Φάτε τραπεζίτες ακίνητα…
Οι τραπεζίτες ανακαλύπτουν ότι θα μείνουν με τα ακίνητα στο … χέρι κι έχουν αρχίσει να ανησυχούν. Γιατί βλέπουν ότι, με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, θα βρεθούν ξαφνικά με χιλιάδες ακίνητα στην κατοχή τους, τα οποία δεν θα ξέρουν τι να τα κάνουν. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα ακίνητα που θα μεταβιβάζονται μέσω πλειστηριασμών ετησίως θα ξεπερνούν τα 10.000. Ενώ η υπερπληθώρα αδιάφορων επενδυτικά ακινήτων αποτρέπει και τους λίγους πιθανούς επενδυτές. Με τις εξευτελιστικές τιμές, πλημμύρισε την αγορά με αδιάθετα ακίνητα που παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Οι επενδυτές διαθέτουν τη ρευστότητα και οι ιδιώτες αποφεύγουν την επένδυση σε ακίνητα λόγω της υπερφορολόγησης. Πώς λοιπόν θα αξιοποιηθούν τόσα ακίνητα;
Θα πουληθούν σε επενδυτές διάσπαρτες μικρές ιδιοκτησίες και απαξιωμένα ακίνητα ή ακόμη και περιπτώσεις εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτησίας επί ακινήτου;
Παράλληλα με τους πλειστηριασμούς, οι τράπεζες λανσάρουν και ένα νέο εργαλείο με τίτλο εθελοντική παράδοση (voluntary surrender) σε μια προσπάθεια να εξυγιάνουν το χαρτοφυλάκιο των κόκκινων στεγαστικών δανείων. Για ακίνητα, τα οποία είναι απαραίτητα για τη συνέχιση λειτουργίας της επιχείρησης, οι τράπεζες προτείνουν τη μίσθωση του ακινήτου στον οφειλέτη μέχρι να βρεθεί άλλο ακίνητο και να ολοκληρωθεί η μετεγκατάσταση του οφειλέτη, υποσχόμενες (χωρίς καμία δέσμευση) ότι με τη λήξη της μίσθωσης θα εξετάσουν πιθανό νέο αίτημα του ενδιαφερόμενου οφειλέτη για παραμονή στο χώρο.
Τα τραπεζικά ιδρύματα, λόγω της ανύπαρκτης κτηματαγοράς, αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες στην εκτίμηση της αξίας των ακινήτων και ακόμη περισσότερη δυσκολία στην εκτίμηση της εμπορευσιμότητας των ακινήτων, τόσο για ενδεχόμενη μεταβίβαση όσο και μίσθωση. Επίσης, για τον υπολογισμό του πόσο ευρέως εν τέλει θα χρησιμοποιηθεί ο μηχανισμός αυτός, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι λοιπές επιβαρύνσεις που σχετίζονται με μια διαδικασία όπως αυτή. Οι δαπάνες μεταβίβασης ακινήτου ισχύουν και για τις Τράπεζες. Με λίγα λόγια, μπορεί να δείχνει χρήσιμη και απαραίτητη την προσπάθεια των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων να βρουν λύση στο ζήτημα των κόκκινων χαρτοφυλακίων τους, οφείλουμε να επισημάνουμε πως πρέπει να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι καθώς τα ζητήματα εφαρμογής μίας τέτοιας ρύθμισης είναι πολλά και η απόσταση από τη θεωρία στην πράξη ορισμένες φορές ανυπέρβλητη.
Αλλά οι τραπεζίτες φαίνεται ότι έχουν κι άλλο πρόβλημα. Τους δικαστικούς. Και στρέφονται εναντίον, ενάντια στους παλιούς τους συνεργάτες κατά των δανειοληπτών δηλαδή, επειδή καθυστερούν τις κατασχέσεις. Κατηγορούν τους δικαστικούς ότι βάζουν φρένο στη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων βάζουν λόγω των καθυστερήσεων του δικαστικού συστήματος στην επίλυση των εκκρεμών υποθέσεων. Μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος δείχνει ότι ο μέσος χρόνος δικαστικής εκκαθάρισης ενός προβληματικού δανείου είναι τα 3,5 χρόνια και η χώρα μας είναι προτελευταία πριν από τη Σλοβακία στη σχετική λίστα. Στο δικαστικό σύστημα έχουν «εγκλωβιστεί» επί μακρόν δάνεια ύψους 15,3 δισ. ευρώ, που είναι στη νομική προστασία του νόμου Κατσέλη, ενώ παράλληλα και η διαδικασία ρευστοποίησης των εξασφαλίσεων είναι εξαιρετικά αργή και άρα περιορίζει τα όποια κίνητρα έχουν οι επενδυτές να τα αγοράσουν. Η επιτάχυνση των δικαστικών διαδικασιών κατά 3 χρόνια θα μπορούσε να αυξήσει την ανακτήσιμη αξία των 48 δισ. ευρώ καταγγελμένων δανείων κατά 7 δισ. ευρώ, εκτιμά η ΤτΕ στην έκθεση Επισκόπησης του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος.
Παραπονιούνται λοιπόν οι τραπεζίτες και τα βάζουν με τους δικαστικούς τους οποίους κατηγορούν για καθυστέρηση, που προκαλεί ζημιά στα τραπεζικά ταμεία. Και βλέπουμε ότι, μετά τον κ.Πολάκη, σειρά έχει τώρα ο διοικητής της ΤτΕ να τα βάζει με την δικαιοσύνη. Φαίνεται ότι οι αναφορές και καταγγελίες του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος εδώ και τρία χρόνια στην Ε.Ε έπιασαν τόπο. Αφού εδώ και δεκαετίες τους έκαναν τα θέλω των τραπεζιτών, τώρα για ανεξήγητους λόγους, δεν τους θέλουν άλλο και τους κατηγορούν ότι καθυστερούν το καλοστημένο σχέδιο κυβέρνησης και συμβολαιογράφων στο να αρπάξουν μια ώρα αρχύτερα από τους υπερχρεωμένους πολίτες και το τελευταίο τους καταφύγιο που έχουν για να προστατέψουν τις οικογένειες τους. Άλλωστε αυτό φαίνεται πλέον ξεκάθαρα και στην εθελοντική παράδοση ακινήτων οφειλετών στις τράπεζες, για τον λόγο ότι μπορεί στο μέλλον να κατηγορηθούν για κάποιο “αστικό αδίκημα”, η ακόμη και για “ποινικό αδίκημα”, να μπορέσουν να δικαιολογηθούν ότι ο δανειολήπτης μας εκχώρησε το ακίνητο του εθελοντικά. Έχει ο καιρός γυρίσματα!!!