Εκτός μαύρης λίστας φορολογικών παραδείσων ο Παναμάς με Ελληνική υπογραφή

του Νότη Μαριά

Δεν πρόκειται να υπάρξει ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο υπάρχουν πολυεθνικές που φοροδιαφεύγουν και φοροαποφεύγουν, καθώς τα κράτη της ΕΕ θα επιβαρύνονται όλο και περισσότερο με τεράστιο δημόσιο χρέος.

Ο επιθετικός φορολογικός σχεδιασμός και οι πρακτικές φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής που ακολουθούν πολλές πολυεθνικές επιχειρήσεις, συνεπάγονται για τους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών της Ένωσης απώλειες φορολογικών εσόδων. Η έκταση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής εκτιμάται στο 1,3 τρις ευρώ ετησίως παγκόσμια και σε 50-70 δις ευρώ ετησίως στα κράτη-μέλη της Ένωσης. Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνονται και από τα σκάνδαλα Luxleaks και Panama Papers στα οποία περιλαμβάνονται και τα ονόματα 400 Ελλήνων που συνδέονται με 233 offshore εταιρίες.

Φυσικά, πρωταγωνιστές σε αυτές τις πρακτικές φοροαπαλλαγής και φοροαποφυγής είναι οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι οποίες καταβάλουν ψίχουλα ως φόρους με αποτέλεσμα να διαβρώνουν την εθνική φορολογική βάση και να πλήττουν την οικονομία, με διάφορα τρικ ενδοομιλικών συναλλαγών. Επιπλέον σύμφωνα με έρευνες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις της Ευρώπης πληρώνουν κατά μέσο όρο 30% περισσότερο φόρο από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα να στρεβλώνεται έτσι το ανταγωνισμός και να υπάρχει απώλεια θέσεων εργασίας.

Η Ολλανδία του Ντάισελμπλουμ, το Λουξεμβούργο του Γιούνκερ, η Ιρλανδία και η Μάλτα είναι χώρες που παρέχουν κίνητρα φοροαποφυγής στις διάφορες πολυεθνικές. Οι αποκαλύψεις των LuxLeaks, των Panama Papers και των Paradise Papers απλά αποδεικνύουν δημόσια αυτό που είναι ευρέως γνωστό. Ότι οι πλούσιοι φοροδιαφεύγουν και τα γνωστά υποζύγια, δηλαδή μισθωτοί και συνταξιούχοι, πληρώνουν φόρους.

Το ζήτημα αυτό καθίσταται ακόμη πιο επίκαιρο με την πρόσφατη αφαίρεση, μεταξύ άλλων, του Παναμά από την μαύρη λίστα των φορολογικών παραδείσων.

Στις 23 Ιανουαρίου 2018, διαγράφτηκαν από τη σχετική λίστα της ΕΕ με απόφαση του Ecofin, τρίτες χώρες μη συνεργαζόμενες για φορολογικούς σκοπούς, μεταξύ των οποίων και ο Παναμάς. Από τα σχετικά έγγραφα του Ecofin αλλά και σε συνδυασμό με  την Απάντηση της εκπροσώπου της Βουλγαρικής Προεδρίας Monika Panayotova σε Ερώτησή μου ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες την 1/3/2018, για το αν η σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ήταν ομόφωνη και αν μεταξύ των χωρών που συμφώνησαν συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα, προκύπτει πως ενώ είχε συνταχθεί ο κατάλογος των μη συνεργαζομένων χωρών για φορολογικούς σκοπούς, αφαιρέθηκαν συγκεκριμένες χώρες, όπως ο Παναμάς και μάλιστα με Ελληνική ψήφο! Το θέμα της διαγραφής του Παναμά από τον κατάλογο της ΕΕ για τους φορολογικούς παραδείσους φιγουράρει στα θέματα της Λίστας Α΄ για τα οποία η Απόφαση του Ecofin εκδόθηκε χωρίς συζήτηση μια και τα θέματα αυτά είχαν ήδη εγκριθεί στις 18/1/2018 από το Coreper.

Και μάλιστα, στις 13/3/2018 συνεχίστηκε το ίδιο σίριαλ. Πάλι με σύμφωνη γνώμη του κυρίου Τσακαλώτου και της Ελλάδας, το Ecofin αφαίρεσε άλλες τρεις χώρες από τη μαύρη λίστα των φορολογικών παραδείσων μεταξύ των οποίων και τα νησιά Μάρσαλ.

Με συνεχείς παρεμβάσεις μου έχω προτείνει μέτρα κατά της φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής. Επιπλέον στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, στις 14/3/2018 τόνισα ότι «εταιρική κοινωνική ευθύνη σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να φορολογούνται εκεί όπου βγάζουν τα κέρδη και φυσικά αυτό δεν συμβαίνει, διότι οι πολυεθνικές αξιοποιούν τους φορολογικούς παραδείσους και έτσι φοροδιαφεύγουν και φοροαποφεύγουν. Δισεκατομμύρια ευρώ πλέον δεν πηγαίνουν στους προϋπολογισμούς των κρατών μελών».

Ακόμη, σε συζήτηση σχετικά με τα μέτρα που οφείλουν να ληφθούν για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής των πολυεθνικών τόνισα επίσης μιλώντας στην Ολομέλεια της Ευρωβουλής στις Βρυξέλλες την 1/3/2018 ότι « για να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή των πολυεθνικών, πρέπει πρώτα από όλα να επιβληθεί η υποχρέωση οι πολυεθνικές να φορολογούνται εκεί όπου πραγματικά βγάζουν τα κέρδη τους . Επίσης καθώς οι πολιτικές του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού ουσιαστικά στηρίζονται σε ρυθμίσεις που έχουν θεσπίσει τα ίδια τα κράτη μέλη της ΕΕ μόνο όταν αλλάξει αυτή η νομοθεσία μπορεί να σταματήσει ο αθέμιτος φορολογικός ανταγωνισμός».

Επιπλέον, στα πλαίσια της ίδιας συζήτησης επισήμανα ότι πρέπει να κλείσουμε νομοθετικά τα διάφορα «παραθυράκια» που υπάρχουν και μέσα από τα οποία μπορούν να φοροδιαφεύγουν και να φοροαποφεύγουν οι διάφορες πολυεθνικές. Άρα εδώ πρέπει να σταθούμε κυρίως δηλαδή πώς να αντιμετωπιστούν όλα τα «φορολογικά τρικ».

Για να γίνουμε, όμως,  αποτελεσματικοί στα θέματα καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και ειδικότερα έναντι των «επαγγελματιών του είδους» δηλαδή τις πολυεθνικές, είναι απαραίτητο πρώτα από όλα να σταματήσει στην ΕΕ το φαινόμενο της διελκυστίνδας, μια και στο Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ συγκεκριμένα κράτη μέλη επιθυμώντας να διατηρήσουν καθεστώς οιονεί «φορολογικών παραδείσων» στην επικράτειά τους, μπλοκάρουν κάθε νομοθετική ρύθμιση που στοχεύει στην αποτελεσματική εξάλειψη κάθε μορφής φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής και εντείνουν το φορολογικό dumping.»