Εμπαίζουν τους δανειολήπτες, διαστρεβλώνουν την αλήθεια
Για άλλη μια φορά παρατηρείται μια συντονισμένη προσπάθεια παραπλάνησης της κοινής γνώμης από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της. Υπουργοί, βουλευτές και προσκείμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κάνουν λόγο για ανάκαμψη και επιστροφή στην κανονικότητα, ακόμα και για success story τη στιγμή που το χρέος στο Δημόσιο και τις τράπεζες φτάνει τα 226 δις, το ιδιωτικό χρέος αγγίζει το 127% του ΑΕΠ και η ανεργία αυξάνεται συνεχώς με ταχείς ρυθμούς. Μιλούν για έξοδο από το μνημόνιο τη στιγμή που μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, και άνεργοι συνεχώς βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην ανέχεια, στη φτώχεια και τη δυστυχία. Την ίδια στιγμή οι δανειολήπτες απειλούνται και εκβιάζονται καθημερινά από τις τράπεζες με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, τα «προβληματικά» δάνεια διαμορφώνονται στα 92,4 δις ευρώ και αυτά που έχουν «κοκκινίσει» φτάνουν στα 63,9 δις ευρώ. Επίσης, υπολογίζεται ότι πρόκειται να δημιουργηθούν περί τα 20 δις ευρώ νέων προβληματικών δανείων με όλες τις συνέπειες που συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Την ίδια στιγμή βλέπουμε ορισμένους φορείς όπως το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών να παρακινεί τα μέλη του να λάβουν συμβουλευτικές υπηρεσίας σχετικά με τον εξωδικαστικό και τα κόκκινα δάνεια με ότι κόστος αυτό συνεπάγεται…
Έχουμε πει και άλλες φορές για το μεγάλο ανέκδοτο που ακούει στο όνομα εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων και τα τελευταία επίσημα στοιχεία αποδεικνύουν ότι πρόκειται για μαι τεράστια αποτυχία, καθώς μόνο η μία στις 660 εταιρείες βρήκε λύση στο οικονομικό της πρόβλημα. Σε απόλυτους αριθμούς μόνο 48 επιχειρήσεις κατάφεραν να πάρουν ρύθμιση για τα χρέη τους και από αυτές μόνο 4 – 5 αφορούν χρέη προς τις τράπεζες. Οι υπόλοιπες είναι για οφειλές προς το Δημόσιο.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, αντί να βγει να πει την αλήθεια στον κόσμο, προτιμάει να βάζει μπροστά τον μηχανισμό προπαγάνδας και να διαστρεβλώνει τα πάντα. Ο κόσμος πρέπει να μάθει την αλήθεια για τον εξωδικαστικό και την αποτυχία του, για τις πωλήσεις “κόκκινων” δανείων σε ξένα funds, για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, για την εισφορά του ν. 128/75, για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, για τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις των τραπεζών, τους άκυρους Γενικούς Όρους Συναλλαγών, τις παρανομίες των εισπρακτικών, τα δήθεν κουρέματα των δανείων, τις υποτιθέμενες ευνοϊκές προτάσεις των τραπεζών και φυσικά ποια είναι τα δικαιώματά του και πως μπορεί να τα εξασφαλίσει, αλλά και να τα ασκήσει. Ευτυχώς, η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα ακόμη λειτουργεί, με τον στρεβλό έστω τρόπο που λειτουργεί, και ο πολίτης οφείλει να προσφύγει και να απαιτήσει την άσκηση της νομιμότητας. Αυτός είναι ο νομικός τρόπος προάσπισης των δικαιωμάτων του πολίτη. Υπάρχει και ο πολιτικός τρόπος που γίνεται παράλληλα και μπορεί να φέρει θεαματικά και πιο άμεσα αποτελέσματα όταν γίνεται μέσω ενός άφθαρτου κόμματος που αποτελείται από ανθρώπους που προέρχονται από την κοινωνία και γνωρίζουν τα προβλήματα των νοικοκυριών και της αγοράς. Αυτή τη στιγμή τέτοιο κόμμα δεν υπάρχει στην Βουλή.