Χαρά Κεφαλίδου: Κίνημα Αλλαγής και… πόση αλλαγή αντέχουμε;

Αρχηγό έχουμε. Οι Κασσάνδρες, που ήθελαν το εγχείρημα του νέου φορέα να ξεφουσκώνει εν τη γενέσει του, πήραν το πρώτο μήνυμα διάψευσής τους – αλλά μόνο το πρώτο. Βρισκόμαστε ήδη στην επόμενη φάση. Σε αυτή, η διαδικασία της εκλογής μάς προσέφερε τον οδικό χάρτη προς το αύριο του χώρου και της χώρας. Τι μάθαμε:

1. Η ελληνική Κεντροαριστερά κατάφερε να κινητοποιήσει μεγάλο αριθμό πολιτών, παρά την απουσία κυβερνητικής προοπτικής. Είναι σημαντικό –το ΠΑΣΟΚ το ξέρει καλύτερα από τον καθένα– να μπορείς να πείθεις, όταν δεν έχεις να τάξεις «καρέκλες» λεφτά ή τον επί γης παράδεισο. Δείχνει ότι το κοινό ωριμάζει και ενηλικιώνεται. Οχι με τον ίδιο ρυθμό (αυτό είναι το δεύτερο συμπέρασμα), αλλά τελικά μετά τα οκτώ χρόνια κρίσης η σοβαρότητα του πολιτικού λόγου αναγνωρίζεται και αναζητείται από τον πολίτη.

2. Το κοινό που έδωσε πνοή ζωής στο εγχείρημα δεν είναι ομοιογενές, ελπίζει και προσμένει διαφορετικά πράγματα.

Στις κάλπες προσήλθαν στελέχη και μέλη του ΠΑΣΟΚ, εξαπατημένοι του ΣΥΡΙΖΑ, νοσταλγοί της ολικής επαναφοράς σε παλιούς καλούς καιρούς, παλιοί ιδεολόγοι του σοσιαλισμού, που έχουν πάθει κι έχουν μάθει.

3. Οι νέοι δεν πείθονται. Από τη γενιά των 300 ευρώ, που κοιμήθηκε στα πούπουλα και ξύπνησε στα σανίδια, ήρθαν λίγοι, πολύ λίγοι. Κι όμως, στην πλειονότητά τους ψάχνουν εναγωνίως κάπου να πιστέψουν.

Στους νέους αυτούς, τα τρανταχτά ονόματα των πασοκικών τοτέμ, που κάνουν τους παππούδες να ριγούν και να δακρύζουν, είναι άγνωστες λέξεις.

4. Τα υλικά υπάρχουν, ο σεφ βρέθηκε, η συνταγή λείπει. Οι καλές ιδέες, η μεταρρυθμιστική διάθεση, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός είναι απαραίτητα συστατικά της ανανέωσης, αλλά δεν αρκούν. Το κόμμα είναι ζωντανός οργανισμός και για να υπάρχει, χρειάζεται και οργάνωση και διαδικασίες και στρατηγική και μηχανισμούς κινητοποίησης. Αυτές οι παραδοχές, με όλα τα καλά και τα στραβά τους, καθιστούν και το επόμενο βήμα πρόκληση υψηλού ρίσκου όχι μόνο για την αρχηγό και τον πυρήνα των ιδρυτών του νέου φορέα, αλλά για όλους μας, πολίτες και πολιτικούς.

5. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο αλλά γερασμένο. Χρειάζεται τη φρεσκάδα νέων αντιλήψεων που απαντούν στις αγωνίες του σήμερα. Η κοινωνία ζητάει να αλλάξουμε εποχή και αντίληψη για τον τρόπο άσκησης πολιτικής.

6. Ουδείς αναντικατάστατος. Η νίκη της Φώφης Γεννηματά είναι αδιαμφισβήτητη, ωστόσο η εκλογική διαδικασία ανέδειξε στελέχη απαραίτητα για να δώσουν σάρκα και οστά στη συλλογική προσπάθεια.

Η ηγεσία του νέου φορέα έχει επιδείξει μεθοδικότητα, επιμονή και υπομονή. Από σήμερα καλείται να επιδείξει ταλέντο σύνθεσης – και η σύνθεση μόνο εύκολη δεν είναι. Ο δρόμος είναι σπαρμένος με πολλά «όχι» και ελάχιστα «ναι». Οι εύηχες ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις ξεβολεύουν πολλούς από αυτούς που μέχρι σήμερα στήριξαν το εγχείρημα. Εδώ θα κριθεί και η δυναμική του. Στην πειστική –με όρους λογικής και όχι σαγήνης– απάντηση στο τι θα κάνει, για ποιον λόγο και με ποιο προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

Η καθαρότητα θέσεων, η προσήλωση στο μοντέλο ανάπτυξης ενός σύγχρονου κράτους μπορεί να είναι δρόμος με απαιτήσεις, αλλά είναι ασφαλής. Ενα σύγχρονο κόμμα που απευθύνεται στον πολίτη, οπαδό ή μη, είναι το πρώτο που οφείλει να του εξασφαλίζει. Το Κίνημα Αλλαγής καλείται να δώσει νόημα στο όνομα και στην ύπαρξή του μέσα από τη μεγάλη πρωταρχική αλλαγή: του σεβασμού και στήριξης αυτών που του έδωσαν χώρο ύπαρξης. Ολων, όχι μόνο των οπαδών του. Αντέχουμε;

* Η Χαρά Κεφαλίδου είναι βουλευτής Δράμας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/938873/opinion/epikairothta/politikh/kinhma-allaghs-kai-posh-allagh-antexoyme