρια που τα θυμούνται μέχρι σήμερα.
Αλλά και τώρα, που ενισχύονται με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιχειρησιακά οι δομές του ΝΑΤΟ στην πόλη, το Σώμα Ταχείας Αντίδρασης και η Θεσσαλονίκη μπλέκεται ενεργά στα οικονομικά και στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στην αντιπαράθεσή τους με ανταγωνιστικά σχέδια.
Αυτά τα σχέδια προωθεί με τον καλύτερο τρόπο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Γι’ αυτό και ο Αμερικανός πρέσβης, μετά τον «ευέλικτο γεωπολιτικό μεντεσέ» έδωσε στην Ελλάδα, δηλαδή στην αστική τάξη της, έναν ακόμα τίτλο, αυτόν του «προτιμώμενου εταίρου» των ΗΠΑ στα Δυτικά Βαλκάνια.
Οι χαρακτηρισμοί που έδωσε στην κυβέρνηση ο Αμερικάνος πρέσβης, φαντάζουν στη λογική του Τσίπρα και των ομοίων του ως «τίτλος τιμής» και παρασημοφόρηση.
Όμως ο λαός της Θεσσαλονίκης, όλης της χώρας, καταλαβαίνει ότι ο Αμερικάνος πρέσβης λέει αυτό ακριβώς που έχει πει το ΚΚΕ εδώ και καιρό, πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει αναλάβει το ρόλο του σημαιοφόρου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Πως αυτή η κυβέρνηση είναι χωμένη μέχρι τα μπούνια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σε ολόκληρη την περιοχή, από τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή ως τη Μαύρη Θάλασσα.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, υποστηρίζοντας πως αυτή η συμφωνία θα «απογειώσει» την ανάπτυξη και θα μετατρέψει τη Θεσσαλονίκη σε «πρωτεύουσα των Βαλκανίων»!
Μ’ αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να δημιουργήσει ψεύτικες προσδοκίες στο λαό.
Για ποιον, αλήθεια, είναι χρήσιμη αυτή η συμφωνία Τσίπρα- Ζάεφ;
Με ποιανού τις υποδείξεις κλείστηκε;
Τίνος τα συμφέροντα καλείται να εξυπηρετήσει;
Όπως είχαμε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή, αυτή η συμφωνία προχώρησε με την απροκάλυπτη παρέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, έχει τη σφραγίδα τους!
Αυτό δείχνει τόσο το ίδιο το κείμενο της συμφωνίας, όσο και το ερώτημα στο δημοψήφισμα, που θα διεξαχθεί στη γειτονική χώρα.
Είναι μια συμφωνία «γάντι» για τα συμφέροντα του ευρω-αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, που στον ανταγωνισμό του με τη Ρωσία, επιδιώκει να «μαγκώσει» στο «δόκανο» του ΝΑΤΟ μια ακόμη χώρα.
Όχι τυχαία οι πρώτοι που έσπευσαν να τη χαιρετίσουν ήταν το State Department, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.
Πρόκειται για μια συμφωνία διαμετρικά αντίθετη με τα συμφέροντα, όχι μόνον του ελληνικού, αλλά και όλων των λαών της Βαλκανικής, γιατί δυναμώνει στην περιοχή μας τον ιμπεριαλιστικό οργανισμό του ΝΑΤΟ, που βαρύνεται με δεκάδες εγκλήματα κατά των λαών, ενώ σχεδιάζει και διαπράττει νέα.
Επιπλέον η συμφωνία αυτή κουβαλά το «σαράκι» της διατήρησης του αλυτρωτισμού, με την αποδοχή από την ελληνική κυβέρνηση των θέσεων περί “Μακεδόνα πολίτη” και “μακεδονικής γλώσσας”.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, η ΝΔ, ευθύνονται για τη μεθοδευμένη προβολή της ονοματολογίας της γειτονικής χώρας και την παγίδευση λαϊκών τμημάτων κι όχι στην ουσιώδη πλευρά του αλυτρωτισμού, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον για νέα αιματοκυλίσματα στα Βαλκάνια.
Το συμφέρον των λαών της Βαλκανικής είναι να δυναμώσουν την πάλη για την απόκρουση λύσεων, που μαγειρεύονται στους κόλπους των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, όπως η συγκεκριμένη.
Βεβαίως, η κυβέρνηση, με την έπαρση που τη διακατέχει και για να στρώσει το «κόκκινο χαλί» στις μπίζνες των Ελλήνων καπιταλιστών στην ΠΓΔΜ, όπως και στα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια, τάζει στο λαό «λαγούς με πετραχήλια» και στο ζήτημα αυτής της συμφωνίας.
Ο λαός μας, όμως, που εμπλέκεται όλο και βαθύτερα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και κινδυνεύει να “τσαλαπατηθεί” μέσα σ’ αυτούς, δεν έχει κανέναν λόγο να συμμεριστεί την κυβερνητική αυταρέσκεια.
Ιδιαίτερα τώρα, που παρατηρείται μια μεγάλη κινητικότητα στο ζήτημα της αλλαγής συνόρων στην περιοχή των Βαλκανίων, όπου γίνεται λόγος για αλλαγή εδαφών Σερβίας – Κοσσόβου.
Όμως, το «γαϊτανάκι» της αλλαγής συνόρων, εάν συνεχιστεί και μάλιστα στο όνομα της «διασφάλισης της ειρήνης και της ασφάλειας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ», δεν θα κάνει τίποτα άλλο παρά να ναρκοθετήσει για άλλη μια φορά το μέλλον των λαών της Βαλκανικής.
Γιατί ΝΑΤΟ και ΕΕ, οι ΗΠΑ, συνολικά οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού, ποτέ και πουθενά δεν παραιτήθηκαν από την αρχή του «διαίρει και βασίλευε».
Είναι παράγοντες ανασφάλειας για τους λαούς και εμπλοκής τους σε νέα δεινά.
Όπως είναι γνωστό, με τη στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ διαμελίστηκε η ενιαία Γιουγκοσλαβία και σήμερα μεθοδευμένα προωθείται από διάφορους κύκλους το σχέδιο της “Μεγάλης Αλβανίας”, με πρώτο στάδιο την αλλαγή συνόρων ανάμεσα σε Κόσοβο και Σερβία και σε συνέχεια την οικονομική και διπλωματική ενσωμάτωση του Κοσόβου στην Αλβανία.
Ενέργεια που μπορεί να ανοίξει κι άλλες “πληγές” στην περιοχή μας.
Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται το κλείσιμο συμφωνίας με την Αλβανία, με στόχο να ανοίξει ο δρόμος ενσωμάτωσής της στην ΕΕ.
Ένταξη, που σαφώς και δεν είναι υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης και του λαού της Αλβανίας, που θα βιώσει ακόμη μεγαλύτερη εμβάθυνση της εκμετάλλευσης, με νέα “ευρωενωσιακά εργαλεία”.
Όπως η ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ δε βοήθησε στο παραμικρό τις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες, το ίδιο αποτέλεσμα θα έχει και η προώθηση της ένταξής στην ΕΕ.
Την ίδια ώρα η ελληνο-αλβανική συμφωνία, που θα ανοίξει αυτή την “πόρτα”, και θα αφορά και τα θαλάσσια σύνορα, οπωσδήποτε, θα παίξει “πιλοτικό ρόλο” και για το «παζάρι» με την αστική τάξη της Τουρκίας.
Όσο κι αν η κυβέρνηση μεθοδεύει κατά καιρούς ένα κλίμα εφησυχασμού για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως έκανε πριν την απαράδεκτη σύλληψη των 2 Ελλήνων στρατιωτικών, αλλά και τώρα, με την απελευθέρωσή τους, η πραγματικότητα είναι πως η κακοδαιμονία σ’ αυτές τις σχέσεις έχει τη “ρίζα” της στα συμφέροντα και στους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων Τουρκίας κι Ελλάδας, ενώ ρίχνει «βαριά τη σκιά της» και η εμπλοκή ισχυρότερων δυνάμεων.
Να γιατί τα προβλήματα δεν λύνονται ούτε με ζεμπεκιές και κουμπαριές, ούτε με την απλοϊκή σκέψη, πως είναι αρκετή η όποια ενίσχυση των πολεμικών μέσων της χώρας μας, που μάλιστα το πως και με τι θα ενισχύεται συναποφασίζεται στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.
Να δούμε το πρόβλημα κατάματα!
Η άρχουσα τάξη της Τουρκίας έχει σήμερα επικίνδυνες στοχεύσεις, τεράστιες φιλοδοξίες, έχει εισβάλει και έχει στρατούς κατοχής σε 3 χώρες, οικοδομεί στρατιωτικές εγκαταστάσεις εκτός των συνόρων της, από τη γειτονική Αλβανία έως το μακρινό Κατάρ, επιδιώκει ένα διευρυμένο περιφερειακό ρόλο κι αν μπορέσει και παγκόσμιο.
Στα πλαίσια αυτά αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο, αλλά και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου.
Με τις χιλιάδες παραβιάσεις των ελληνικών και κυπριακών εναέριων και θαλάσσιων συνόρων, αλλά και με τον “Πορθητή”, το γεωτρύπανο που πιάνει δουλειά, ενισχύει τη διεκδίκηση μέρους του ενεργειακού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου και επιπλέον πιέζει για δρόμους κι αγωγούς που να τη συμφέρουν από τα εδάφη της.
Όπως κι η αστική τάξη της Ελλάδας, που επιδιώκει ως “σημαιοφόρος” των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, μια αναβάθμιση της γεωπολιτικής θέσης, προσδοκά πως θα επωφεληθεί από την κόντρα των ΗΠΑ με την Τουρκία, που είναι σε εξέλιξη.
Μάλιστα -όπως έχουμε καταγγείλει- εκσυγχρονίζει και τις εγκαταστάσεις στον Άραξο για να φέρει εδώ πυρηνικά όπλα, πιθανόν από τη βάση του Ιντσιρλίκ.
Η Σούδα μεγεθύνεται, νέες βάσεις μπαίνουν στα σκαριά, όπως στην Αλεξανδρούπολη και στη Σύρο και στη Λάρισα έφεραν τους ιπτάμενους δολοφόνους του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, τα drones.
Η κυβέρνηση, αλλά και τα άλλα κόμματα, όπως η ΝΔ, στηρίζουν αυτόν τον επικίνδυνο ανταγωνισμό και ισχυρίζονται πως αν είμαστε με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αν οικοδομήσουμε πολιτικό – στρατιωτικές συμμαχίες με κράτη δολοφόνους, όπως το Ισραήλ, που δολοφονεί τον Παλαιστινιακό λαό, τότε δήθεν δεν κινδυνεύουμε.
Επιτρέψτε μου να θυμίσω ένα ιστορικό παράδειγμα:
Πριν 80 χρόνια ακριβώς, λίγο πριν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, στα 1938, (το μήνα Σεπτέμβρη) υπογράφτηκε η Συμφωνία του Μονάχου.
Με το επιχείρημα να αποφευχθεί ο πόλεμος Γερμανίας – Τσεχοσλοβακίας, οι τότε “ισχυροί σύμμαχοι” της Τσεχοσλοβακίας, δηλαδή η Βρετανία και η Γαλλία, παραχώρησαν στη Γερμανία ένα μεγάλο μέρος της Τσεχοσλοβακίας, τη λεγόμενη Σουδητία.
Αυτά να μην τα ξεχνάμε!
Γιατί η φασιστική Γερμανία δεν ήταν η εξαίρεση στον καπιταλιστικό κόσμο, ήταν σάρκα από τη σάρκα του.
Ήταν μια ιμπεριαλιστική δύναμη με το ναζιστικό μανδύα.
Να τα θυμόμαστε αυτά, όταν τα άλλα κόμματα μας λένε για τους ισχυρούς μας «σύμμαχους», του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που δήθεν θα μας υπερασπιστούν από την επίσης “σύμμαχο” Τουρκία.
Να μην τα ξεχνάμε τώρα που η κυβέρνηση μας λέει πως οι Αμερικάνοι είναι “διαβολικά καλοί” για τα συμφέροντα της χώρας μας.
Τώρα, που συνεχίζονται οι διεργασίες στο Κυπριακό ζήτημα, πρέπει να έχουμε σαφές πως δεν χωρά καμιά υποτίμηση των επιδιώξεων της τουρκικής αστικής τάξης.
Αποδείχτηκε πως η επιλογή περί “διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας” όχι μόνον δε βοήθησε στην επίλυση, αλλά αξιοποιήθηκε για διχοτομικές λύσεις, ενώ ως νέο στοιχείο έχουμε την τουρκική επιδίωξη να στήσει και να κατοχυρώσει στρατιωτική βάση στα κατεχόμενα.
Ο λαός της Κύπρου, που έχει την αμέριστη στήριξή μας στην πάλη του ενάντια στην κατοχή, αξίζει μια πατρίδα χωρίς ξένα στρατεύματα και βάσεις, χωρίς προστάτες, κοινή πατρίδα των Κυπρίων, άσχετα από εθνική καταγωγή, γλώσσα και θρήσκευμα, με το λαό αφέντη στον τόπο του.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η κυβέρνηση, που για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, έχει καταντήσει “αριστερό πλυντήριο” για τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, εμπλέκει τη χώρα και το λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες!
Έχει ιστορικές ευθύνες γιατί μας μπλέκει στον σκληρό ανταγωνισμό των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τα μερίδια των αγορών, τα κοιτάσματα του φυσικού πλούτου στην Ανατολική Μεσόγειο και τους δρόμους μεταφοράς.
Η περιοχή βράζει, μετά και την απόφαση των ΗΠΑ να μεταφέρουν την πρεσβεία τους στην Ιερουσαλήμ.
Ο λαός της Παλαιστίνης δίνει μια ηρωική μάχη ενάντια στους σχεδιασμούς του Ισραήλ και των ΗΠΑ, να απομακρύνουν και να ακυρώσουν στην πράξη, τη λύση των δύο κρατών.
Είμαστε στο πλευρό του, στο δίκαιο αγώνα του για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Όπως είμαστε και στο πλευρό του Συριακού λαού, που βρέθηκε στο “μάτι του κυκλώνα” των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην περιοχή.
Ο πόλεμος στη Συρία δείχνει να φτάνει στο τέλος, ωστόσο πάνω στο ματωμένο “κορμί” της οι “έμποροι του πολέμου” τραβάνε “χαρακιές”, καθορίζουν πολιτικοστρατιωτικές “σφαίρες επιρροής”, που θέλουν να τις κατοχυρώσουν και με πολιτικούς τρόπους, για να ανοίξει το οικονομικό “φαγοπότι” για τα μονοπώλια που στοχεύουν στην ανοικοδόμηση της καταστραμμένης από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Συρίας.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία, δεν είναι ευχαριστημένοι για το πως έχουν διαμορφωθεί οι θέσεις σ’ αυτό το “φαγοπότι”, ενώ παραμένουν στη θέση τους οι αιτίες που οδήγησαν σ’ αυτόν τον αιματηρό πόλεμο.
Έτσι σήμερα, βλέπουμε μια τεράστια συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο κίνδυνος να επαναληφθούν πυραυλικές επιθέσεις, όπως αυτές του περασμένου Απρίλη κατά της Συρίας, που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία, με πρόσχημα τη χρησιμοποίηση χημικών όπλων, είναι μεγάλος.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έχει τεράστιες ευθύνες γιατί λειτουργεί ως “βαποράκι” των συμφερόντων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή και με τη συμμετοχή της Ελλάδας στην αμερικανοΝΑΤΟική άσκηση “Bright Star 2018”, όπως και στις άλλες στρατιωτικές ασκήσεις.
Καλούμε το λαό να κλιμακώσει τον αγώνα του ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους για το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των αγορών στην περιοχή μας.
Να κλείσει τώρα η βάση – ορμητήριο της Σούδας και οι άλλες στρατιωτικές βάσεις.
Φίλοι και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Από δω, από τη Θεσσαλονίκη, από τη ΔΕΘ, ο κ. Τσίπρας παρουσίασε το μεταμνημονιακό του μνημόνιο, τις κατευθύνσεις και τους στόχους της κυβέρνησής του για την επόμενη μέρα, όπως ονομάζει την επόμενη φάση, αυτή της ανάκαμψης των καπιταλιστικών κερδών, που όπως και η φάση της κρίσης, προϋποθέτει την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, του λαού.
Έχει δίκιο, ο κ. Τσίπρας.
Η κυβέρνησή του έφερε σε πέρας μια δύσκολη αποστολή, την αποστολή που της ανέθεσε το κεφάλαιο στη χώρα μας, να βγάλει όλη τη βρώμικη δουλειά, αυτή που δεν πρόλαβαν ή δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Να τρέξει τις απαραίτητες βαθιές αλλαγές που είχε ανάγκη το κεφάλαιο για την κερδοφορία του, αλλαγές οι οποίες στη γλώσσα των καπιταλιστών, ονομάζονται μεταρρυθμίσεις.
Για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου προχώρησε τη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό, που αποτέλειωσε ό,τι απέμεινε από την κοινωνική ασφάλιση.
Ενίσχυσε την εργασιακή ζούγκλα σε όλους τους κλάδους, απογείωσε τους φόρους, τα χαράτσια για την εργατική – λαϊκή οικογένεια, ενώ διατήρησε και επέκτεινε τις προκλητικές φοροαπαλλαγές, τις ενισχύσεις και τα προνόμια για τους καπιταλιστές.
Και όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ τα υλοποιούσε στο όνομα της αριστεράς!
Μόνο που αυτό που ο κ. Τσίπρας ονομάζει Αριστερά, είναι η “χρήσιμη αριστερά” στο κεφάλαιο και το σύστημά του, “αυτή που μπορεί να κάνει πιο αποτελεσματικά ό,τι δεν μπορεί να κάνει η δεξιά”, όπως έλεγε και ο μεγαλοβιομήχανος Ανιέλι.
Αυτή είναι η “χρήσιμη αριστερά” που μπαίνει στη φωτιά για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που όχι μόνο υποτάσσεται, αλλά και υπηρετεί τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης.
Αυτή η «αριστερά» λερώνει τα χέρια της ψηφίζοντας τους αντιλαϊκούς νόμους, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις της ΕΕ, τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.
Αυτή την «αριστερά», όταν ο δικομματισμός έτρωγε τα ψωμιά του και το ΠΑΣΟΚ κατέρρεε, το σύστημα την έβγαλε από τη γωνιά, από το 3% και της έδωσε την ορφανή θέση της σοσιαλδημοκρατίας.
Και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το θράσος να επικαλείται την ιστορία της «αριστεράς» για να δικαιολογήσει τη μετάλλαξή του σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, στον άλλο πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος.
Έχουν μεγάλο θράσος να επικαλούνται τις μεγάλες ιστορικές στιγμές της Αριστεράς για να δικαιολογήσουν τις γονυκλισίες τους στο κεφάλαιο, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ.
Από πότε είναι μεγάλη ιστορική στιγμή για έναν λαό, η υπογραφή ενός ακόμα μνημονίου; Να βάζεις εμπόδια στο δικαίωμα της απεργίας;
Από πότε είναι ιστορική στιγμή για έναν λαό να του φορτώνεις ένα χρέος που δε δημιούργησε ο ίδιος, να τον δένεις χειροπόδαρα με ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060;
Από πότε είναι μεγάλη ιστορική στιγμή για έναν λαό, να στέκεσαι δίπλα στον Τράμπ και να ξεπλένεις τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό;
Να γίνεσαι ο σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ, να σε ορίζει ο Αμερικανός πρέσβης ως “γεωπολιτικό μεντεσέ” των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή;
Οι μεγάλες ιστορικές στιγμές είναι αυτές που γράφει ο ίδιος ο λαός με την πάλη του, πάντα στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής, ακόμη κι αν σε πρώτη φάση δεν δείχνει έτοιμος να βαδίσει αυτό το δρόμο.
Σε καμιά περίπτωση δεν γράφονται με την υποταγή στο σύστημα, στο όνομα δήθεν της λαϊκής θέλησης.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Οι μόνοι που δίνουν πλέον αριστερά πιστοποιητικά στο ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του είναι τα στελέχη της ΝΔ, που φτάνουν μάλιστα στο σημείο να παρουσιάζουν το ΣΥΡΙΖΑ ως κομμουνιστική δύναμη, ξεθάβουν τον αντικομμουνισμό τους για να αποδώσουν στην υποτιθέμενη κομμουνιστική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, τα δεινά της κυβερνητικής πολιτικής.
Έτσι νομίζουν ότι πετυχαίνουν με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια.
Ένα από αυτά είναι να κολλήσουν στον κομμουνισμό τη ρετσινιά της αντιλαϊκής πολιτικής που υλοποιεί η κυβέρνηση.
Να τον ταυτίσουν με τα μνημόνια, τα αντιλαϊκά μέτρα. Να πάρουν τα σκάγια και το ΚΚΕ για τα αντιλαϊκά έργα και τις ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αλήθεια είναι ότι η ΝΔ βρίσκεται σε δύσκολη θέση, σε στρατηγική αμηχανία, γιατί βλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εξελιχθεί σε στυλοβάτη του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όλων εκείνων δηλαδή που η ΝΔ υπηρετούσε από τα γεννοφάσκια της.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά βλέπει ότι εκπρόσωποι όλων αυτών, από τον ΣΕΒ, μέχρι την Κομισιόν και την αμερικανική πρεσβεία, δίνουν τα εύσημα στο ΣΥΡΙΖΑ για το ρόλο που έπαιξε.
Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ βολεύεται με αυτήν την κριτική, καθώς παρουσιάζεται σαν κάτι άλλο από αυτό που είναι, δηλαδή ένα αστικό κόμμα που υπηρετεί την εξουσία του κεφαλαίου. Αρπάζει την ευκαιρία να επιτεθεί στη ΝΔ για τον αντικομμουνισμό της, την κατηγορεί ότι είναι ακροδεξιό κόμμα.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ παίζουν το παιχνίδι του δικομματισμού – διπολισμού, για να φτιάχνουν ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές, να κρύβουν τη στρατηγική τους σύμπλευση, για να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Την ίδια ώρα δίνουν τα διαπιστευτήριά τους στην ΕΕ, το ΔΝΤ, στην εγχώρια ολιγαρχία, για τη προσήλωσή τους στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής τη μεταμνημονική περίοδο.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ παίζουν το παιχνίδι της μεταξύ τους κάλπικης αντιπαράθεσης.
Παιχνίδι, βέβαια, που δεν θα μπορούσε να έχει τίτλο “βρες τις διαφορές”, γιατί διαφορές στα σημαντικά, στα στρατηγικά, στα κρίσιμα για τη ζωή του λαού, δεν υπάρχουν ανάμεσα τους.
Αλήθεια ποια εμπόδια έβαλε η ΝΔ στο αντιλαϊκό έργο του ΣΥΡΙΖΑ στα χρόνια της διακυβέρνησης του; Κανένα!
Η ΝΔ μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ ψήφισε το τρίτο μνημόνιο και έκανε ό,τι μπορούσε για την υλοποίησή του!
Η ΝΔ προσπαθούσε να νομιμοποιήσει στη συνείδηση του λαού την εφαρμογή των μνημονίων ως “αναγκαίο κακό”.
Η ΝΔ πίεζε, έσπρωχνε, παρότρυνε το ΣΥΡΙΖΑ να κλείσει τις αξιολογήσεις, να συμφωνήσει με την ΕΕ, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ να ψηφίσει τους εφαρμοστικούς νόμους.
Η ΝΔ έδινε επιχειρήματα στο ΣΥΡΙΖΑ για να ολοκληρώσει το γκρέμισμα των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, χαρακτηρίζοντας ως στρεβλώσεις και παθογένειες τις εργατικές κατακτήσεις!
Η ΝΔ τώρα ονομάζει “παροχές” τα ψίχουλα που ανακοίνωσε ο Τσίπρας στη ΔΕΘ, στην ουσία αβαντάρει τον ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας για παραχολογία.
Η ΝΔ με την κριτική της στην κυβέρνηση για τη συμφωνία των Πρεσπών με την ΠΓΔΜ, επιμένει στο όνομα της γειτονικής χώρας, στην ουσία σιγοντάρει το ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο μαζί κρύβουν τους κινδύνους που εγκυμονούν για τους λαούς οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια.
Μαζί υπηρετούν τη γεωστρατηγική αναβάθμιση, δηλαδή την αναβάθμιση της ελληνικής αστικής τάξης, μέσα από την εμπλοκή της στα επικίνδυνα Αμερικανονατοϊκά σχέδια.
Η ΝΔ με την κριτική της στο ΣΥΡΙΖΑ, από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου, της αστικής τάξης της χώρας, βοηθούσε το ΣΥΡΙΖΑ να γίνει πιο ικανός, πιο αποτελεσματικός, να ανταποκριθεί στην αντιλαϊκή αποστολή του, να βγάλει πέρα τη βρώμικη δουλειά.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ως πιο καλός ο μαθητής!
Τώρα τσακώνονται ποιος θα προβιβαστεί.
Ποιος θα πάρει υποτροφία από τα επιτελεία του συστήματος.
Τσακώνονται να αποδείξουν στο ποιος είναι πιο ικανός να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, που τσακίζουν τα δικαιώματα των πολλών, για τα κέρδη των λίγων.
Στο ποιος θα ηγηθεί στην επόμενη μέρα της καπιταλιστικής ανάκαμψης και ταυτόχρονα στη χειραγώγηση του λαού.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Το πραγματικό δίλημμα της επόμενης ημέρας, από τη σκοπιά του λαού και των συμφερόντων του είναι:
Ή ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΕ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΚΚΕ
Ή
ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΟΥ- ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΠΛΕΟΝ – ΦΕΡΝΕΙ ΝΕΑ ΔΕΙΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Μόνο ένα ισχυρό ΚΚΕ μπορεί να ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ, να αποτελέσει στήριγμα για το λαό, γιατί αποτελεί το μοναδικό αντίπαλο στις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, την ΕΕ, τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών.
Για να δυναμώσει η ελπίδα και η προοπτική, για τη μόνη “καθαρή έξοδο για το λαό”, που είναι η κατάργηση όλων των νόμων των μνημονίων, η ανάκτηση των τεράστιων απωλειών του, η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Απευθύνουμε κάλεσμα επαγρύπνησης και ετοιμότητας στους εργάτες, στους άνεργους, στους φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, στα νέα παιδιά και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων.
Σας καλούμε να πάρετε τη θέση σας στο πλάι του ΚΚΕ.
Σας καλούμε να συμπορευτείτε μαζί μας.
Απευθυνόμαστε σε όλους εσάς τους ανθρώπους του μόχθου, που παρακολουθείτε με ενδιαφέρον τις θέσεις του ΚΚΕ, που προβληματίζεστε από τις εξελίξεις, αναζητάτε απαντήσεις, εκτιμάτε τη συνέπεια με την οποία στέκεται το Κόμμα απέναντι στο λαό.
Σε όλους εσάς που πολλές φορές αυτά τα χρόνια είπατε “ευτυχώς σ’ αυτή τη χώρα υπάρχει το ΚΚΕ”.
Ξέρετε πως το ΚΚΕ ποτέ δεν είπε ψέματα στο λαό, ποτέ δεν υποσχέθηκε εύκολες λύσεις, μέσω της εναλλαγής κυβερνήσεων, εντός των τειχών, στις καρέκλες της αστικής εξουσίας.
Ξέρετε πως το ΚΚΕ αντιπαλεύει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τη συμμετοχή της χώρας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς.
Αγωνίζεται για την αλληλεγγύη και κοινή πάλη των λαών, ενάντια στον εθνικισμό, το φασισμό, τα τσιράκια των εγκληματιών ναζιστών.
Παλεύει για την αποδέσμευση της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Το ΚΚΕ, με όσες δυνάμεις διαθέτει στο κίνημα, είναι μπροστά σε κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα για να ανασάνει ο λαός.
Είναι η δύναμη που μπορεί, και το έχει αποδείξει, να ηγηθεί σε μεγάλους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες.
Μάχεται για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για να ανέβει η συσπείρωση στα σωματεία, στις Επιτροπές Αγώνα, στους συλλόγους των επαγγελματιών και αγροτών, σε κάθε μορφή οργάνωσης «από τα κάτω».
Στα επόμενα χρόνια θα κριθούμε από την ικανότητά μας και την αποφασιστικότητά μας να οργανώσουμε ένα πλατύ και μαζικό κίνημα ρήξης και ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου.
Από τα πάνω δεν υπάρχει καμία, μα εντελώς καμία, δυνατότητα να αλλάξει ή να βελτιωθεί η θέση των μισθωτών, των μικρομεσαίων αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών, των συνταξιούχων.
Οι πάνω, ειδικά σήμερα, συγκεντρώνουν όλες τους τις δυνάμεις και τα μέσα για τη θωράκιση του συστήματός τους, των κερδών τους, με στόχο τη μακροημέρευσή τους.
Έχουν ακόμα ως όπλο το σύστημα εναλλαγής κομμάτων του διπολισμού στη διακυβέρνηση, σε διατεταγμένη υπηρεσία και μοιρασμένους ρόλους.
Αξιοποιώντας ιδιαίτερα όσους πέρασαν από το εργατικό και λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ και είναι πρόθυμοι για καλές υπηρεσίες στο σύστημα.
Έχουν ακόμα τη δυνατότητα να δημιουργούν νέα κόμματα ή αναχώματα παγιδεύοντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Παρ’ όλα αυτά, ανησυχούν, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι τα βάθρα πάνω στα οποία στέκονται είναι σάπια και τα περιθώρια ελιγμών και χειραγώγησης του λαού δεν είναι απεριόριστα.
Οι αλλαγές που έχει ανάγκη η εργατική τάξη, η μικρομεσαία αγροτιά, οι αυτοαπασχολούμενοι και επιστήμονες θα προέλθουν από τα κάτω.
Με γερή οργάνωση και αγώνα παντού.
Με την οικοδόμηση της συμμαχίας τους, με λαϊκή ενότητα από τα κάτω.
Με τη συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ισχυροποίησή του παντού, στα σωματεία, σε όλες τις λαϊκές οργανώσεις τους Δήμους, τη Βουλή, στην Ευρωβουλή.
Αυτό παλεύουμε σε κάθε πόλη και Πανελλαδικά.
Να οργανώνει ο λαός τη δική του συμμαχία, συνεχούς, αμείωτης και με όλα τα μέσα, πάλης απέναντι στα μονοπώλια, στο κράτος, στις κυβερνήσεις τους, στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.
Μέσα από αυτό το δρόμο θα δημιουργούνται οι συνθήκες για αλλαγές κι ανατροπές προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων.
Μέσα από αυτό το δρόμο θα μπορέσει η κοινωνική συμμαχία να κατακτήσει τη δική της εξουσία, την εργατική εξουσία.
Φίλες και φίλοι
100 χρόνια ΚΚΕ – 50 χρόνια ΚΝΕ.
Ναι, ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ.
Κι αυτό τον δρόμο με πολλούς από σας για χρόνια τον βαδίσαμε μαζί.
Ακόμα κι αν κάποιοι στην πορεία ακολουθήσατε διαφορετικά μονοπάτια, ξέρετε πως μπορεί αυτός ο δρόμος να είναι δύσκολος δρόμος, είναι όμως σίγουρος δρόμος.
Γι’ αυτό σας απευθύνουμε τα λόγια του ποιητή:
Τώρα είναι δικός σας αυτός ο δρόμος!
Τώρα η θέση σας είναι εδώ, δίπλα στο Κόμμα.
Στο Κόμμα που το όνομά του είναι:
“Τρία κόκκινα γράμματα
σεμνή υπογραφή του λαού μας
στις λεωφόρους του μέλλοντος…»
Γιατί, όπως συνεχίζει ο ποιητής:
«…ο δρόμος φεύγει γρήγορα
η Ιστορία δεν γυρίζει πίσω…»
Ελάτε να πάμε μαζί την ιστορία μπροστά!
Ελάτε να γράψουμε ιστορία.
Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και πάλη ταξική.
Πάρτε τη θέση σας δίπλα στο Κόμμα, στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που παρά τα 100 χρόνια του παραμένει το πιο νεανικό κόμμα.
Γιατί ο Κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου.
